บุตรและศิษย์กล่าวไปแล้ว
ถึงคิวเพื่อนแล้วครับ
เป็นเพื่อนที่ดี
เพื่อนคือใคร?
ความหมายของเพื่อน เพื่อน คือผู้ที่รักใคร่ชอบพอกัน แล้วกระทำความดีต่อกัน เพื่อให้อยู่ร่วมกันได้ ทั้งทางลับและเปิดเผยโดยไม่เลือกเพศวัย ความรู้ชาติศาสนาและไม่มีใครคิดร้ายต่อกัน
- ผู้ร่วมธุระ , ผู้อยู่ในสภาพหรือลักษณะเดียวกัน เช่น เป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
- มิตร คือ เพื่อนผู้รักใคร่คุ้นเคยกัน, ผู้มีไมตรี – มีเยื่อใยต่อกัน
- สหาย คือผู้มาด้วยกันไปด้วยกัน กระทำร่วมกัน
- กัลยาณมิตร คือเพื่อนที่ดี มิตรที่ดีงาม
- เพื่อนที่ดี คือผู้ที่สามารถอยู่ร่วมกันได้ด้วยความสุขสวัสดี
ประเภทของเพื่อน
๑. เพื่อนบ้าน ๒. เพื่อนเล่น ๓. เพื่อนเที่ยว
๔. เพื่อนร่วมสถาบัน ๕. เพื่อนรู้จักกัน ๖. เพื่อนสนิท
๗. เพื่อนแท้ ๘. เพื่อนเทียม
สรุปเหลือ ๒ คือ เพื่อนแท้, เพื่อนเทียม
ลักษณะของเพื่อน
ก. ลักษณะของเพื่อนแท้มี ๔ ประเภท
มิตรมีอุปการะ
- ป้องกันมิตรผู้ประมาทแล้ว
- ป้องกันทรัพย์ของมิตรผู้ประมาทแล้ว
- เมื่อมีภัย เป็นที่พึ่งพำนักได้
- มีธุระช่วยออกทรัพย์เกินกว่าที่ออกปาก
มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์
- ขยายความลับของตนแก่เพื่อน
- ปิดความลับของเพื่อนมิให้แพร่งพราย
- ไม่ละทิ้งในยามวิบัติ
- แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้
มิตรแนะนำประโยชน์
- ห้ามมิให้ทำชั่ว
- แนะนำให้ตั้งอยู่ในความดี
- ให้ได้ฟังได้รู้ สิ่งที่ยังไม่เคยได้รู้ ได้ฟัง
- บอกทางสวรรค์ให้
มิตรมีความรักใคร่
- เพื่อนมีทุกข์พลอยทุกข์ด้วย
- เพื่อนสุขพลอยสุขด้วย
- โต้เถียงคนที่พูดติเตียนเพื่อน
- เขาสรรเสริญเพื่อนช่วยพูดเสริมสนับสนุน
ข. ลักษณะของเพื่อนเทียมมี ๔ ประเภท
มิตรปอกลอก
- คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
- เสียแต่น้อยแต่คิดเอาให้มาก
- ไม่รับทำกิจของเพื่อนในคราวมีภัย
- คบเพื่อนเพราะเห็นประโยชน์ของตัว
มิตรดีแต่พูด
- เก็บเอาของล่วงมาแล้วมาปราศรัย
- อ้างเอาของที่ยังไม่มาถึงมาปราศรัย
- สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่หาประโยชน์มิได้
- ออกปากพึ่งไม่ได้เมื่อเพื่อนมีกิจอ้างแต่เหตุขัดข้อง
มิตรหัวประจบ
- จะทำชั่วก็คล้อยตาม
- จะทำดีก็คล้อยตาม
- ต่อหน้าว่าสรรเสริญ
- ลับหลังนินทา
มิตรชักชวนในทางฉิบหาย
- ชักชวนดื่มน้ำเมา
- ชักชวนเที่ยวกลางคืน
- ชักชวนให้เที่ยวดูการเล่นมหรสพ
- ชักชวนเล่นการพนัน
เพื่อนเกิดจากอะไร?
เกิดจากการที่คนเราไม่สามารถอยู่คนเดียวในโลกได้ จึงจำเป็นต้องมีเพื่อนโดยการยินยอมที่จะร่วมกันทำธุระหรือพูดคุยกัน ร่วมกิจกรรมกัน
เป็นเพื่อนเพื่ออะไร?
เพื่อ “เมื่อมีความต้องการเกิดขึ้นสหายคือเพื่อน ย่อมนำความสุขมาให้”มีเพื่อนเพื่อจะช่วยทำกิจธุระให้เสร็จ เป็นเหตุให้เกิดความเจริญหรือความเสื่อมในชีวิตและสามารถจะอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบ
เป็นเพื่อนโดยวิธีใด?
