สมัยหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะ เห็นเปรตตนหนึ่ง โผล่ศีรษะขึ้นมาจากหลุมขี้ ศีรษะ ใบหน้า และปากเต็มไปด้วยอุจจาระ ไม่นานก็มุดกลับลงไปในอุจจาระดังเดิม พระเถระทูลถามบุพกรรมของเปรตกับพระพุทธเจ้า
พระพุทธองค์ตรัสว่า เมื่อก่อนเปรตตนนี้เกิดเป็นชายหนุ่มรูปงามในเมืองราชคฤห์ เขาอาศัยความหล่อเหลาหลอกล่อหญิง และกระทำการร่วมประเวณีกับพวกนาง โดยไม่สนใจว่าหญิงผู้นั้นจะเป็นญาติ พี่น้อง หรือภรรยาของใคร เพราะความที่เขาเป็นคนมักมากในกาม
ด้วยผลแห่งกรรมที่เกิดจากการไม่สำรวมในกาม หลังจากตายไปเขาได้ไปเกิดในนรกหลายปี พ้นจากนรกแล้วด้วยอำนาจของเศษกรรมจึงมาเกิดเป็นเปรตจมอยู่ในหลุมขี้
กามกิจ เป็นกิจที่เกลือกกลั้วด้วยของสกปรกทั้งคราบน้ำลายและน้ำกามที่เน่าเหม็น ผู้ที่ทำตัวหมกมุ่นในเรื่องกามจึงเป็นผู้ที่ยินดีในของสกปรก ดังนั้น กรรมจึงจัดสรรผู้ที่มัวเมาในกามให้ต้องมาคลุกเคล้ากับของสกปรกโสโครก
เครดิต : หนังสือ “ระวังจะเป็นเปรต”
ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ คิดถึงพุทธะดอทเน็ท