ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
สัมพันธ์ต่อกัน : พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=5&t=48493 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
เจ้าของ: | ฟ้าใสใส [ 20 ต.ค. 2014, 00:26 ] | ||
หัวข้อกระทู้: | สัมพันธ์ต่อกัน : พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ | ||
![]() ![]() ทุ ก อ ย่ า ง ใ น โ ล ก นี้ ล้วนมีความสัมพันธ์ต่อกัน ![]() ![]() ![]() แม้อาจมองว่าแต่ละสิ่งดูเหมือนแยกกันอยู่ แต่การแยกส่วนในสายตาเรา กลับเป็นการแยกเพื่อเชื่อมต่อกัน ตามครรลองของสรรพสิ่งที่กำลังเป็นไป เป็นลักษณะของการอยู่อย่างแยก แต่เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ให้ทุกสิ่งได้ดำเนินไปคู่กัน ![]() ![]() ![]() หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งตั้งอยู่ใกล้ตัวอำเภอ มีภูเขาล้อมรอบ มีอากาศและทิวทัศน์ที่สวยงาม เมื่อใครมาเห็นจะต้องติดใจในความงามของธรรมชาติที่กำลัวอวดโฉม เสน่ห์หลัก ๆ ของหมู่บ้านแห่งนี้ก็คือ "น้ำพุร้อน" ที่ตั้งอยู่บนภูเขาที่ห่างออกไป เมื่อชาวบ้านเห็นว่าหมู่บ้านของตัวเองมีแหล่งธรรมชาติที่ทรงคุณค่า จึงได้มีการแต่งตั้งเจ้าหน้าที่คอยดูแล โดยเฉพาะต้นกำเนิดของน้ำพุร้อนที่เป็นแหล่งน้ำแร่ชั้นดี และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นำรายได้ มาสู่ชุมชน ชาวบ้านได้แต่งตั้งให้ชายชราคนหนึ่งมาดูแลบริเวณบ่อน้ำพุร้อน ผู้เฒ่าจะคอยตักใบไม้ที่หล่นลงไปด้วยความใส่ใจ พร้อมทั้งความสะอาดกันบ่อให้มีความสะอาดอยู่ตลอดเวลา เมื่อมีการจัดการเช่นนี้ จึงทำให้บ่อน้ำพุและน้ำแร่ที่ใช้ดื่มมีคุณภาพที่ดีเยี่ยม ทว่าเมื่อวันเวลาผ่านไป และมีนักท่องเที่ยวมาชมมากขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบก็ต้องเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ ส่งผลให้ค่าใช้จ่ายในการจ้างงานเพิ่มเติมขึ้นเป็นเงาตามตัว ทำให้ชาวบ้านที่ได้รับมอบหมายให้บริหารจัดการรู้สึกกลุ้มใจ ในที่สุด เมื่อมองว่าปัญหาการขยายตัวของการท่องเที่ยวมากเกินกว่าที่พวกเขาจะดูแลได้ทั่วถึง ชาวบ้านที่ช่วยกันอนุรักษ์บ่อน้ำพุร้อนจึงนำเรื่องไปปรึกษาคณะฝ่ายบริหารของอำเภอ และขอให้พวกเขาเข้ามาช่วยดูแล ทางอำเภอจึงได้เข้าไปช่วยแก้ไขปัญหาในหลาย ๆ ด้าน หนึ่งในนั้นก็คือ การปลอดพนักงานให้น้อยลง ผู้บริหารทางอำเภอมีมติให้ยกเลิกการจ้างพนักงานหลายตำแหน่งที่เห็นว่าจะลดค่าใช้จ่ายได้ รวมทั้งการปลดผู้เฒ่าที่คอยตักใบไม้ที่บ่อน้ำพุร้อนออกไปด้วย เพราะพวกเขาเห็นว่าเป็นการเปลืองงบประมาณโดยใช่เหตุ ใหม่ ๆ ทุกอย่างดูเหมือนดำเนินไปด้วยดี แต่จู่ ๆ ก็มีเหตุการณ์ที่สร้างปัญหายิ่งกว่าเดิมเกิดขึ้น เพราะน้ำพุร้อนและน้ำแร่นั้นส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วลำน้ำ จนไม่สามารถนำมาดื่มกินได้ ทำให้นักท่องเที่ยวพลอยลดน้อยลงไปด้วย เมื่อเหตุการณ์ถึงขั้นวิกฤติ เหล่าผู้บริหารชุมชนจึงได้เรียกประชุมชาวบ้านเพื่อหารือ โดยพวกเขาคิดว่าจะไม่ขอพึ่งผู้มีอำนาจทางอำเภออีกต่อไป เพราะได้ประจักษ์แล้วว่าการทำชุมชนให้เข้มแข็งนั้น ท้ายที่สุดคำตอบก็อยู่ที่ชุมชนนั้น ๆ อยู่ดี ผู้เป็นหัวหน้าชุมชนได้หารือถึงวิธีที่จะแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำให้หมดไป แต่ไม่ว่าแต่ละคนจะเสนอทางออกอย่างไร