พึงรู้เพียงเพื่อโดยการตีความ โดยอาศัยหลักการ
และสมเหตุสมผล เป็นการตีความตามอำเภอใจ เพราะไม่สามารถ
รู้โดยตรงจากศัพท์ได้ เช่น รูปํ ภิกฺขเว ปชหถ. "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงละรูป" คำว่า "รูปํ" เป็นเนยฺยตฺถ เพราะรูปเป็นอัปปหาตัพพธรรม
ธรรมที่ละไม่ได้ เพราะฉะนั้น รูปํ นั้นหมายเอากิเลสที่อาศัยรูปนั้นเกิดขึ้น
อันนี้เรียกว่าการตีความโดยเอาหลักพระอภิธรรมมาจับ คำว่า "รูปํ ปชหถ"
ซึ่งแปลว่า"เธอทั้งหลายจงละรูป" นี้เป็นคำในสมัยนั้น ดังนั้น คำว่า ละรูป
จึงไม่ยากสำหรับคนในยุคพุทธกาล เพราะบุคคลในยุคพุทธกาลนั้น
สามารถเข้าใจอยู่แล้วว่า การละรูปก็หมายถึงการละตัณหาที่เกิดขึ้น
โดยอาศัยรูป เช่นเวลาที่เห็นรูปสวยงาม ถ้าไม่สำรวมสติ ตัณหาก็จะฟุ้งขึ้นมา
ทำให้จิตเกิดความอยากในรูปสวยงามและเป็นอิฏฐารมณ์ ตัณหานี้
ประกอบอยู่ในวิถีชวนะใด วิถีแห่งชวนะนั้นก็จะเกิดขึ้น
ฉะนั้น พระพุทธองค์จึงทรงสอนให้เราละจิตตุปบาทนั้นที่เป็นชวนะนั้น
ซึ่งประกอบด้วยตัณหา
| ไฟล์แนป: |
|
Download-Camera-Girl-PNG.png [ 155.61 KiB | เปิดดู 1934 ครั้ง ] |