นิทานธรรมะเรื่อง อดีต ปัจจุบัน อนาคต 
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีสุนัข 3 ตัวเป็นเพื่อนกัน ออกหากินด้วยกันอย่างมีความสุข จนถึงวันหนึ่งชาวบ้านได้จับสุนัขทั้ง 3 ตัว ขังไว้ในถ้ำ และได้ล้อมรั้วลวดหนามกั้นไว้ไม่ไห้ออก สุนัขทั้ง 3 ตัว ได้พยายามที่จะออกมาให้ได้
สุนัขตัวที่ 1 ได้พยายามลอดรั้วออกมาแต่ออกมาไม่ได้มีบาดแผลเต็มตัวไปหมด มันนอนร้องโอดโอยกับความเจ็บปวดอย่างโหยหวน ทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ขยับตัวทำอะไรทั้งสิ้นฝังใจกับความเจ็บปวดในครั้งนั้น จนตาย สุนัขตัวที่ 2 ได้พยายามลอดรั้วให้ได้ ทั้งๆที่มันก็เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับสุนัขตัวที่1 แต่มันพยายามมาตลอดโดยตามร่างกายของมันมีบาดแผลเต็มไปหมดจนมันไม่รู้สึกเจ็บปวดกับบาดแผลเหล่านั้น มันคิดว่ามันต้องทำให้ได้ และมันใช้สติปัญญามาตลอดในการพยายามครั้งนี้ จนวันหนึ่งมันสามารถลอดออกมาได้ โดยการใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหาในครั้งนั้น สุนัขตัวที่ 3 ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับสุนัขตัวที่ 1 ทำให้มันขยาดหวาดกลัวไม่กล้าที่จะพยายามลอดรั้ว มันวิ่งวนไปวนมาในถ้ำโดยไม่ได้สติ คิดแต่ว่าจะลอดรั้วดีหรือไม่ดี ถ้าลอดรั้วแล้วจะเป็นแบบสุนัขตัวที่ 1 หรือไม่ ถ้าลอดรั้วแล้วจะออกไปได้หรือไม่ มันคิดตลอดเวลาวกไปวนมาตลอด โดยที่มันยังไม่ได้พยายามทำ คิดมากจนไม่มีสติ จนทำให้มันกลายเป็นสุนัขที่มีอาการทางประสาท วิ่งวนไปวนมาไม่ได้สติ จนตายในถ้ำ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 
สุนัขตัวที่ 1 คือสุนัขที่ยึดติดกับอดีต คนที่ยึดติดกับอดีตจนไม่มีสติที่จะแก้ปัญหา ขาดปัญญา ไม่กล้าเผชิญกับความเป็นจริง เป็นคนซึมเศร้าจมกับปัญหาไปในที่สุด
สุนัขตัวที่ 2 คือสุนัขที่รู้ตัวกับปัจจุบันและใช้สติในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น
สุนัขตัวที่ 3 คือสุนัขที่กังวลกับเรื่องในอนาคต โดยที่ตัวเองยังไม่ได้เผชิญกับปัญหาที่เกิดขึ้น ทำให้ไม่มีสติในการยั้งคิด คิดมากขาดสติ จนเป็นโรคประสาท
แล้วคุณล่ะอยากเป็นแบบสุนัขตัวไหน ขอบคุณที่มา :: http://talk.mthai.com/topic/97268
♡(✿◠‿◠✿)♡ กราบอนุโมทนาบุญกับกัลยาณมิตรและกัลยาณธรรมทุกท่าน ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ♡(✿◠‿◠✿)♡
ขอบคุณสำหรับนิทานบทนี้คะ
