เทิดศักดิ์.....ด๊อกเตอร์หนุ่ม...ดีกรีเมืองนอกคนหนึ่ง..
เพิ่งเรียนจบมาใหม่ ๆ
จึงเดินทางกลับประเทศไทย...
ด้วยฐานะร่ำรวย..เรียกว่า..มีหน้ามีตาในสังคม..
จึงอยากไปออกเที่ยวเปิดหูเปิดตา..ที่ต่างจังหวัด..
ก็ขับรถเบ๊นซ์คันโปรด..ไปเที่ยวอย่างสบายใจ..
เผอิญ..คิดถึงเพื่อนเก่า..
จึงอยากไปเยี่ยม...
ด้วยความทุระกันดารของบ้านนอกเมืองนา...
ถนนหนทางก็ลำบาก..
ช่วงนั้นหน้าฝนพอดี...
จึงทำให้รถของเทิดศักดิ์..ติดหล่ม..ไม่สามารถขับต่อไปได้...
พยายามอยู่นานแต่ก็ไม่เป็นผล...
ก็พอดี..ได้เวลาเลิกงาน...กลับบ้านกลับช่อง..
ของพี่น้องชาวไร่-ชาวนา..
เผอิญลุงหมู....จูงคอยมาพอดี...
เทิดศักดิ์จึงร้องขอ..ขอความช่วยเหลือ..
>>>…แต่ด้วยกำลังของลุงหมู..กับเทิดศักดิ์...
>>>…ก็ไม่สามารถดันแรงรถให้ขึ้นหล่มได้...
ลุงหมู..จึงคิดหาตัวช่วย...
>>>…...ได้การหละ...(เกิดไอเดียแบบชาวไร่ชาวนา)...
>>>…เดี๋ยวข้าให้...ไอ้ทุย..ของข้าช่วย..
ลุงหมูจึงผูกเชือกไว้ที่กันชนรถด้านหน้า...
พอผูกเสร็จ...
แกก็ร้องตะโกนเสียงดังว่า...
>>>…เอ้า...ไอ้ดำ...ออกแรงหน่อย..
>>>…ไอ้เผือก...เร็ว ๆ..ออกแรงโว้ย..
>>>…เอ้า...เจ้าทุย...ดึงอีกนิด...เกือบแล้ว...เกือบแล้ว..
ไม่ถึง 2 นาที...
เจ้าทุย..ก็สามารถดึงรถเบ๊นซ์ของเทิดศักดิ์ขึ้นจากหล่มได้...
พอรถขึ้นจากหล่มได้...
เทิดศักดิ์..ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า...
>>>…เอ๊ะ. !!!! ทำไม...ลุงหมูถึงได้เรียกชื่อควายตัวเดียวตั้งหลายชื่อ...?
>>>…เดี๋ยวเรียกไอ้ดำ..ไอ้เผือก..เจ้าทุย...???????
ลุงหมู...
>>>…อ๋อ...ที่ข้าเรียกมันหลายชื่อ...
>>>…มันไม่รู้..มันไม่เห็นหรอก...(มันตาบอด)...
>>>…สงสัย..เจ้าทุยมันคงคิดว่า...
>>>…คงมีควายเพื่อนมันอีกหลายตัวมาช่วย...(55555)...
==========================================
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. 
คนเราไม่ใช่ว่าจะวัดที่ใบปริญญา..ว่าคุณจบมากี่ใบ..ระดับไหน..
แต่วัดกันที่คุณธรรม...ความมีน้ำใจ...
แม้ว่าลุงหมูแกจบแค่ ป. ๔ แต่แกก็มีน้ำใจ...และรู้จักแก้ปัญหา...
ในชีวิตของคนบ้างคน..บางครั้งเมื่อเจอปัญหา..ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้..
เหมือนเศษผงเล็ก ๆ ที่เข้าตาเรา...เรายังต้องอาศัยให้คนอื่นเขี่ยให้...
>>>…ดังนั้น..เวลามีปัญหา..เพื่อนของเราก็พร้อมมีน้ำใจแบ่งปันให้เสมอ...
>>>…อย่าลืม..ปรึกษาผู้รู้บ้าง...ไม่มีใครรู้ทั้งหมดทุกเรื่อง..
>>>…เรื่องบางเรื่อง...ลองถามเด็กอนุบาลดู...เราคิดได้ตอบได้..(จริง ๆๆ)...
ที่มา : เรื่องเล่า...หลวงตา..น้อย
