ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

รักต่างภพ บทที่ 9 ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=5&t=38027		 หน้า 1 จากทั้งหมด 1
เจ้าของ:  วันทนา เมืองจันทร์ [ 08 พ.ค. 2011, 18:48 ]
หัวข้อกระทู้:  รักต่างภพ บทที่ 9 ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
นพกับรุ้งระวีมาคอยรับที่สนามบินสุวรรณภูมิ ทันทีที่พบกัน รุ้งระวีก็ถลามากอดเธอไว้ด้วยอาการดีใจเป็นที่สุด เกตุดารากอดตอบเพื่อนรักแน่น พร้อมกับส่งยิ้มสดใสให้นพ แต่น่าแปลกที่นพแทบจะไม่ยิ้มตอบเลย ดูท่าทางเครียดๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เกตุดาราคลายอ้อมแขนที่โอบเอวเพื่อนจนแน่นออก นึกแปลกใจว่า รุ้งระวีผ่ายผอมไปมาก ก่อนนี้ถ้าได้กอดแล้วจะรู้สึกอบอุ่น เพราะรุ้งระวีเป็นคนมีเนื้อ ที่เรียกว่า ท้วม ทำให้กอดแล้วมีความรู้สึก เต็มไม้เต็มมือ แต่ครั้งนี้ความรู้สึกกลับเปลี่ยนไป รุ้งระวีผอมไปมาก เมื่อตกใจ จึงดันตัวเพื่อนออกห่าง เพ่งพิศดูดวงหน้า แล้วจึงทักขึ้น

“ รุ้งผอมไปมากเลย ไม่สบายหรือเปล่า นพล่ะ ทำไมดูเครียดๆ มีอะไรไม่สบายใจหรือ?”
“ เกดเดินทางมาเหนื่อยแล้ว กลับบ้านกันก่อนเถอะนะ ถึงบ้านแล้ว รุ้งจะเล่าให้ฟัง”
“ เกดไม่อยู่ไม่กี่เดือน มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย มีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป รุ้งเล่าให้เกดฟังก็แล้วกัน นพไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าตรงไหนก่อน”
“ ขอรุ้งไปนอนค้างที่บ้านเกดแล้วกัน เราจะได้คุยกันทั้งคืนเลย”
“ เอาอย่างนั้นเลยหรือ ?” นพขัดขึ้น สีหน้ามีรอยยิ้มจางๆ รุ้งระวียิ้มตามบ้าง ดูท่าทางผ่อนคลายลง

