ผฎฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ, จิตฺตํ ยสฺส น กมฺปติ
(จิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม)
ผุฏฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ. จิตฺตํ ยสฺส น กมปติ
อโสกํ วิรชํ เขมํ เอตํ มงฺคลมุตฺตมํ"
จิตของบุคคลผู้ถูกโลกธรรมมากระทบแล้ว ไม่หวั่นไหว ไม่
เศร้าโศก ไม่ขุ่นมัว เบิกบานอยู่ นี้เป็นมงคลอันสูงสุด"
ข้อนี้หมายความว่า จิตของพระอรหันต์ดังกล่าวไม่เหมือนกับ
จิตของปุถุชนทั่วไป กล่าวคือ จิตของคนทั่วไปที่ยังมีความโลภโกรธหลง
มักปรุงแต่งว่าสิ่งที่พบเห็นว่าดีหรือไม่ดี และตอบสนองในเชิงลบหรือ
บวกโดยรู้สึกชอบหรือไม่ชอบ จัดเป็นภาวะที่เกิดความหวั่นไหวใจ
แต่อรหันต์ผู้ที่กำจัดกิเลสทั้งหมดได้ย่อมไม่หวั่นไหวด้วยโลกธรรม
เพราะโลกธรรมคือปกติของซาวโลกไม่ส่งผลกระทบจิตของท่าน
ชาวโลกต้องพบกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ เรียกว่า โลกธรรม
แปลว่า "สภาพประจำของซาวโลก" มี ๘ อย่าง" คือ ได้ลาภ เสื่อม
ลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข ทุกข์ บางครั้งเราได้ลาภ
มาก บางครั้งได้ลาภน้อย คนทั่วไปเวลาได้รับลาภมาก มักรู้สึกดีใจ
และอาจถือตัวว่าเรามีเงินมากกว่าคนอื่น เวลาได้ลาภน้อย เงินไม่พอใจ
ก็รู้สึกไม่สบายใจ
บางครั้งเรามียศคือบริวารมาก มีคนนับหน้าถือตา มีมิตรสหาย
ญติพี่น้องมากมาย หรือบางครั้งญาติพี่น้องก็ล้มหายตายจาก มิตรสหาย
ตีจากไป เรามักรู้สึกดีใจในขณะมีญาติพี่น้องมีบริวารพรั่งพร้อม แต่เวลา
ญาติมิตรบริวารจากไป เรามักรู้สึกไม่สบายใจ
บางครั้งเราถูกนินทาว่าร้ายบ้าง หรือได้รับคำสรรเสริญบ้าง เมื่อถูก
นินทว่าร้าย เรามักรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ แต่เมื่อเราได้รับคำสรรเสริญ
ก็รู้สึกพอใจเกิดความสุขใจ
บางครั้งเราเป็นสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เมื่อมีสุข เราก็พอใจ เมื่อทุกข์
เกิดขึ้น เราก็รู้สึกไม่ดีกับทุกข์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ ตอบสนองในทางลบ
ต้องการพ้นไปจากความทุกข์นั้น
| ไฟล์แนป: |
|
2013-12-28_225332-removebg-preview (1).png [ 66.57 KiB | เปิดดู 738 ครั้ง ] |