การกำหนดรู้จักขุปสาท
การที่โยคีรู้ว่าปสาทตาดีพอที่จะทำให้สีปรากฏ ก็ดี การรู้ว่าปสาทตาดี ก็ดี
นี้เรียกว่าเป็นการรู้ลักษณะของจักขุปสาทได้ตามความเป็นจริง นี่แหละคือการรู้
สภาวะลักษณะของรูปตาที่มีความใส ซึ่งเรียกว่า จักขุปสาท แม้ในเรื่องของปสาท
อื่นๆเช่น โสตปสาท ก็พึงทราบโดยทำนองเดียวกัน การที่โยคีรู้ว่า จักขุปสาทเป็น
ตัวนำจิตให้เข้าถึงรูปสีที่เรียกว่า วรรณะก็ดี การที่รู้ว่า จักขุปสาท ก่อให้เกิดการ
เห็น ก็ดี เรียกว่าเป็นการรู้รสะของจักขุปสาทนั้น ตามความเป็นจริง ซึงสอดคล้อง
กับคำกล่าวที่ว่า "รูเปสุ อาวิญฺชนรโส จักขุปสาทมีหน้าที่ดึงจิตเข้าไปสู่รูปารมณ์
หรือที่เรียกว่า " สี " จักขุปสาทนั้นทำหน้าที่ดึงจิตสู่รูปารมณ์นั่นเอง นั่นก็คือ ก่อให้
เกิดการเห็นรูปารมณ์นั้น เพราะฉะนั้น เพื่อให้โยคีผู้ปฏิบัติได้เกิดความเข้าใจง่าย
จึงได้ใช้คำาอธิบายที่หลากหลาย เช่น จักขุปสาทผู้ส่งจิตไปสู่รูปารมณ์ หรือผู้ทำให้
เกิดการเห็นดังนี้เป็นต้นซึ่งเป็นคำแปลที่อาจจะไม่ตรงกับโครงสร้างทางไวยากรณ์นัก
แต่ก็ถือว่าเป็นความหมายที่ถือเอาได้โดยอธิบาย เพราะฉะนั้น คำแปลในเรื่อง
ต่อไปก็อาจจะแปลโดยทำนองเดียวกันนี้
การที่โยคีรู้ว่า นี่เป็นที่ตั้งแห่งการเห็น ก็ดี รู้ว่าการเห็นเกิดขึ้นจากสิ่งนี้หรือ
เริ่มต้นจากสิ่งนี้ ก็ดี เรียกว่าเป็นการรู้ปัจจุปัฎฐานของจักขุปสาทนั้น ตามความ
เป็นจริง ก็การรู้ถึงสาเหตุคือรู้ว่าเนื้อปสาทตาซึ่งเรียกว่า "รูปหยาบที่ปรากฎเกิด
ด้วยอำนาจของกรรม" หรือที่เรียกว่า กัมมชภูตรูป นั้น ว่า จักขุปสาทนี้เกิดขึ้น
เพราะมีรูปตาเนื้อนี้เป็นเหตุ ดังนี้ เรียกว่า เป็นการรู้ปทัฏฐานของจักขุปสาทนั้น
ตามความเป็นจริง
| ไฟล์แนป: |
|
Picture89.jpg [ 49.79 KiB | เปิดดู 1764 ครั้ง ] |