ก็ดูเหมือนจะไม่ได้คำตอบที่น่าพอใจจากที่ประชุม เมื่อเหตุการณ์ผ่านไปได้สักครู่ ก็มีเสียงผู้เฒ่าท่านหนึ่งที่เป็นปราชญ์ประจำชุมชนกว่าขึ้นว่า "อันที่จริง การแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำให้กลับมาใสสะอาดและให้น้ำแร่มีรสชาติดีเช่นเดิมนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย" "แก้อย่างไรดีท่านผู้เฒ่า?" ผู้บริหารชุมชนคนหนึ่งถามขึ้น "ก็แค่กลับไปจ้างผู้เฒ่าที่คอยดูแลการตัดใบไม้ออกจากบ่อน้ำพุร้อนให้กลับมาทำงานเหมือนเดิม ปัญหาที่กังวลก็จะหมดสิ้นไปในทันที" "มันง่ายถึงเพียงนี้เชียวหรือท่าน ไม่ใช่เพราะเราไม่มีเงินจ่ายพนักงานหรอหรือ" มีผู้โต้แย้งขึ้น "เอาอย่างนี้ ถ้าไม่เชื่อว่าต้นเหตุมาจากการไม่ดูแลบ่อน้ำพุร้อนให้สะอาดแล้วล่ะก็ ให้ส่งคนไปตรวจดูได้ ที่น้ำเน่า เพราะเราไม่จ้างคนเฝ้าบ่อ เป็นเหตุให้ใบไม้ที่หล่นลงไปในบ่อยทำให้น้ำเน่าเสีย ส่งผลให้น้ำที่ไหลไปในที่ต่าง ๆ พลอยมีกลิ่นเหม็นและดื่มไม่ได้ตามไปด้วย แต่ถ้ากลับไปแก้ไขที่ต้นเรื่องคือ ดูแลบ่อน้ำให้ดีดั่งเดิม ทุกอย่างที่ทำให้ปวดหัวก็จะยุติลงได้ เมื่อได้ฟังความคิดเห็นจากนักปราชญ์ที่พวกเขายอมรับฝ่ายบริหารจึงได้ส่งตัวแทนที่ดูแลคุณภาพน้ำไปสำรวจในทันทีเหตุการณ์ก็เป็นจริงดั่งว่า เพราะหลังจากที่ไม่มีการจ้างผู้ดูแลบ่อน้ำ ใบไม้ที่ร่วงลงไปทับถมกันก็ทำให้น้ำเน่าเสีย ในที่สุด คณะผู้บริหารชุมชนจึงได้จ้างผู้เฒ่าที่ดูแลบ่อน้ำตั้งแต่แรกกลับไปทำงานเหมือนเดิม ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันก็คือ น้ำที่เคยขุ่นก็กลับมาใสสะอาด กลิ่นที่เคยเหมือนก็ค่อย ๆ หายไป สามารถนำมาดื่มได้และมีรสชาติดีดั่งเดิมทำให้นักเที่ยวกลับมาเยือนหมู่บ้านของพวกเขาอีกครั้ง ![]() ![]() ![]() ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ ล้วนมีความสัมพันธ์ต่อกัน หากสิ่งหนึ่งได้รับการกระทบ อีกสิ่งหนึ่งย่อมกระเทือนตามเสมอ ดอกหญ้าบนยอดเขา ย่อมทำให้ภูเขาดูสวยงามขึ้นพื้นดินที่แห้งแล้ง ย่อมทำให้สรรพสิ่งเหี่ยวแห้งและตายลง ความดีงามที่เราช่วยกันสร้างสรรค์ ย่อมช่วยประคองโลกนี้ให้เลื่อมช้าลง ความชั่วร้ายที่ปรากฎ ย่อมทำให้โลกต้องดำรงอยู่ด้วยความหวาดกลัว ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีความสัมพันธ์ต่อกัน แม้อาจมองว่าแต่ละสิ่งดูเหมือนแยกกันอยู่ แต่การแยกส่วนในสายตาเรากลับเป็นการแยกเพื่อเชื่อมต่อกันครรลองของสรรพสิ่งที่กำลังเป็นไป เป็นลักษณะของการอยู่อย่างแยก แต่เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ให้ทุกสิ่งได้ดำเนินไปคู่กัน เมื่อจะเกี่ยวข้องกับสิ่งใด เราจงมองให้รอบด้านและปฏิบัติต่อสิ่งนั้นด้วยความเคารพ ![]() ![]() ![]() กราบขอบพระคุณที่มา :: นิทานธรรมะ ตอน ความสุขอยู่ตรงนี้ เรื่อง สัมพันธ์ต่อกัน หน้า ๑๑ - ๑๖ :: โดย พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ :: ภาพจากอินเทอร์เน็ต ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
|
เจ้าของ: | sirinpho [ 22 ต.ค. 2014, 15:08 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: สัมพันธ์ต่อกัน : พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ |
นิทานธรรมะ โดย พระมหาวีระพันธ์ ชุติปัญโญ ดีทุกตอนเลยคะ |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |