สวัสดีคุณต่อ ขอตอบว่าได้แน่นอน
เริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ เมื่อเห็นผลในสิ่งที่ตนทำแล้ว
มันก็จะเริ่มจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ เพิ่มทวีคูณขึ้นไปตามลำดับของมันเอง
จนเราสามารถนำไปปฎิบัติในชีวิตประจำวันของเราได้อย่างเป็นธรรมชาติ
เพราะเมื่อถ้าเรากำลังเรียนรู้ธรรมอยู่ในขณะนั้นๆ
ไม่ใช่ว่าเราจะปฎิบัติแค่เพียงเวลานั้นๆ เท่านั้นนะ
แต่ ทุกขณะที่เรากำลังทำงาน ยืน เดิน นั่ง นอน เราก็สามารถนำไปปฎิบัติให้สมควรแก่ธรรมได้
เช่น ในขณะที่เราทำงาน เราก็มีสติคอยตามกำหนดรู้จิต ในขณะที่จิตก็ส่งต่อมาทางกาย
เป็นการกระทำของเราต่างๆ จิตของเรามันก็ไปของมันเรื่อยๆ วันหนึ่งๆเราตามมันให้ทัน
เพียงแค่ซักสองสามครั้งต่อวันก็ถือว่า สุดยอดแล้ว เมื่อเราใช้สติตามกำหนดจิตของเรา
ไปเรื่อยๆจนตามจิตของเราทันในขณะหนึ่ง ก็จะเกิดเป็นสมาธิ
เมื่อเราใช้สติ อย่างมีสติ กำหนดตามดูจิตของเราให้เท่าทัน จนเกิดเป็นสมาธิขึ้นมา
เราก็สามารถ วิเคราะห์พิจารณา จิตของเราได้อย่างสมบูรณ์ว่า จิตกำลังทำ กำลังคิดอะไร
ด้วยสติที่ประกอบจนเป็นสมาธิ จึงสามารถทำให้เราเกิดปัญญาได้นั่นเอง
สาธุๆคุณต่อ คุณคิดถูกแล้วที่จะเริ่ม
ไม่มีคำว่าสาย สำหรับผู้ที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆด้วยใจที่ดีๆ
แต่อาจสายเกินไปได้ ถ้าไม่เริ่มต้นตั้งแต่ ณ ตอนนี้
ช่วยกัน ช่วยกัน 
