ความเป็นพระโสดาบันประเสริฐกว่าพระเจ้าจักรพรรดิ
กล่าวได้ว่าแทบทุกคนปรารถนาเป็นพระราชา แม้จะเป็น
เพียงพระราชาผู้ครองแค่วันก็ยังดี
ถ้าได้เป็นผู้ครองประเทศย่อมดีกว่าเป็นผู้ครองแค่วัน ยิ่ง
เป็นประเทศใหญ่ก็ยิ่งดีกว่าประเทศเล็ก
พระเจ้าแผ่นดินย่อมมีอำนาจมากกว่าเป็นเจ้าประเทศราช
หากได้เป็นใหญ่ในทวีปก็ยิ่งมีอำนาจมากขึ้น
และถ้าหากได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิเป็นใหญ่ในแผ่นดินมี
มหาสมุทรทั้ง ๔ เป็นขอบเขตก็ถือว่าประเสริฐที่สุด มีจักรรัตนะ
บังเกิดเป็นเครื่องหมายของอำนาจ เป็นผู้ทรงธรรมปกครองแผ่นดิน
โดยธรรม กษัตริย์และพระราชาทั้งหลายย่อมนอบน้อมต่อพระเจ้า
จักรพรรดิ ผู้ทรงมีสมบัติมหาศาล มีความมั่นคงสมบูรณ์
หากแต่ความสุขของพระเจ้าจักรพรรดิที่พรั่งพร้อมไปด้วย
อำนาจและสมบัติก็ยังเทียบไม่ได้กับความสงบสุขของพระโสดาบัน
ผู้เข้าถึงกระแสนิพพาน เพราะความสุขของพระเจ้าจักรพรรดินั้นจะ
ยืนยาวตราบที่ยังทรงพระชนม์อยู่เท่านั้น ถ้าทรงครองแผ่นดินโดย
เที่ยงธรรมก็อาจได้เกิดใหม่ในสวรรค์ แต่ไม่อาจมีใครรับรองได้ว่า
จะไม่ไปเกิดในอบายภูมิ ส่วนผู้ปฏิบัติธรรมที่บรรลุเป็นพระโสดาบัน
ปิดประตูอบายแล้วจึงไม่ไปเกิดในภูมิเบื้องต่ำอีกเลย และจะต้องเกิด
อีกเพียงไม่เกินเจ็ดชาติ ในชาติสุดท้ายจะได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์
ดับกิเลสดับกองทุกข์ได้หมดหลังจากปรินิพพาน พระพุทธองค์จึง
ทรงยกย่องนายกาละว่ามีชีวิตที่ประเสริฐกว่าพระเจ้าจักรพรรดิ
| ไฟล์แนป: |
|
1684297093825.jpg [ 166.49 KiB | เปิดดู 915 ครั้ง ] |