พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



เพื่อพิสูจน์ความจริง ข้าพเจ้า (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)
ก็เข้าไปในป่าหญ้าแฝกซึ่งล้อมรอบที่พักอยู่
ทันใดนั้นก็เห็นรอยเสือคุ้ยดินเป็นขุมๆ
เป็นระยะไปในป่าหญ้าแฝกนั้นเอง
จึงได้เรียนให้ "ท่านอาจารย์" (หลวงปู่ชอบ ฐานสโม) ทราบ
ท่านเข้าไปดูท่านจึงว่า
"แหมนี้มันมานั่งเฝ้าพวกเราอยู่ตลอดคืนกระมัง
แต่มันไม่สามารถจะทำอะไรกับเราได้"

ครั้นแล้วก็พากันห่มผ้า ไปบิณฑบาต
พอเดินตามทางไป
ก็เห็นรอยของเสือใหม่ปรากฏไปเรื่อยๆ
พอลงเขาไปถึงลำธาร
ปรากฏน้ำในลำธารตรงทางข้ามยังขุ่นๆ อยู่
จึงพูดว่า "มันพึ่งข้ามน้ำไปไม่นานนี่
บางทีอาจจะพบกันระหว่างทางนี้ก็ได้"

ต่อจากนั้นก็ตั้งสติ สำรวมจิตอย่างเต็มที่
และก็ไม่ลืม "เมตตา" เจริญเมตตาไปเรื่อย

"เจริญอย่างไร ?" คือ นึกในใจว่า
ขอให้สัตว์ทั้งหลายจงเป็นสุข เป็นสุขเถิด
อย่าได้มีเวรต่อกันและกันเลย
จงอย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงมีความสุข รักษาตนให้พ้นจากภัยอันตรายเถิด
ดังนี้

พอเดินถึงป่าเหล่าแก่แห่งหนึ่ง
เห็นรอยมันแวะเข้าไปในป่านั้น
จึงพูดว่า

"แกไปเป็นสุขเถิด
อย่ากลับไปหาเราอีกเน้อ"

ตั้งแต่วันนั้นมา มันก็ไม่หาเลย



คัดลอกเนื้อหาจาก :
หนังสือ “๑๐๐ ปีชาตกาล หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
คณะศิษยานุศิษย์. ๒๕๕๕. หน้า ๖๕.

ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689

ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ
“พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080