สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกเมื่อไม่กี่วันนี้เอง จริงดังคำกล่าวที่ว่า"เมื่อไหร่ที่เราทุกข์เมื่อนั้นเราจะอยู่ใกล้ธรรมะ" ตอนนี้จิตสับสนวุ่นวายปล่อยวางได้บ้างไม่ได้บ้าง กำลังพยายามอยู่ค่ะยังไงก็ขอคำแนะนำจากสมาชิกทุกท่านด้วยนะค่ะ

ยินดีต้อนรับค่ะ

ยินดีต้อนรับคะ

ขอบคุณทุกท่านนะค่ะ
ตอนนี้สวดมนต์และนั่งสมาธิทุกวัน ในช่วงที่สวดมนต์จิตมันก็แวบไปคิดเรื่องอื่น
ต้องดึงมันกลับมาอยู่เรื่อย แต่ในยามที่ทำกิจวัตรประจำวันหรือทำงานมักจะมีบทสวด
บางช่วงบางตอนเข้ามาอยู่ในความคิดเสมอๆ ไม่ทราบว่าท่านอื่นเป็นแบบนี้บ้างมั๊ยค่ะ
แล้วเป็นเพราะอะไร

ยินดีต้อนรับนะครับ

ยินดีต้อนรับกัลยาณธรรมสู่ลานธรรมจักรนะเจ้าค่ะ ขอให้คุณเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป มีดวงตาเห็นธรรม มีความสว่างทั้งทางโลกทางธรรมนะเจ้าค่ะ

ขอบคุณทุกท่านค่ะที่ต้อนรับ ตอนนี้รบกวนท่านผู้รู้ช่วยตอบทีค่ะว่า การอโหสิกรรมให้กับคนที่เราเคยโกธรเคืองกัน คือถ้าเราอโหสิกรรม(ด้วยใจที่บริสุทธิ์)ให้กับเขาทุกเรื่องแต่ตัวเขายังผูกใจเจ็บกับเราและไม่ยอมให้อภัย อย่างนี้จะผลอย่างไรกับเราบ้าง

การอโหสิกรรมเป็นการให้อภัยต่อกัน คือเราไม่โกรธตอบ
ถ้าเรายังโกรธอยู่ ก็ไม่ใช่การให้อภัย เพราะเรายังโกรธอยู่ การโกรธผู้อื่นนั้น
ใช่ว่าผู้นั้นจะได้รับผลจากการโกรธของก็เปล่า เราก็รับผลของเราเอง
เวลาจะเดิน จะนอน จะนั่ง ก็เป็นทุกข์ทั้งหมด และยังจะเป็นหนทางที่นำไปสู่อบายภูมิด้วย

ขอบคุณคุณลุงหมานค่ะ คือกับคนนั้นหนูอภัยให้เขาหมดแล้วไม่คิดอะไรแล้ว แต่รู้จากคนอื่นว่าเขาผูกใจเจ็บกับเราและไม่ยอมหยุด อย่างนี้หากในภพภูมิหน้าหนูก็ยังต้องเจอกับเขาใช่หรือเปล่าค่ะ

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่เวบธรรมจักรค่้ะ


การให้อภัยนี่ต้องใช้ความเสียสละ ความอดทน พากเพียรเยอะเลยค่ะ
เป็นการฝึกที่ดีมากๆ เพราะอย่างที่คุณ Pathita เจอ
คือ แม้เราอภัยเขา เขาอาจไม่อภัยเราก็ได้
แล้วเวลาโกรธ ใครโกรธก็คนนั้นทุกข์ใจเอง ไม่สบายใจเอง
เราจะเลือกเอาความสบายใจหรือความไม่สบายใจดี ใช่ไหมคะ

หากคิดว่าอภัยเขา ก็อาจต้องอดทนต่อการกระทำ คำพูดต่างๆที่จะได้ยินตามมาด้วย
อภัยก็ต้องอภัยได้ไปตลอด ยังทำได้ไม่หมด ยังไม่ดี ก็ต้องอดทนเอาก่อนค่ะ
ต่อไปจะดีเอง

เอาใจช่วยค่ะ

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกๆท่านมากค่ะ สำหรับคำแนะนำดีๆจะฝึกตัวฝึกใจไปเรื่อยๆค่่ะ
อ้อ!!มีคำถามค่ะ คือเมื่อเดือน มี.ค.ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม3-4วัน ไปคนเดียวแล้วหากัลยาณมิตรเอาที่นั่น ตั้งใจว่าจะไปอีกจะไปอีก แต่พ่อบอกว่าไม่เห็นด้วยเลยกับการปฏิบัติธรรมมันอยู่ที่ใจต่างหาก เราเลยตอบพ่อไปว่าที่เราไปก็เป็นการสร้างบุญบารมีอย่างหนึ่งให้กับตัวเอง เหมือนอย่างที่พ่อเป็นเจ้าภาพจัดทอดกฐินนั่นแหละ (พ่อนั่งส่ายหน้า). ไม่ทราบว่าตอบแบบนั้นถูกผิดประการใดค่ะ
ใจจริงอยากอยู่ต่อให้ได้เจ็ดวันเพราะเข้าวันสองแล้วรู้สึกโปร่งโล่งสบายมาก แต่อยู่ได้แค่นั้นเพราะบอกลูกไว้ว่าไปแค่สองวันเป็นห่วงลูกเลยต้องกลับ

ความเห็นส่วนตัวผมมองว่า ปฏิบัติที่ไหนก็ได้ แต่ยอมรับอย่างหนึ่งว่า สถานที่ บรรยากาศ สิ่งแวดล้อม มีผลเป็นอย่างมาก บางที่แค่ได้ไปยืนก็รู้สึกสงบมากๆแล้ว

สรุปถ้าสะดวกจะไป ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ

ค่ะสะดวกก็จะไปอีกคราวนี้จะพาลูกสาวไปด้วยค่ะ คุยกับเขาแล้วเขาอยากไปด้วยชื่นใจจัง

ยินดีต้อนรับท่านสมาชิกใหม่สู่ลานธรรมจักร

ณ. ลานแห่งนี้มีธรรมะและกัลยาณมิตรมากมาย

ขอให้ท่านพักผ่อนใจให้ร่มเย็น ณ. ลานธรรมจักรแห่งนี้

ขอท่านเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ตราบนานเท่านานครับ