...................กาลทานสุตตคาถา
.. (หันทะ มะยัง กาละทานะสุตตะคาถาโย ภะณามะ เส)
กาเล ทะทันติ สะปัญญา............วะทัญญู วีตะมัจฉะรา
ทายกเหล่าใดเป็นผู้มีปัญญา, รู้จักถ้อยคำพูดจาปราศจากความตระหนี่,
กาเลนะ ทินนัง อะริเยสุ...............อุชุภูเตสุ ตาทิสุ,
วิปปะสันนะมะนา ตัสสะ..............วิปุลา โหติ ทักขิณา,
มีใจเลื่อมใสแล้วในพระอริยเจ้า, ผู้มีปรกติอันซื่อตรง,
ให้ทานในกาลถูกต้องตามสมัย, ทักษิณาทานของทายกเหล่านั้น,
ย่อมมีผลอันไพบูลย์,
เย ตัตถะ อะนุโมทันติ,.................เวยยาวัจจัง กะโรนติ วา,
ชนเหล่าใดเป็นผู้ช่วยขวนขวาย, ร่วมทำทานนี้ด้วยความยินดี,
นะ เตนะ ทักขิณา โอนา,..............เตปิ ปุญญัสสะ ภาคิโน,
ทักษิณาทานของทายกเท่านั้นก็มิได้บกพร่องไป, เพราะเหตุนั้น,
ชนทั้งหลายเหล่าอื่น ก็ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งบุญนั้นด้วย,
ตัส๎มา ทะเท อัปปะฏิวานะจิตใจ,.....ยัตถะ ทินนัง มะหัปผะลัง,
เพราะเหตุนั้นแล, ท่านทั้งหลายควรเป็นผู้มีใจอันไม่ท้อถอย,
เมื่อให้ทานในที่ใดๆ มีผลมาก, ก็ควรให้ทานในที่นั้นๆ เถิด,
ปุญญานิ ปะระโลกัส๎มิง,................ปะติฏฐา โหนติ ปาณินันติ,
เพราะเหตุว่าบุญนั้นย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย, ในโลกหน้าต่อๆ ไป.
...คัดลอกเนื้อหามาจาก...
หนังสือสวดมนต์-ไหว้พระ-สาธยายธรรม (แปล)
ธรรมานุสรณ์แด่พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=20792