โค้ด:
อนินทรียพัทธรูปและบัญญัติก็เป็นสัจจวิมุตติ
นอกจาก มัคคจิตตุปปาท ๒๙ ผลจิตตุปปาท ๓๗ เป็นสัจจวิมุตติดังกล่าว มาแล้วนี้
ยังมีธรรมที่เป็นสัจจวิมุตติ อีก ๒ คือ อนินทรียพัทธรูป และ บัญญัติธรรม
อนินทรียพัทธรูป คือ รูปธรรมที่ไม่เนื่องด้วยอินทรีย์ นั่นก็หมายถึงรูปธรรม
ที่ไม่เนื่องด้วยสิ่งที่มีชีวิต
รูปธรรม ๒๘ ที่เป็นทุกขอริยสัจนั้น ต้องเป็น อินทรียพัทธรูป คือ รูปธรรมที่เนื่อง
ด้วยอินทรีย์ เป็นรูปธรรมที่เนื่องกับสิ่งที่มีชีวิต เท่านั้น ส่วนรูปธรรมที่ไม่เนื่องกับสิ่ง
ที่มีชีวิต คือ อนินทรียพัทธรูปนี้ จึงไม่ใช่ ทุกขอริยสัจ ก็เป็นธรรมที่พ้นพิเศษจาก
อริยสัจ ๔ เป็น สัจจวิมุตติไปบัญญัติธรรม เป็นธรรมที่สมมติขึ้นบัญญัติขึ้นตามโวหาร
ของชาวโลก เป็น สมมติไม่เหมือนกัน
โค้ด:
อนินทริยพัทธรูปไม่ใช่ทุกขสัจ
ในคัมภีร์อัฏฐกถาที่ยกมาข้างต้นนั้น คำว่า เตภูมกธมฺเม "ในเตภูมกธรรม" นั้น
คำว่า อริยทุกสัจ ท่านหมายเอาเฉพาะสภาวธรรมเป็นกามาวจร รูปาวจร และอรูปาวจร
ซึ่งเกิดขึ้นในขันธสันดานของสัตว์ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตเท่านั้น ส่วนอนินทริยพัทธรูปที่ไม่
นับเนื่องในอัตภาพ ท่านไม่ได้จัดเป็นอริยทุกขสัจ สาเหตุเพราะว่า อนินทริยพัทธรูป
ทั้งหลายนั้นแม้จะได้ชื่อว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง เนื่องจากมีการเกิดการดับ ก็ตามแต่เนื่อง
จากมิใช่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยอำนาจของสมุทัย นอกนี้เนื่องจากมิใช่ธรรมที่มรรคสัจจะ
พึงประหานให้ดับไป จึงไม่จัดเป็นอริยทุกขสัจ เพราะฉะนั้น ในฐานะที่อนินทริยพัทธรูป
หรือพหิทธรูปกล่าวคือรูปภายนอกนั้นเป็นรูปที่มิได้เกิดจากสมุทัย แม้แต่รูปที่ควรแก่การ
เจริญวิปัสสนาเพื่อไม่ให้เกิดกิเลส โดยอาศัยพหิทรูปดังกล่าวมีเสื้อผ้าอาภรณ์ เป็นต้น เป็นอารมณ์
และเพื่อเป็นการเปรียบเทียบระหว่างพหิทธรูปและอัชฌัตติกรูปให้มองเห็นชัดเจนในเรื่องของหลัก
ไตรลักษณ์ คืออนิจจังและอนัตตา โดยอาศัยพหิทธรูปที่มีลักษณะอนิจจะ อนัตตาที่ปรากฏ
ชัดนั้นเป็นเครื่องเปรียบเทียบด้วยซึ่งแม้ว่าโยคีสามารถที่จะกำหนดหรือจะเจริญวิปัสสนา
ในพหิทธรูปที่ปรากฏขึ้นทางทวาร ๖ ทวารใดทวารหนึ่งก็ตามแต่อนินทริยพัทธรูปทั้งหมดเหล่านั้น
ก็ควรทราบว่ายังไม่ได้ชื่อว่า ปริญเญยยอริยทุกขสัจ "ทุกข์ที่ควรกำหนดรู้" อยู่ดี
| ไฟล์แนป: |
|
823b3b5466bc48af2f91fea943ef06ae.jpg [ 86.96 KiB | เปิดดู 1421 ครั้ง ] |