บุคคลที่ควรบูชา การบูชา คือ การเลื่อมใส ยกย่อง เชิดชู ด้วยกิริยาอาการสุภาพ ที่เราแสดงต่อผู้ที่ควรบูชาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ในคุณธรรมความดีที่มีอยู่ในตัวของบุคคลผู้ควรบูชา ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากกระทำตาม ใจเราจะได้ยกสูงขึ้นเสมอๆ ไม่เลื่อนไหลไปในทางชั่วร้าย
การบูชา เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง สำหรับฝึกใจที่ยังหยาบ กระด้าง เพราะไม่อาจยอมรับคุณความดีของผู้อื่น ให้ละเอียดอ่อนลงและเคยชินกับการบูชาแล้ว ในที่สุดย่อมสามารถเห็นถึงคุณธรรมความดีที่มีอยู่ในตัวของผู้ที่เราบูชาได้อย่างแจ่มชัด จนเกิดความเลื่อมใส อยากทำความดีอย่างท่าน
บุคคลที่ควรบูชา 
1. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นบัณฑิตที่ประเสริฐสุดในโลก เป็นบุคคลที่ควรบูชาของพุทธศาสนิกชน
2. พระสงฆ์ เป็นผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ เป็นบุคคลที่ควรบูชาของพุทธศาสนิกชน
3. พระมหากษัตริย์ ผู้ตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรม เป็นบุคคลที่ควรแก่การบูชาของประชาชน
4. บิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ที่มีความประพฤติดี เป็นบุคคลที่ควรแก่การบูชาของบุตรหลาน
5. ครูอาจารย์ ที่มีความรู้ ความสามารถ ความประพฤติดี เป็นบุคคลที่ควรแก่การบูชาของศิษย์
6. ผู้บังคับบัญชา ที่มีความประพฤติดี ตั้งอยู่ในธรรม เป็นบุคคลที่ควรแก่การบูชาของผู้ใต้บังคับบัญชา
นอกจากนี้ บัณฑิตที่มีเพศภาวะสูง เกินกว่าที่จะคบในฐานะผู้เสมอกันได้ ล้วนจัดเป็นบุคคลที่ควรแก่การบูชาทั้งสิ้น
โดย พระสมชาย ฐานวุฑโฒ
