"ความสุข" คำๆนี้ที่ใครหลายๆคนเฝ้าถวิลหาและไคว่คว้ามาอย่างสุดมือ เฝ้าตามหากันว่ามันอยู่ที่ใดทั้งๆที่แท้จริงแล้วความสุขนั้นไม่ได้อยู่ไกลถึงขนาดที่ต้องไคว่คว้า ขนาดที่ต้องเอื้อมมือไปจับเอามา แต่มันอยุ่ที่ใจเรานั้นเอง มันอยู่ที่จิตเรากำหนด ทุกย่างในโลกนี้ล้วนไม่มีตัวตน ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนถูกกำหนดขึ้นมา ถูกปรุงแต่งขึ้นมาจากจิตของเราทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ ความสุข ความเศร้าใจ เสียใจ ทุกอย่างล้วนขึ้นกับเรา ฉะนั้นหากเราถามหาความสุข อยากได้มันมาก็ไม่จำเป็นต้องไขว่คว้า ไม่จำเป็นต้องถามหาที่ใดทั้งสิ้นให้มองลึกลงไปข้างในใจเราบางสิ่งบางอย่างที่เรากำหนดว่ามันเป็นทุกข์อยู่นั้นก็จงปล่อยวางเสียแล้วเปลี่ยนสะกำหนดให้มันเป็นความสุขเราก็จะพบกับความสุขที่แท้จริง เราจะไม่เคยแม้แต่สัมผัสกับความทุกข์ จงอย่าได้เห็นว่าคำพูดนี้เป็นเพียงแค่ปรัชญาไม่สามารถทำให้มันปรากฎขึ้นจริงได้ ถ้าคุณมองเห็นเพียงแค่นั้น ถ้าคุณคิดว่ามันไม่สามารถเป็นจริงได้นั่นก็เพราะอำนาจแห่งกิเลส อำนาจของความยึ่ดมั่นถือมั่นในตัวของคุณนั้นยังมากอยู่ ให้ลองพิจารณาดูให้ดีว่าแท้จริงแล้วนั้นสิ่งที่คุณกำลังทุกข์อยู่มีตัวตนหรือไม่ เช่น บางคนอาจจะผิดหวังจากความรัก บางคนอาจจะอกหัก ถามว่าการทุกข์จากการอกหักนั้นมาจากไหน มาจากที่คุณยึดมั่นถือมั่นเอาว่าความรักนั้นเป็นสิ่งที่มีตัวตนใช่หรือไม่ เป็นความผิดหวังจากการที่คุณรักเค้าแล้วหวังจะให้เค้ารักคุณตอบใช่หรือไม่ ลองมองให้ดีความรักนั้นมีจริงหรือ? การที่คุณรักเค้าแต่เค้าเป็นเพียงแค่เคยรักคุณนั้นก็ยืนยันให้เห็นแล้วว่าความรักมันเป็นอนิจจังคือไม่จีรังยั่งยืนหากแต่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา แต่หากคุณจะไปยึดเอาสิ่งที่มันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาให้มันกลายเป็นสิ่งที่ถาวรนั้น มันก็เปรียบเหมือนการพยายามหยุดสายน้ำไม่ให้ไหลถามว่าคุณทำได้หรือไม่ คำตอบมันก็แน่ชัดอยู่ในตัวคุณแล้วการพยายามเปลี่ยนสิ่งที่ไม่มีทางเป็นไปได้ให้เป็นไปได้มันก็มีแต่จะผิดหวัง มีแต่จะเสียใจหรือเกิดขึ้นมาซึ่งความทุกข์นั่นเอง แม้แต่ตัวคุณเองก็เถอะวันนี้คุณร้องไห้ คุณเสียใจแต่ถามว่าคณจะร้องไห้คุณจะเสียใจไปตลอดชีวิตที่เหลือของคุณมั๊ย เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะมีความรักครั้งใหม่เข้ามารึเปล่า? เป็นอีกครั้งที่คำตอบนั้นปรากฎในใจคุณ ในเมื่อโลกนี้ก็เป็นอนิจจัง เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาแล้วคุณจะยึดติดได้เช่นไรว่าความเสียใจของคุณนั้นมันจะถาวร วันหนึ่งคุณก็ต้องเจอกับความรักครั้งใหม่ ความหวังครั้งใหม่ และแน่นอนเมื่อเกิดมาซึ่งความหวังมันก็เกิดมาซึ่งโอกาสของความผิดหวังเข้ามาเท่ากับโอกาสของความสมหวังฉันใดก็ฉันนั้นวนเวียนอยู่ในลักษณะเช่นนี้ หากยังคงปรารถนาจะมองว่าสิ่งเหล่านี้มีตัวตนก็วนเวียนต่อไปในวัฏสงสารนั้นต่อไปเถิด
แต่หากจะกล่าวลึกเข้าไปอีกความสุขที่แท้จริงนั้นก้อไม่ใช่ความสุขเพราะทุกอย่างนั้นไม่มีตัวตน ไม่มีอยู่จริง หากเรายังยึดติดซึ่งความสุขหากเรายังต้องการซึ่งความสงบอยู่นั้นมันก็ย่อมนำพาเราไปสู่ความทุกข์ได้ ความว่างเปล่าต่างหากที่คือความแท้จริงและคือความมีตัวตนเพียงสิ่งเดียวในโลกนี้ ฉะนั้นหากคุณต้องการที่จะปราศจากความทุกข์โดยแท้จริงแล้วจงคาดหวังในความว่างเปล่าจงอยู่เหนือความอยากทั้งปวง อยู่เหนืออำนาจกิเลสตัณหาทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นกิลสทั้งด้านดีและด้านหลาย จงอย่าอยากได้ อยากมี อยากเป็น แล้วมันจะนำมาซึ่งความหลุดพ้นซึ่งเป็นแก่นแท้ของพุทธศาสนา

อยากมีความสุขเหมือนกัน... แสดงว่ายังตัดไม่ลงใช่มั๊ยคะ เฮ้อ!!!