"ชายผู้ยากจน" อาศัยอยู่กับภรรยา วันหนึ่ง..ภรรยาผู้มีผมยาว ได้ขอให้สามี..ซื้อหวีมาให้ เพื่อจะได้หวีผมให้เป็นทรง ให้ดูดี เขารู้สึกเสียใจที่จะต้อง..ปฎิเสธ เนื่องจากเขาไม่มีแม้แต่เงิน ที่จะไปซ่อมสายนาฬิกาที่ชำรุด ภรรยา..เข้าใจและไม่ว่าอะไร
ชายคนนั้นไปทำงานและผ่านร้านนาฬิกา เขาตัดสินใจ..ขายตัวเรือนนาฬิกาในราคาแสนถูก และนำเงินไปซื้อหวีให้ภรรยา พอตกเย็นกลับถึงบ้าน ก็นำหวีที่ซื้อมาไปให้ภรรยา ปรากฎว่า...ภรรยาตัดผมสั้นเสียแล้ว ภรรยาบอกว่าเธอตัดผมไปขาย เพื่อซื้อสายนาฬิกาใหม่ให้สามี
ทั้งสอง.."กอดกัน" ร่ำไห้ ไม่ใช่เสียดาย ไม่ได้เสียใจ แต่ "ซ า บ ซึ้ ง " ใน "ความรัก" ที่มีให้กัน ความรักไม่เท่าไหร่ แต่การ "ถู ก รั ก" นั้นมีค่ายิ่งนัก และการถูกรักโดยคนที่เรารักนั้น..คือ "สิ่งที่มีค่า" เพราะความรักแบบนี้จะอยู่ด้วยกันได้นาน แม้จะโกรธกัน แต่ทั้งคู่ก็จะพยายามจูนเข้าหากันได้ไม่ยาก ทำความเข้าใจซึ่งกันและกันและพัฒนาตัวเอง
แตถ้าเรารักใครสักคน แต่เขาไม่รักเรา เวลามีเรื่องทะเลาะกัน เราต้องเป็นฝ่ายงอนง้อเขาก่อนเสมอ หรืออาจถูกบอกเลิกโดยไม่ใยดี เราเป็นห่วงเขา แต่เขาไม่เคยห่วงเรา ความรักแบบนี้มักจะมีความทุกข์มาก และต้องเสียน้ำตาบ่อยๆ.........
| ไฟล์แนป: |
|
images.jpg [ 6.27 KiB | เปิดดู 5464 ครั้ง ] |
