แนวคิดเมื่อยามเจ็บป่วย
เปรียบเทียบจิตเป็นเสมือนพ่อแม่ กายเป็นลูก สมมติว่าลูก ๆ ของเราขี้เกียจ ชอบดูทีวี เล่นอินเตอร์เน็ต ไม่ชอบอ่านหนังสือเรียน ลูกของเราอาจประพฤติไม่ค่อยดี ถ้าพ่อแม่พูดพร่ำบ่นอยู่เสมอว่า ลูกฉันไม่ดี ทำสิ่งนั้น สิ่งนี้ไม่ได้ ถึงแม้ว่าลูกเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็ตาม คำพูดในแง่ลบของพ่อแม่ จะไม่ช่วยให้ลูกดีขึ้นได้ กลับทำให้ลูกรู้สึกเสียใจ ต่อต้าน และอาจประพฤติตัวแย่ลง
ร่างกายของเราก็เหมือนกันกับลูก ถึงแม้เราสุขภาพไม่ดี กำลังป่วยอยู่ จริง ๆ ก็ตาม เช่นสมมติว่าเป็นโรคหัวใจ แล้วเราก็คิดกังวลอยู่ตลอดเวลาว่า สุขภาพกายไม่ดี หัวใจไม่ดี เมื่อจิตคิดวนเวียนอยู่อย่างนี้ ก็เหมือนดึงดูดให้สิ่งที่เราคิดนี้เกิดขึ้น ความคิดแง่ลบของเราจึงมีอิทธิพลทำให้สุขภาพกายแย่ลงจริง ๆ
ในทางตรงกันข้าม การคิดดี คิดถูก คิดสร้างสรรค์คือ จินตนาการว่าหายแล้ว แม้ความเป็นจริง เราก็รู้อยู่ว่าเป็นโรคหัวใจแต่ให้จินตนาการว่า เราหายแล้ว ส่งจิตเพ่งไปที่หัวใจ หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ ส่งกระแสความรู้สึกที่ดี แผ่เมตตาไปที่ "หัวใจ" ทำอย่างนี้บ่อย ๆ ทุกวัน ในส่วนของการรักษาทางกาย ก็กินยา ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ตามปกติ ปฏิบัติตามนี้แล้ว
สุขภาพจิตก็จะดีขึ้น มีกำลังใจ โอกาสที่สุขภาพกายจะดีขึ้นก็มีมาก
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก