[รูปจากสมุดภาพของวัดหนองป่าพง
จากหนังสือพระโพธิญาณเถร หลวงพ่อชา สุภทฺโท, หน้า ๗๙]
ธ ร ร ม ะ ทั้ ง ห ล า ย เ ห ล่ า นี้...
ไ ม่ ใ ช่ ตั ว...ไ ม่ ใ ช่ ต น
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี
ธรรมะทั้งหลายเหล่านี้ ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน
ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา
พระพุทธเจ้าท่านให้เห็นเป็น
สักแต่ว่า ให้ยืนอยู่ตรงนี้เสมอ
ดังนั้น เราจะไปเลือกอารมณ์ไม่ได้
ถ้าอารมณ์มันวิ่งมาหาเรา
ทั้งทางดี ทางชั่ว ทางผิด ทางถูก แล้ว
แล้วเราไม่รู้ เพราะไม่มีปัญญา
เราก็จะวิ่งตามมันไป
ตามไปด้วยตัณหา ด้วยความอยาก
แล้วเดี๋ยวก็ดีใจ เดี๋ยวก็เสียใจ
เพราะอะไร เพราะเอาใจของเราเป็นหลัก
อะไรที่เราชอบใจ ก็เข้าใจว่าอันนั้นดี
อะไรที่เราไม่ชอบใจ ก็เข้าใจว่าอันนั้นไม่ดี
อย่างนี้เรียกว่ายังห่างไกลธรรมะ ยังไม่รู้ธรรมะ
มันก็เดือดร้อนเพราะความหลงมันเต็มอยู่
(ที่มา : “พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)”
(ที่ระลึกเนื่องในวโรกาสสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา
กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ เสด็จเป็นประธานประกอบพิธีฝังลูกนิมิต-ผูกสีมา
วัดสุนันทวนาราม บ้านท่าเตียน หมู่ ๘ ตำบลไทรโยค อำเภอไทรโยค จ.กาญจนบุรี
วันอาทิตย์ที่ ๒๒ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕ ตรงกับวันแรม ๓ ค่ำ เดือน ๑ ปีมะแม),
รวบรวมและดำเนินการจัดทำโดย มูลนิธิมายา โคตมี, หน้า ๖๗)