โดยการทำหน้าที่ของเพื่อนที่ดีดังนี้
๑. เผื่อแผ่แบ่งปันลาภที่ตนหามาได้แก่เพื่อน
๒. พูดจามีน้ำใจกับเพื่อนด้วยถ้อยคำที่ไพเราะอ่อนหวาน
๓. ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
๔. ปฏิบัติตนเสมอต้นเสมอปลาย ร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วยกัน
๕. ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน รักเพื่อนด้วยความบริสุทธิ์ใจ
๖. ป้องกันเพื่อนผู้ประมาทแล้ว
๗.ป้องกันทรัพย์ของเพื่อนผู้ประมาทแล้ว
๘. เมื่อเพื่อนมีภัยเป็นที่พึ่งได้
๙. ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก
๑๐. ช่วยปกปิดความลับของเพื่อนไม่ให้แพร่งพราย
๑๑. นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของเพื่อน
๑๒. ให้อภัยแก่เพื่อนได้
เพื่อนที่ดีอีกนัยหนึ่ง
๑. รักกัน
๒. ช่วยเหลือกัน
๓. ให้อภัย
๔. ไม่เอาเปรียบกัน
๕. พูดเพราะ ๆ
๖. ไม่ทะเลาะรังแกกัน
ผลดี ของการทำหน้าที่เพื่อนที่ดี
เป็นที่รักใคร่นับถือของเพื่อน
มีความสุขอบอุ่นใจเพราะใคร ๆ ก็อยากเป็นเพื่อนด้วย
มีผู้ช่วยเหลือเมื่อมีทุกข์มีปัญหา
มีความปลอดภัยในชีวิตไม่มากไปด้วยเวร
มีความสำเร็จและเจริญก้าวหน้าได้รวดเร็ว
โทษของการไม่เป็นเพื่อนที่ดี
เป็นที่เกลียดชังของเพื่อน
เป็นคนโดดเดี่ยวว้าเหว่
ไม่มีใครช่วยเหลือเมื่อมีทุกข์มีปัญหา
จะถูกประทุษร้าย
ประสบความสำเร็จหรือเจริญก้าวหน้าได้ยาก
การเป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน
เพื่อนคือใคร
ในความหมายของเพื่อน เพื่อน คือผู้ที่รักใคร่ชอบพอกัน แล้วกระทำความดีต่อกัน เพื่อให้อยู่ร่วมกันได้ ทั้งทางลับและทางเปิดเผยโดยไม่เลือกเพศวัย ความรู้ชาติ ศาสนา และไม่มีใครคิดร้ายต่อกัน
เพื่อนนั้นสำคัญไฉน ?
นักเรียนปัจจุบันจำนวนไม่น้อยกว่า ๙๕ % เป็นคนดี มีน้ำใจขยันหมั่นเพียร ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนไม่น่าเป็นห่วง แต่มีอยู่ ๕ % ที่เหลือนี่แหละที่น่าเป็นห่วง กลัวว่าจะไปไม่ตลอดรอดฝัง แต่อย่างไรเขาก็ยังคงเด็กที่อาจจะหลงผิดไปบ้าง เราจะทอดทิ้งไม่ได้ เราต้องช่วยกันพาเขาไปให้ถึงฝั่งให้ได้ จึงต้องขอร้องพวกเรา 95 % ต้องไม่ดูดายต้องช่วยเพื่อนของเรา ไม่ว่าจะต้องตักเตือน ให้คำแนะนำทั้งด้านวิชาการและด้านอื่น ๆ พวก ๕ % นี้ เขาหนีไม่ค่อยให้ครูตักเตือนหรือพ่อแม่ตักเตือน ถึแม้จะเตือนเขาก็ไม่เชื่อ จึงจำเป็นต้องเป็นหน้าที่ของเพื่อน ๆ ช่วยกัน เชื่อว่าพวกเราทำได้ และทำได้ดีด้วย เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นเชื่อเพื่อน ๆ มากกว่าพ่อแม่และครูเสียอีก
หน้าที่ของมิตรสหาย พึงมีต่อกัน คือ เผื่อแผ่แบ่งปัน พูดจามีน้ำใจ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีตนเสมอร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย ซื่อสัตย์จริงใจต่อกัน เมื่อเพื่อนประมาทช่วยรักษาป้องกัน เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน ในคราวมีภัย เป็นที่พึ่งได้ ไม่ละทิ้งในยามทุกข์ยาก นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของมิตร เรื่องนี้นักเรียนทุกคนเข้าใจดีและปฏิบัติต่อเพื่อนครบถ้วนอยู่แล้ว ยกเว้นเพื่อนที่ไม่ได้คิดว่าเราเป็นเพื่อน
