หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

บางคนก็ทำความดีมาแต่ก่อนนู่นมาก มาชาตินี้ก็ตั้งตัวได้ดี
ทำความดีให้เจริญได้มาก แต่บางคนก็ทำความดีมาแต่ก่อนน้อย
เกิดมาชาตินี้ความสามารถในการจะทำความดีให้สูงขึ้นไป..ไม่มี
เพราะกำลังบุญเก่ามันน้อย เหมือนบุคคลรับประทานอาหารไม่อิ่มนี่น่ะ
รับทานอาหารแต่น้อยอย่างนี้ กำลังมันก็น้อย ทำงานก็ไม่ได้มาก หน่อยก็หิว
ผู้ใดรับประทานอาหารอิ่มหนำสำราญแล้วอย่างนี้
การทำงานมันก็แข็งแรงดี ทำได้มาก

ฉันใดก็อย่างนั้นแหละคนผู้ที่ได้ฝึกฝนอบรมตนมาแต่ก่อน
ได้ทำความดีมามาก บุญกุศลบารมีอันนั้นนำมาเกิดในชาตินี้
ก็เป็นผู้ชอบความดี สนใจอยากจะทำความดีให้สูงขึ้นไป
เบื่อหน่ายทุกข์ในวัฏสงสารอันนี้ นี่ธรรมดาคนมีบุญมาก
สร้างบุญกุศลมาแต่ก่อนมาก และมาในปัจจุบันนี้
ก็มาสร้างบุญกุศลเพิ่มเติมเข้าไปอีก
ก็ทำให้เกิดความคิดนึกความรู้สึกต่อโลกอันนี้ว่า
เป็นของไม่เที่ยงไม่ยั่งยืนอะไร เป็นทุกข์ทนได้ยาก
ลำบากจริงๆ เพราะอาศัยอยู่ในสภาพของไม่เที่ยง
และทั้งเป็นสิ่งบังคับไม่ได้ ไม่เป็นไปตามใจหวัง

อันผู้มีบุญวาสนาบารมีแก่กล้ามันก็รู้มันก็เห็นของจริงไปอย่างนี้แหละ
รู้ความจริงของโลกนี้นะทั้งภายนอกทั้งภายใน
ทั้งไกลทั้งใกล้ ทั้งหยาบทั้งละเอียดทั้งประณีต
มันก็สามารถหยั่งปัญญาลงไปในธาตุ ๔ ขันธ์ ๕ นี้ เห็นได้ชัดตามเป็นจริง



:: ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689