ดาวโหลดอ่านได้มีคัมภีร์ให้อ่านอยู่หลายเล่ม
เป็นคัมภีร์ พระอภิธรรม
V
http://www.wattamaoh.org/home/book/master-2?showall=1
คำว่า วิปาก นี้เป็นชื่อของนามธรรมที่ถึงความสุกงอม
แต่
คำว่า วิปากธมฺมธมฺมา แปลว่า ธรรมที่มีสภาพสุกงอม
(องค์ธรรมของ วิปากะ คือ วิปากจิต ๓๖ เจตสิก ๓๘)
(องค์ธรรมของ วิปากธัมมธัมมา คือ อกุศลจิต ๑๒ กุศลจิต ๒๑ เจตสิก ๕๒)
ความหมายก็คือ เหล่าสัตว์ที่มีสภาพเกิดขึ้นและแก่ลง มีปกติเกิดขึ้นและแก่ลง
ย่อมได้ชื่อว่า มีสภาพที่เกิดขึ้น มีสภาพเกิดขึ้น มีสภาพแก่ลง ฉันใด ธรรมที่มีสภาพสุกงอม
เพราะเป็นสภาวะยังผลให้เกิดขึ้น มีปกติสุกงอม ก็มีอยู่ฉันนั้น
บทที่ ๓ กล่าวไว้โดยปฏิเสธสภาวะทั้งสอง
[๔] ในอุปาทินนุปาทานิยติกะ พึงทราบเนื้อความดังนี้
คำว่า อุปาทินนะ คือ ธรรมทั้งหลายที่กรรมอันตัณหาและทิฏฐิเข้าไปติดโดย
กระทำให้เป็นอารมณ์ยึดไว้โดยความเป็นผล
คำว่า อุปาทนิยะ ธรรมทั้งหลายที่เกื้อกูลแก่อุปาทาน เพราะเนื่องด้วย
อุปาทานโดยโดยเข้าถึงความเป็นอารมณ์
คำนี้เป็นชื่อของสภาวธรรมที่เป็นอารัมณปัจจัยแก่อุปาทาน
(คัดมาจากคัมภีร์อรรถกถาของธรรมสังคณีปกรณ์ อัฏฐสาลินี วัดท่ามะโอ หน้า ๑๙๙
อธิบายในติกมาติกา เป็นคัมภีร์ที่ใช้ในการศึกษาในชั้นมัชฌิมะโท)
| ไฟล์แนป: |
|
untitled.png [ 78.08 KiB | เปิดดู 3350 ครั้ง ] |