เมื่อมาถึงบ้าน นพขอตัวกลับไปก่อน เพราะจะต้องรีบไปสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยสงฆ์ ที่วังน้อยจังหวัดอยุธยา รุ้งระวีทักทายคุณป้าด้วยมารยาทงดงาม คุยกับท่าน เพื่อรอเวลาให้เกตุดาราอาบน้ำ แต่งตัว แล้วจึงรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน ก่อนจะขอตัวแยกย้ายตามเกตุดารามาที่ห้องนอน
“รุ้งเล่ามาเลยนะ เล่ามาให้หมด เกิดอะไรขึ้นหรือ ?” เกตุดาราอดใจไม่ไหว เร่งให้เพื่อนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ทัน ทีที่ปิดประตูห้อง
“หรือว่าไปลดความอ้วนมา แล้วไปเสริมหน้าอก เพราะดูผอมลงมาก แต่หน้าอกใหญ่ขึ้น”
“เกด ถ้าจะบ้า คนยิ่งกลุ้มๆ อยู่” ต่อว่าเพื่อน แต่ก็ยังอดขำไม่ได้ นึกในใจ เกดก็ยังเหมือนเดิม เป็นคนมีอารมณ์สุนทรีย์ อยู่ใกล้ ๆแล้วก็เพลินดี จึงเริ่มต้นเล่า
“พ่อของเรา จากที่เคยเป็นเศรษฐี เป็นนายห้างขายทอง ตอนนี้ตกยากไปแล้ว เราสงสารพ่อจังเลย”
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ร้านทองของพ่อถูกปล้น เมื่อต้นเดือนที่แล้ว มีไอ้โม่งมันบุกเดี่ยว มันคลุมหน้า สวมถุงมือ ควงปืนบุกเดี่ยวเข้าจี้พนักงาน แล้วกวาดทองหนักกว่าห้าร้อยบาท มูลค่ากว่าสิบล้านบาท แถมยังทำร้ายพนักงานบาดเจ็บไปสามคน ตอนแรกพ่อไม่ยอม สู้กับมัน มันเลยยิงพ่อ อาการสาหัส” เล่าไปก็ร้องไห้ไป สะอึกสะอื้น บอกว่าสงสารพ่อมาก ส่วนแม่ก็ตกใจจนช็อค ต้องพาส่งโรงพยาบาล”
“ แล้วตอนนี้พ่อมีอาการเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ ผ่าตัดแล้ว อาการทางร่างกายดีขึ้น แต่จิตใจไม่ดีขึ้นเลย พ่อเครียดง่าย หงุดหงิด เจ้าอารมณ์มาก แล้วบังคับให้เราแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนพ่อ อ้างว่าพ่อเป็นห่วง ถ้าพ่อตาย พ่อจะได้นอนตายตาหลับ หมดห่วงลูกสาวคนเดียว กลัวรุ้งจะลำบาก แต่รุ้งไม่ยอมเพราะไม่ได้รักเขา พ่อก็โกธรมาก หาว่ารุ้งเป็นลูกอกตัญญู”
“แล้วแม่เล่า แม่บังคับรุ้งด้วยหรือเปล่า?”
“แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อ เพราะเพื่อนพ่อคนนี้รวยมาก เขาทำธุรกิจส่งออกสินค้าหลายอย่างไปขายต่างประเทศ เขาอยากได้เราเป็นลูกสะใภ้ เพราะเราจบบัญชีมา จะได้ไปช่วยดูแลการเงินของบริษัทเขาด้วย”
“รุ้งเคยเห็นหน้า ว่าที่เจ้าบ่าวแล้วหรือยัง?”
“เห็นไปก็เท่านั้น รุ้งไม่ได้รักเขา แถมยังรังเกียจด้วย เขาคบผู้หญิงไม่เลือกหน้า ชอบจีบดารา ชอบทำตัวเด่นเป็นข่าว ถือว่าพ่อรวย เป็นนักเรียนนอก ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า”
“ถ้าแต่งงานกันไป เขาอาจจะเลิกเจ้าชู้ก็ได้ รุ้งออกจะน่ารัก นิสัยดี ทำบัญชีก็เก่ง”
“แต่รุ้งไม่ได้รักเขาเลย”
“ก็ลองคบกันดู ลองใช้เวลาศึกษากันไป ไม่แน่พอคบกันไป รุ้งอาจจะเปลี่ยนใจไปรักเขาก็ได้”
“ไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่ ในชาตินี้ อย่าหวังเลย เกดไม่ต้องมาหว่านล้อม ถ้าคิดจะเป็นเพื่อนกับรุ้งต่อไป”

