เมล็ดพืชเม็ดหนึ่ง
แต่ก่อนนานมาแล้ว ยังมีชายชราคนหนึ่ง แก่มากจนตัวเองก็จำไม่ได้เช่นกันว่าตัวเองอายุเท่าไร แล้ว
ใบหน้าของแก่อิ่มเอิบเปล่งประกายเลือดฝาด เคราสีเงินยวงสะอาดตาของแกยาวปกคลุมมาถึงหน้าอก
ร่างกายของแกแข็งแรงมาก ตาก็ยังไม่ฝ้าฟาง หูก็ยังไม่หนวก แกมีลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง
แต่แกก็ยังเป็นคนจัดการทุกสิ่งทุกอย่างภายในครอบครัว ปีนี้
แกตัดสินใจว่าจะเลือกใครคนหนึ่งจากลูกชาย 15 คน ของแก มาสืบทอดภารกิจนี้เสียที
แต่ว่า จะเลือกใครดีล่ะ....!
วันนี้ แกคิดวิธีที่ดีที่สุดได้แล้ว จึงสั่งให้ลูกชายทั้ง 15 คนมาพบ
แล้วแจกเมล็ดดอกไม้ให้ลูก ๆ คนละ 1 เมล็ด
หากใครสามารถปลูกเมล็ดพืชเม็ดนี้ให้งอกงามจนออกดอกบานสะพรั่ง
คนนั้นก็จะได้เป็นผู้สืบทอดมรดกของแก ลูก ๆ ได้เมล็ดพืชมาแล้ว ต่างนำไปปลูกและดูแลอย่างเอาใจใส่
ลูกชายคนเล็กของชายชราผู้นี้มีชื่อว่า "เสี่ยวเหลียงจือ" เมื่อได้เมล็ดดอกไม้แล้ว แกก็นำไปปลูกในกระถาง
รดน้ำเอาใจใส่อย่างดีทุกวันทุกคืน แต่เมล็ดพืชเม็ดนั้นก็ยังคงไม่แตกกล้าสักที
เสี่ยวเหลียงจือรู้สึกเศร้าโศกเสียใจมาก เวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ฤดูร้อนย่างกรายมาถึงแล้ว
ชายชราผู้เป็นพ่อกำหนดว่าวันนี้จะเป็นวันคัดเลือกกระ ถางดอกไม้ของลูก ๆ
ทุกคนต่างอุ้มกระถางดอกไม้ที่ออกดอกบานสะพรั่งอย่างสวยสดงดงามมาให้ผู้เป็นพ่อชม เพื่อรอการคัดเลือก
ชายชราเดินตรวจดอกไม้ที่สวยงามในมือของลูก ๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่มีแววยินดีแม้แต่น้อย
แกเดินตรวจจากบุตรชายคนโตมาจนถึงบุตรชายคนที่ 14 โดยมิได้หยุดเลย
เมื่อเดินมาถึงเสี่ยวเหลียงจือ บุตรชายคนสุดท้อง ซึ่งยืนถือกระถางเปล่าที่ไม่มีทั้งต้นไม้และดอกไม้
ชายชราจึงหยุดกึกอยู่ตรงนั้น
เสี่ยวเหลียงจือ น้ำตาไหลพราก กล่าวกับบิดาอย่างสำนึกผิดว่า "พ่อครับ ผมไม่มีดอกไม้สดที่จะมอบให้พ่อ..."
ชายชรากลับพูดอย่างยินดีปรีดาว่า
"ลูกเอ๋ย สิ่งที่เจ้ามอบให้พ่อนั้นมีค่ามากกว่าดอกไม้สดมากมาย นัก"
"อะไรครับ ?"
"ความซื่อสัตย์ไงล่ะ...."
เรื่องราวมันเป็นอย่างไรกันแน่
ชายชราจึงเปิดเผยความลับต่อลูก ๆ ว่า ที่แท้เมล็ดพืชที่ตนแจกแก่ลูก ๆ นั้น เป็นเมล็ดพืชที่นำไปคั่วจนสุกแล้ว
ดังนั้น มันจะงอกเป็นต้นไม้ ผลิดอกสดสวยได้อย่างไร พวกที่ถือกระถางดอกไม้ซึ่งผลิดอกสวยงามนั้น
ล้วนเป็นเมล็ดพืชจากที่อื่น ไม่ใช่เมล็ดพืชที่ผู้เป็นพ่อแจกให้ ดอกไม้พวกนั้นเป็นสักขีพยานยืนยันความไม่ซื่อตรงของพวกเขา
สุดท้าย....ชายชราจึงกล่าวอบรมลูก ๆ ขึ้นว่า .....
"ขอให้ลูก ๆ จงเป็นคนซื่อตรงเถิด ความซื่อตรงเป็นคุณสมบัติอันล้ำค่าของคนเรา"
รัถยา สารธรรม แปล. มังกรสอนลูก
