ไม่มีอะไรหรอกหนู
ลองสังเกตุสิว่า
ปกติเราหายใจทั้งคืนทั้งวันไม่เคยเหนื่อยนะ
ไม่เคยเป็นทุกข์ ไม่เคยรู้สึกว่าการหายใจนี้เป็นภาระอะไรเลย
หายใจมากี่สิบปีไม่เคยเหนื่อย
แต่พอเราหันมานั่งสมาธิแล้วหันมากำหนดดูลมหายใจเท่านั้นแหละ
มันทุกข์จริงๆ หายใจลำบากเหมือนน้องว่านั่นแหละ
อันนี้มันเป็นธรรมชาติของมือใหม่หัดภาวนานะครับ
คือค่อยๆหัดไป
ถ้าจะพูดแบบหลักการ ก็พูดว่า ให้ปล่อยมันไปตามปกติ
แต่ถ้าพูดในทางปฏิบัติน่ะ มันจะยาก อันนี้ต้องหัดต่อไป
เอางี้สิ ดูลมหายใจมันไม่ถนัด เราลองอย่างอื่นดู
เช่น "ท่องพุทธโธ" ก็ได้ ท่องในใจน่ะ
เอาใจไปอยู่กับพุทธโธแทน แล้วลืมลมหายใจไปซะ
ถ้าไงลองอ่านวิธีทำสมาธิของ "หลวงพ่อพุธ ฐานิโย" นะ
ท่านสอนง่าย หนูอ่านรู้เรื่องแน่นอน
แหม ชอบจริงๆ เด็กหัดทำกรรมฐาน
บุญเยอะกว่าผมอีกนะ ผมน่ะกว่าจะมาสนใจกรรมฐานก็ปาเข้าไปตั้งปูนนี้แล้ว
นี่ละอ่อนๆก็สนใจทำแล้ว ไม่เรียกว่าบุญมากบุญมีมาแต่เก่าก้่อน ก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรนะนี่
เอาใจช่วยนะ พระเอกน้อย