รุ้งระวีโกธรจัด กระฟัดกระเฟียดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เกตุดารามีสติ ไม่โกธรตอบ เอื้อมมือไปกอดเพื่อนหลวมๆ ปลอบโยนด้วยน้ำเสียงอาทรจากใจ จนรุ้งระวีใจเย็นลง แล้วเผยความในใจที่ไม่เคยบอกใครมาก่อน
“ รุ้งรักนพ เรารักกัน รักกันมาก รุ้งสงสารเขาด้วย เขาจนแต่เจียมตัว กำพร้าพ่อและแม่ตั้งแต่เล็ก ต้องเป็นเด็กวัด แต่ใฝ่ดี นพเป็นคนดีมาก รุ้งทั้งรักทั้งสงสารเขา จนรุ้งไม่สามารถไปแต่งงานกับใครได้อีกในชาตินี้ ก่อนที่ร้านทองจะถูกปล้น รุ้งกับนพเพิ่งจะเข้าใจกัน นพสัญญากับรุ้งว่า จะพยายามทำงาน หาสอนพิเศษเพิ่ม เพื่อมาสู่ขอรุ้งแต่งงาน เรามีแผนช่วยกันเก็บเงิน สร้างเรือนหอ พอเกิดเรื่องขึ้น ฝันที่เราร่วมกันวาดวิมานในอากาศก็พังทลาย ไม่เหลืออะไรเลย”
“ แล้วพ่อกับแม่รู้เรื่องของรุ้งกับนพหรือเปล่า?”
“พอรุ้งพานพไปเยี่ยม แล้วบอกเรื่องของเรา พ่อโกธรมาก อาการทรุดหนักลงอีก ขู่รุ้งว่าถ้าไม่ยอมแต่งงานกับลูกของเพื่อนพ่อ ก็ไม่ต้องมาเป็นพ่อเป็นลูกกัน” เล่าไปก็ฟูมฟาย น้ำตาไหลพรากอาบแก้มซีดเซียว เกตุดารานิ่งงันไปชั่วครู่ ตกใจ สงสารเพื่อนรักทั้งสองคน ที่ต้องเผชิญกับชะตากรรมหนัก ที่แทบจะไม่มีทางออก
“ใจเย็นๆ นะ ตั้งสติก่อน ทุกปัญหาย่อมมีทางออก เกดจะช่วยหาทางแก้ปัญหาให้ได้ เกดเองก็มีชะตากรรมไม่ต่างจากรุ้ง เกดก็มีความรัก รักเขามากเหมือนแก้วตา เหมือนดวงใจแต่เรารักกันไม่ได้ เขามีเมียแล้ว”
“อย่าพูดเป็นเล่นน่าเกด คนกำลังทุกข์ ไม่มีอารมณ์มาขำหรอก”
“ใครบอกว่าพูดเป็นเล่น เรื่องจริง เกดจะเล่าให้รุ้งฟัง นะ รู้ไหม รุ้งเป็นคนแรกที่เกดจะเล่าให้ฟัง แล้วเกตุดาราก็เล่าเรื่องของเธอกับเจ้านาเคนทร์นาคราชให้รุ้งระวีฟังตั้งแต่ต้นจนจบ

สองสาวที่หัวใจช้ำรักพอๆกัน แลกเปลี่ยนเล่าความทุกข์เพราะรักที่ไม่สมหวังสู่กันฟัง ด้วยหัวอกเดียวกัน เล่าไปก็ ร้องไห้ไป เมื่อร้องไห้จนพอใจ พอคลายทุกข์ลงได้บ้างแล้วในที่สุดเกตุดาราก็สรุปว่า
“ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์”
“ จริงด้วย” รุ้งระวีสนับสนุนเห็นด้วย และแล้วเสียงโทรศัพท์จากนพก็ดังขึ้น
“นพเพิ่งสอนนักเรียนเสร็จ รุ้งกับเกดเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ รุ้งเล่าเรื่องของเราให้เกดฟังแล้ว เกดก็เล่าเรื่องของเกดให้รุ้งฟังด้วย เกดก็มีความรัก แล้วเป็นรักต้องห้ามเหมือนเราทั้งสองคนเลย”
“หัวอกเดียวกันก็ดี คุยกันรู้เรื่อง รุ้งบอกเกดด้วย ว่านพเอาใจช่วย เราค่อยๆ ตั้งสติให้ดี แล้วเราจะช่วยกันหาทางออก ใจเย็นๆนะ”
“วันนี้นพไม่มาหาเกดหรือ?”
“คงไปไม่ได้ พรุ่งนี้นพมีสอนตอนแปดโมงเช้า”
“ช่วงนี้นพงานยุ่งมากเลยสินะ”
“ใช่ นักเรียนใกล้จะสอบแล้ว นพต้องคุมสอบ ตรวจข้อสอบ แล้วสอนภาคฤดูร้อนต่อ ฝากบอกเกดด้วย อย่าคิดมาก คืนนี้ขอให้นอนหลับ ฝันดีทั้งสองคนนะ”
“จ้ะ นพก็เช่นกัน ฝันดีนะ” รุ้งระวีกล่าวอำลาทางโทรศัพท์ท่าทางสดชื่นขึ้น เมื่อได้รับคำปลอบโยนจากคนรัก
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/