ความเป็นปัจจัยของอปุญญาภิสังขาร
"อปุญญาภิสังขารในกามทุคคติภูมิ [อกุศลเจตนา ๑๑ เว้นอุทธัจจสัมปยุตตเจตนา]
เป็นปัจจัย ๒ อย่างในปฏิสนธิกาลแก่ปฏิสนธิวิญญาณตวงหนึ่ง [อกุศลวิบากอุเบกขาสันตีรณจิต ]
เจตนานั้น [อกุศลเจตนา ๑๒] เป็นปัจจัยแก่อกุศลวิปากจิต ๖ [เว้นสันดีรณจิตในขณะ
ทำหน้าที่ปฏิสนธิ ภวังค์ และจุติ เฉพาะในปวัตติกาล ไม่เป็นปัจจัยในปฏิสนธิกาล และเป็น
ปัจจัยแก่อกุตลวิปากจิตทั้ง ๗ ในปฏิสนธิกาลและปวัตติกาล[ตามสมควร]"
"เจตนานั้น [อกุศลเจตนา ๑๒] เป็นปัจจัยแก่อกุศลวิปากจิตทั้ง ๗ ในปวัตติกาล
ในกามสุดติภูมิ ไม่เป็นปัจจัยในปฏิสนธิกาล"
เจตนานั้น [อกุศลเจตนา ๑๒] เป็นปัจจัยแก่จิต ๔ ดวง [อกุศลวิบาก จักขุวิญญาณ
โสตวิญญาณ สัมปฏิจฉนจิต และสันตีรณจิต] ในปวัตติกาล ไม่เป็นปัจจัยในปฏิสนธิกาลในรูปภูมื
"อนึ่ง ความเป็นปัจจัยนั้นย่อมมีได้ในการได้รับรูปารมณ์เป็นต้นที่ไม่น่าปรารถนา
ในกามภูมิ เพราะรูปารมณ์เป็นต้นที่ไม่น่าปรารถนาย่อมไม่ปรากฏในพรหมโลก"
การให้ผลของอปุญญาภิสังขาร
อปุญญาภิสังขารนั้นเป็นปัจจัย ๒ อย่างแก่[อกุศล]วิปากจิต ๗ ดวงในกามภูมิ
กำเนิด ๔ คติ ๓ [เว้นมนุษย์และเทวดา] วิญญาณฐีติ ๑[นานัตตกายา เอกัคตวัญญี] สัตตาวาส ๑
[นานัตตกายา เอกัตตสัญญี = อบายภูมิ] ในปฏิสนธิกาล และปวัตติกาล
| ไฟล์แนป: |
|
b7de925c31bb9f78a7bbfbba0c161847.png [ 190.8 KiB | เปิดดู 942 ครั้ง ] |