นิทานธรรมะสั้นๆ หลักธรรมในการดำเนินชีวิต คติประจำใจในการทำงาน
เรื่อง หมวกและรองเท้าที่ไม่จำเป็น
มีสามีภรรยาอยู่คู่หนึ่งอาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ ในแคว้นฉู่ พวกเขาต่างก็มีอาชีพเป็นช่างทำงานผีมือ สามีนั้นมีความเก่งกาจและความเชี่ยวชาญในการสานรองเท้าจากต้นหญ้าขาย ส่วนภรรยาก็มีอาชีพทอผ้าป่าน ทั้งสองคนมีฝีมือมากผลงานที่ทำออกมาจึงมีคนต้องการซื้อเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ สองผัวเมียจึงยึดอาชีพนี้ไว้เลี้ยงตนเรื่อยมา
ฐานะของสองสามีภรรยาคู่นี้นับว่าพอมีพอกินไม่ได้ร่ำรวย หากแต่พอเลี้ยงตัวไปได้ไม่ได้เดือนร้อนในสิ่งใด ผัวเมียคู่นี้ได้ยินชาวบ้านพูดกันบ่อยๆ ถึงเรื่องความอุดมสมบูรณ์ของรัฐเซี๊ยะ ลือกันว่าผู้คนที่นั่นมั่งคั่ง ร่ำรวย มีอยู่มีกินกันอย่างสุขสบาย และอาศัยกันอยู่เป็นจำนวนมาก การค้าการขายก็เจริญรุ่งเรือง นับเป็นแคว้นที่น่าไปอยู่อาศัยยิ่ง
สองสามีภรรยาครุ่นคิดอยู่นานวัน แล้ววันหนึ่งพวกเขาจึงได้ตัดสินใจจะเดินทางเพื่อย้ายรกรากไปยังแคว้นเซี๊ยะ ซึ่งอุดมสมบูรณ์กว่า จึงได้ช่วยกันเก็บข้าวของเตรียมเสบียงอาหารแล้วจึงอกเดินทาง ระหว่างทางที่ไปชาวบ้านที่รู้ต่างก็กล่าวว่า เจ้าสองคนจะพากันไปอดตายหรือ
สามีภรรยาคู่นี้ต่างไม่พอใจในคำกล่าวชาวบ้านเหล่านั้น แต่ก็มิได้สนใจต่างก็เดินทางต่อ เมื่อทักหลายๆ คนเข้า ก็เริ่มจะหงุดหงิดไม่พอใจมากขึ้น ระหว่างทางนั้นพวกเขาก็ได้ไปเจอกับผู้เฒ่าคนหนึ่ง ผู้เฒ่าก็ได้กล่าวตักเตือนเหมือนเช่นชาวบ้านทุกคนที่ผ่านมา ฝ่ายสามีชักฉุนจึงกล่าวตอบกลับไปบ้างว่า ทำไมพวกข้าจึงต้องอดตายเล่าท่านผู้เฒ่า ฝีมือพวกข้าก็มี ตัวข้านี้จะสานรองเท้าขาย ส่วนภรรยาข้านางก็ทอผ้าป่าน พวกเรามีฝีมือย่อมหาเลี้ยงตัวได้สบาย ไม่อดตาย
ผู้เฒ่าจึงกล่าวต่อไปว่า อันชาวบ้านในรัฐเซียะนั้นไม่สวมรองเท้ากันเนื่องจากแคว้นนี้มีน้ำอยู่ทั่วไป ส่วนผ้าป่านที่ใช้สำหรับเย็บหมวกนั้น เมื่อมีฝนตกชุกตลอดทั้งปีก็ไม่มีผู้ใดจำเป็นต้องใช้หมวก ถึงพวกเจ้าจะมีความสามารถและฝีมือในการทำรองเท้าและทอผ้าป่านสักปานใด แต่ถ้าไปอยู่ที่แคว้นนั้นความสามารถนั้นก็ไม่จำเป็นต้องใช้ ขืนดื้อดึงจะไปเสียให้ได้คงไม่พ้นอดตาย
สองสามีภรรยาเมื่อตรองดูถ้วนถี่แล้วก็เห็นจริงดั่งคำผู้เฒ่าจึงเดินทางกลับบ้านและเปลี่ยนความคิดจะไปรัฐเซี๊ยะตั้งแต่นั้นมา
คติประจำใจในการทำงาน เรื่องนี้ ให้แง่คิดเกี่ยวกับการใช้ความรู้สามารถให้ถูกที่ถูกทาง ตรงตามความต้องการ ตรงตามงานและเป้าหมายของงาน เป็นไปในทิศทางเดียวกับองค์กร คนที่มีฝีมือหรือสติปัญญา หากใช้ไม่ถูกที่ถูกทางก็นับว่าเป็นการสูญเสียอย่างหนึ่ง แม้จะมีความรู้ความสามารถมากขนาดไหนก็จะไม่ทำให้เกิดผล
จาก ส.อิสฺสโร
ภาพถ่ายจากอินเตอเน๊ต
| ไฟล์แนป: |
|
download.jpg [ 8.07 KiB | เปิดดู 2345 ครั้ง ] |
