พระอาจารย์ดูลย์ อตุโล
วัดบูรพาราม
อ.เมือง จ.สุรินทร์
เมื่อบุคคลปลงผม หนวด เครา ออกหมดแล้วและได้ครองผ้ากาสาวพัสตร์เรียบร้อยแล้ว ก็นับว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นภิกษุได้ แต่ยังเป็นได้แต่เพียงภายนอกเท่านั้น ต่อเมื่อเขาสามารถปลงสิ่งที่รกรุงรังทางใจ อันได้แก่อารมณ์ตกต่ำทางใจได้แล้ว ก็ชื่อว่าเป็นภิกษุภายในได้
ศีรษะที่ปลงผมหมดแล้ว สัตว์เลื้อยคลานเล็กน้อย เช่น เหา ย่อมอาศัยอยู่ไม่ได้ฉันใด จิตที่พ้นจากอารมณ์ ขาดจากการปรุงแต่งแล้ว ทุกข์ก็อาศัยอยู่ไม่ได้ฉันนั้น ผู้มีปกติเป็นอยู่อย่างนี้ ควรเรียกเอาว่า “เป็นภิกษุแท้”
คัดลอกจาก หนังสือ “หลวงปู่ฝากไว้”
พิมพ์ครั้งที่ ๔. ๒๕๔๖. หน้า ๑๖.
อ่านหนังสือ “หลวงปู่ฝากไว้”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20364
รวมกระทู้คำสอน “หลวงปู่ดูลย์ อตุโล”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38522
พิมพ์ครั้งที่ ๔. ๒๕๔๖. หน้า ๑๖.
อ่านหนังสือ “หลวงปู่ฝากไว้” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20364
รวมกระทู้คำสอน “หลวงปู่ดูลย์ อตุโล” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38522