สวย ไม่สวย ไม่ใช่ว่าจะได้เปรียบ เสียเปรียบกัน เสมอภาคกันในความไม่ยึดติด ยึดเอาไม่ได้ เป็นธรรมชาติอย่างนั้น หากมีรูปสวยเปรียบเหมือนคนมีทรัพย์มาก เมื่อเจอพุทธศาสนา คำสอนที่เป็นไปเพื่อพ้นทุกข์แล้ว คนที่มีทรัพย์มาย่อมเป็นผู้สละทรัพย์ อุปฐากค้ำชูศาสนาและผู้คนทั้งหลาย ไม่ใช่จะเฝ้า ฝาก เก็บทรัพย์สมบัติ แล้วก็ตายจากไปเฉยๆ ที่เรามีรูปสวย ไม่ใช่ให้ทำลาย ปรับ รูปลักษณ์อะไรจนเป็นทุกข์ใจ แต่ให้ปลงใจที่มีเป็นอยู่นี้มันยึดไม่ได้ ให้ปลงใจจากการยึดติดนี้ และไม่อ้อยอิ้ง พิรี้พิไรมาก เรียบง่ายในการเป็นอยู่ ธรรมดาๆไป ไม่อะไรกับอะไรไป การทำให้เสียสละมีเหตุปัจจัยให้ทำก็ทำไป ไม่ต้องห่วง สำองค์ สำอางอะไร ไม่กั๊กตัวเองไว้ กลัวแดด กลัวฝน อยู่แต่ในร่ม อยู่แต่ในบ้าน

จุ๊..จุ๊..อย่าเสียงดังไป ต๊ก-โต...เพื่อนมดก็เขินเป็นนะ

เพิ่มเติมนะจ๊ะ
...หยุดค้นหาตัวเอง กลับมาอยู่กับปัจจุบัน
เห็นสักแต่ว่าเห็น รู้ให้พ้นรู้ เน้นรู้พ้นโลก รู้ไม่ติดรู้ รู้ไม่ติดโลก
พ้นโลกก็พ้นทุกข์...

เราทุกคนที่ยังเวียนวนอยู่ในวัฏฏะนี้ ไม่มีโอกาสรู้เลยว่าได้สะสมต้นทุนหรือเสบียงไว้พร้อม
มากน้อยสักแค่ไหนแล้ว การเจริญสติคือการเพิ่มบุญบารมี ทำไปเรื่อยๆ ทำได้รู้เอง
เมื่อถึงเวลา วาสนาพร้อม บุญบารมีครบถ้วน

พ้นทุกข์เพราะความเพียร
การสะสมบารมี ไม่ใช่พูด ไม่ใช่คิด แต่ต้องปฏิบัติ หมั่นฝึกฝน ทำได้เมื่อไหร่ก็รู้เมื่อนั้น

หนังสือเล่มเล็กๆ แต่ทรงคุณค่าอริยทรัพย์....แนะนำให้อ่านค่ะ
viewtopic.php?f=13&t=21313&st=0&sk=t&sd=a&start=15