.
"โลกุตรศีล ไม่ต้องสมาทานรักษา"
" .. บุคคลที่รักษาโลกุตรศีลนั้น "เพราะปัญญาพิจารณาเห็นว่า ปัญจขันธ์และสรรพธรรมทั้งปวง ล้วนเป็นของอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งสิ้น" เพราะฉะนั้นท่านจึง "มิได้รัก มิได้ชัง กิเลสก็บังเกิดขึ้นไม่ได้ กิเลสจะบังเกิดขึ้นได้นั้น เพราะจิตที่รักที่ชังนี่เอง" เมื่อจิตไม่รักไม่ชังแล้ว กิเลสมันจะบังเกิดขึ้นมาแต่ไหนเล่า
"อุปมาเหมือนไฟ ธรรมดาว่าจะติดไฟขึ้นได้นั้น ก็ต้องอาศัยเชื้อที่มีอยู่เดิม ถ้าเชื้อไม่มีแล้ว ไฟก็บังเกิดขึ้นไม่ได้" ฉันใดก็ดี "จิตของพระอริยสัปบุรุษทั้งหลายนั้น ย่อมไม่มีเชื้อ คือ อุปาทาน เพราะความที่แห้งไปด้วยพระไตรลักษณญาณนั้นมีอยู่ในจิตสันดานเป็นนิตย์นิรันดร" เมื่อเชื้อคืออุปาทานไม่มีแล้วกิเลสก็ไม่บังเกิด เหมือนหนึ่งเชื้อแห่งไฟ ฉะนั้น
เพราะเหตุนั้นจึงว่า "โลกุตรศีลไม่ต้องสมาทาน ไม่ต้องรักษา" เป็นแต่ "ใช้ปัญญาดวงเดียวก็สู้กิเลสได้หมด" เมื่อละกิเลสได้หมดแล้วก็เป็นโลกุตรศีล ไม่ต้องสมาทานรักษา .. "
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
ม.ร.ว.ส่งศรี เกตุสิงห์ ถอดจากแถบบันทึกเสียง
| ไฟล์แนป: |
|
IMG_7275.JPG [ 100.75 KiB | เปิดดู 1792 ครั้ง ] |