กรรมของการให้ทานโดยไม่เต็มใจ

มีบุรุษผู้หนึ่งเดินแบกอ้อยมาตามทางเดิน บังเอิญเดินสวนทางกับสองพ่อลูก ลูกชายร้องอยากจะกินอ้อย ฝ่ายพ่อเลยร้องขอให้บุรุษผู้นั้นแบ่งอ้อยให้กับลูกของตน บุรุษผู้นั้นเกิดความรำคาญ เลยแบ่งอ้อยให้อย่างเสียมิได้ โดยใช้วิธีโยนเข้าไปในพงหญ้าข้างทาง ฝ่ายพ่อเลยต้องเข้าไปหาในพงหญ้าเพื่อเอามาให้ลูกของตน
เมื่อบุรุษผู้นั้นสิ้นชีวิตลง เขาได้ไปเกิดเป็นเปรตที่หิวโหย เห็นป่าอ้อยขึ้นอยู่ตรงหน้า แต่เข้าไปกินไม่ได้ ต้องฝ่าดงหนามเข้าไปได้รับความเจ็บปวดทรมานกว่าจะได้กินอ้อย เพราะผลกรรมที่ให้ทานโดยไม่เต็มใจนั่นเอง