"ความดีความชั่ว เหมือนกลางวันกลางคืน"
" .. เวลาความดีให้ผลเหมือนกลางวัน เวลาความชั่วให้ผลเหมือนกลางคืน ฉะนั้น "บุคคลในโลกนี้เมื่ออยู่ในระยะกาลที่ความดีให้ผลก็มีชีวิตสว่างรุ่งเรือง แม้จะทำความชั่วในระหว่างนั้นก็ยังสว่างไสวอยู่ก่อน" จนกว่าจะถึงกาลที่ความชั่วให้ผล
แต่เมื่ออยู่ในระยะกาลที่ความชั่วให้ผล "ชีวิตก็อับแสงเศร้าหมอง ถึงจะทำความดีในระหว่างนั้นก็ยังอับแสงต่อไป" จนกว่าจะถึงกาลแห่งความดีให้ผล เหตุฉะนี้ "บุคคลบางคนหรือบางพวก ผู้ไม่มีศรัทธาในกรรมหรือผลของกรรม จึงมักมีความเห็นเลื่อนลอยไปตามผลต่าง ๆ ที่เห็นจำเพาะหน้า เห็นอย่างไรก็พูดอย่างนั้น" เป็นต้นว่า ..
- เห็นบางคนทำดีและได้รับผลดีก็พูดว่า "ทำดีได้ดี"
- เห็นบางคนทำชั่วแต่ได้รับผลดี ก็พูดว่า "ทำชั่วได้ดี"
- เห็นบางคนทำชั่วได้รับผลชั่วก็พูดว่า "ทำชั่วได้ชั่ว"
- เห็นบางคนทำดีแต่ได้รับผลชั่ว ก็พูดว่า "ทำดีได้ชั่ว"
คนมิใช่น้อย "พูดเลื่อนลอยไปตามที่เห็นจำเพาะอย่างนี้" เพราะไม่ทราบ "หรือไม่เชื่อในกฎของกรรม อันเกี่ยวกับกาลกำหนดเหมือนอย่างวันคืน" ดังกล่าว "ฉะนั้นเมื่อมีความรู้หรือความเชื่อในกฎของกรรม" ก็จักกล่าวอย่างแน่นอนไม่เลื่อนลอยว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" .. "
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙
