ความดับของใจและธรรมารมณ์
ยตฺถ มโน จ นิรุชฺฌติ ธมฺมสญฺญา จ นิรุชฺฌติ, เส อายตเน
เวทิตพฺเพ
มโนและสัญญาในธรรมารมณ์ดับ ใน[อารัมมณ]ปัจจัยใด
บุคคลพึงรู้(อารัมมณ)ปัจจัยนั้น (คือ นิพพานอันเป็นสภาระดับของ
มโน(ใจ)และสัญญาในธรรมารมณ์)
การกำหนดรู้จิตที่คิดอาจจะเป็นหนทางที่ทำให้การเข้าถึง
นิพพานเกิดขึ้นได้บ่อยที่สุด เมื่อสังขารุเปกขาญาณพัฒนาขึ้น อารมณ์
ที่หยาบจะหายไป และอารมณ์ที่ละเอียดประณีตจะมาแทนที่ต่อไแ
เมื่อผู้ปฏิบัติธรรมกำหนดรู้การเกิดดับของสัญญาในธรรมารมณ์ เขา
จะรู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดดับไปเหลือเพียงความคิด เพราะในขณะที่
กำหนดรู้สภาวะพองยุบของท้องอยู่ สภาวะพองยุบนั้นก็หายไปและ
จะได้รู้เพียงจิตที่กำหนดรู้การพองยุบเท่านั้น ต่อเมื่อเพ่งพินิจต่อไป
รูปนามก็ดับไปหมด การเห็นความดับนี้เรียกว่านิพพาน
| ไฟล์แนป: |
|
nwwf1avf7mwauUTiS1i-o.jpg [ 19.04 KiB | เปิดดู 1310 ครั้ง ] |