ในอดีตกาลนานมาแล้ว บุรุษผู้หนึ่งมีอาชีพเป็นผู้พิพากษาตัดสินอรรถคดีความต่างๆ แต่หาได้ให้ความยุติธรรมแก่คดีต่างๆ ไม่ เขาพิจารณาตัดสินคดีความด้วยการรับสินบน ทำให้คนที่ทำผิดกลับเป็นถูก ทำให้คนถูกกลับเป็นคนผิด ทำให้ประชาชนได้รับความเดือดร้อนมากมาย

เมื่อเขาตายลง ก็ตกนรกหมกไหม้ อยู่ในนรกนั้นสิ้นกาลช้านาน ครั้นชดใช้กรรมพ้นจากแดนนรกแล้ว ด้วยเศษกรรมยังมีเหลืออยู่ จึงต้องมาเกิดเป็นเปรตมีอัณฑะใหญ่เท่าหม้อ และถูกแร้งกา นกตะกรุมรุมจิกทึ้งอยู่ตลอดเวลา



เปรตบุรุษนั้นก็ได้แต่ส่งเสียงร้องครวญคราง ด้วยความเจ็บปวดเป็นยิ่งนักได้เสวยทุกขเวทนาอันน่าทุเรศ เห็นปานนั้น ก็เพราะผลแห่งการตัดสินอรรถคดีโกง ทุจริตในหน้าที่

ลำเอียง ตัดสินคดีไม่ยุติธรรม ระวังจะเป็นเปรต!!

*สังยุตตนิกาย นิทานวรรค พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖

เครดิต : หนังสือ "สุขทุกฤดู"
ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ พุทธะดอทเน็ต