พระอาจารย์บัวเกตุ ปทุมสิโร
วัดป่าปางกึ๊ดกิตติธรรม อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่
ผู้ที่จะฝึกจิตได้ดีๆ นั้น ข้อสำคัญก็คือ มีคุณสมบัติเบื้องต้นได้แก่ มีศีลที่บริสุทธิ์ เพราะบุคคลที่มีศีลบริสุทธิ์จะเป็นฆราวาสมีศีล ๕ ศีล ๘ ศีลอย่างใดอย่างหนึ่งที่รักษาอยู่ต้องรักษาบริสุทธิ์ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรารักษาได้บริสุทธิ์ ก็คือว่าต้องศึกษาสิกขาบทที่สมาทาน และศึกษาเรื่องความเป็นไปของศีล เจตนาที่มีเจตนาประการใด ให้เข้าใจและตั้งใจปฏิบัติ
การตั้งใจปฏิบัติในยามปกติให้มีศีลนั้นไม่สู้สำคัญ แต่เมื่อไปประสบอารมณ์ที่น่าใคร่น่าพอใจก็ยังรักษาได้ ทิ้งอารมณ์ที่น่าใคร่น่าพอใจนั้นเสีย หรือไปประสบอารมณ์สิ่งที่ไม่น่าใคร่ไม่น่าพอใจอีก เป็นที่ขัดเคืองจิตใจ แต่สลัดทิ้งอารมณ์อันนั้นได้ อารมณ์เหล่านี้ถ้าตั้งมั่นอยู่ในศีลได้ ทิ้งอารมณ์เหล่านั้นไป นั่นคือการรักษาศีลที่เข้มแข็ง โดยมีจิตที่เข้มแข็ง
แท้จริงผู้มีศีลนั้นที่ท่านกล่าวว่า ศีลเป็นเครื่องรักษากายกับวาจา แต่สิ่งที่สำคัญคือผู้มีศีลต้องมีเจตนาวิรัติ คือมีความตั้งใจ ตั้งใจรักษา ที่เราภาวนาว่า ปาณาติปาตา เวรมณี ต้องพร้อมด้วยความตั้งใจและพร้อมด้วยความรู้สึกว่า บัดนี้เราสมาทานศีลนี้ เรางดเว้นศีลนี้แล้ว จากพระสงฆ์หรือจากส่วนรวมหรือจากอธิษฐานก็ดี ก็ให้เรามีความระมัดระวังและสำรวมไว้ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นไป อะไรที่จะมาพรากให้ศีลของเราที่สมาทานแล้วเสียไปเราจะไม่ทำและเราจะกำจัดสิ่งเหล่านั้นไม่ให้เกิดขึ้นกับในจิตใจของตน
ผู้รักษาศีลจึงต้องมีเจตนาวิรัติ เมื่อเรามีเจตนาวิรัติดีแล้วเราก็จะรักษาศีลให้มั่นคง อะไรที่จะเกิดขึ้นเป็นเหตุให้เสียศีล ก็จะได้สำรวมระวังและมีความเคารพมีความนับถือ มีความรักในศีลของตนด้วยความมั่นคงที่ได้สมาทานไว้แล้ว คล้ายกับว่าศีลที่ตนเองรักษานั้นได้รับมาจากพระพุทธเจ้า เพราะเป็นคำสอนของพระองค์ จะทำให้จิตใจมั่นคงยิ่งขึ้น เมื่อจิตใจของผู้มีศีลมั่นคง สมาทานไว้แล้วก็จะรักษาได้ยืนยาวนาน หรือเมื่อประสบอะไรที่เป็นเหตุแห่งความวิบัติของศีล ก็จะมีจิตมั่นคงต่อต้านสิ่งเหล่านั้นไม่ให้ศีลของตนนั้นเสียไป
ถอดคำจากคลิปเสียงพระธรรมเทศนาจาก
Youtube Channel “พรเทพ ศุภราภรณ์”
หัวข้อ “พิจารณาภาวนา”
http://youtu.be/G8w7eoc-hQQ?si=tHi5MtehiO35ldUP
