นิทานเรื่องที่ 5
อาบปีติ
(ทำให้จิตเต็มไปด้วยปีติสุข)
บุรุษผู้หนึ่งท่องเที่ยวไปในป่าน้อยใหญ่
วันหนึ่ง ได้พบบ่อน้ำทิพย์ เมื่อลงไปอาบ ปีติ สุข ได้เกิดขึ้น
การเจริญอานาปานสติ
เมื่อจิตเป็นสมาธิ ปีติ สุขที่มีอยู่ไม่มากก็น้อย
ยกเอาความรู้สึก ปีติ เป็นอารมณ์กรรมฐาน
สร้างกำลัง สติ สมาธิ ปัญญา โดยควบคุมปีติ
เมื่อต้องการเพิ่มปีติ ก็เพิ่มให้มากขึ้นๆ ๆ
เมื่อมากจนจิตใจของเราเต็มไปด้วยปีติแล้ว
ค่อยๆ ลดลงจนเหลือแต่สุข
เมื่อเรามีกำลัง สติ สมาธิ ปัญญา เพิ่มขึ้น
มีคุณภาพ มีประสิทธิภาพดีแล้ว ก็จะควบคุมเวทนาได้
รักษาจิตให้อยู่ เหนือเวทนาได้
เมื่อเราปฏิบัติจุดนี้ จนได้ผล
ผลที่ปล่อยออกมา คือ อาคันตุกะทุกข์ต่างๆ
น้อยใจ เสียใจ กลัว โกรธ ฯลฯ จะหมดไป
เพราะทุกข์เกิดขึ้น ไม่ได้ตั้งอยู่นาน
เราสามารถทำให้เกิดความรู้สึกดีได้ทันที
โทสะก็จะหมดไป ใจดี ใจเมตตา ก็จะเข้ามาแทน
อานาปานสติ ขั้นที่ 5-6
ทุกครั้งที่ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า
จิตจดจ่อ จิตตั้งมั่น กับความรู้สึก ปีติ สุข
ระมัดระวัง ประคับประคอง
รักษา ความรู้สึกดีๆ ปีติ สุข เอาไว้
จะเพิ่ม
ก็หาวิธีอุบายเพิ่ม อาศัยกำลังสมาธิ กำลังปัญญา
เหมือนกับน้ำที่มีอยู่ในใต้ดิน
ปีติ สุข ก็มีอยู่ในจิตใจของทุกคน
เรามีหน้าที่ค้นหาจุด น้ำพุ ปีติ สุข
เมื่อเจอ เอาขันน้ำมาตักอาบเลย อาบปีติ สุข
ทุกครั้งที่หายใจออก..... หายใจเข้า
จนเรียกว่าจิตใจของเราเต็มไปด้วยปีติ สุข
เมื่อต้องการลด
เอาน้ำใส่มาทำให้จางๆ หน่อยก็ได้ตามใจชอบ
จิตใจของเราก็จะอิสระจากเวทนาที่เป็นอกุศล
คือ ทุกข์ใจ เดือดร้อนใจ และกิเลส
คัดลอกบางตอนมาจาก ::
หนังสือ...ความสุขสูงสุด (ฉบับปีมะเส็ง)
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20090