เหตุเพราะความงาม
หลวงปู่ถวิล จิณฺณธมฺโม เล่าถึงเรื่องที่ทำให้ท่านเกิดความอัศจรรย์
เกี่ยวกับท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร
คราวหนึ่งภายหลังจากออกพรรษาแล้ว ชาวบ้านเขาออกมาทําบุญตักบาตรกัน
เขาพากันมาในวัด ทีนี้มีพวกสาวๆ งามๆ มากันเยอะ
แต่อาตมาไม่กล้ามองเขาหรอกนะ ไม่ได้มองใครทั้งนั้น
ทีนี้ ท่านแดงท่านเป็นคนที่นั่น เป็นคนพื้นบ้าน
พอตอนเขาใส่บาตรท่านก็ไปมองหน้าหลานสาวแม่เฒ่าคนหนึ่งเข้า
โอ...มันงามมาก งามกว่าใครๆ ทั้งหมดในจํานวนคนที่มานั้น
งามจริงๆ เลย พอท่านแดงเห็นเข้าเกิดติดตาต้องใจอย่างมาก...
วันนั้นเวลาตะวันใกล้จะตกดิน ท่านพระอาจารย์มั่นท่านเดินจงกรมอยู่
อาตมาก็เดินอยู่ใกล้ๆ ตรงนั้นแหละ
ก็ได้ยินเสียงท่านเรียกเณรกมลว่า “มล มล มานี่”
สามเณรกมลก็เดินเข้าไปหาท่าน
ท่านก็สั่งให้สามเณรกมลไปตามท่านแดงมาหา
พอท่านแดงมาหา ท่านพระอาจารย์มั่นก็เดินขึ้นกุฏิ ท่านแดงก็เดินตามขึ้นไป
พอขึ้นไปถึงเท่านั้นแหละ โอโฮ้...แผ่นดินดิ้นได้เลยเชียวละ
ท่านดุว่าอย่างเจ็บแสบเลยเทียวล่ะ
ท่านว่า “นี่หรือพระ...”
อาตมาได้ยินอยู่ข้างล่าง โอ...ตัวลีบเลยนะ
ประมาณสักตีหนึ่งเห็นจะได้ อาตมาก็ย่องไปเคาะประตูห้องท่านแดง
แล้วกระซิบเรียกค่อยๆ ท่านแดงก็ยื่นหน้าออกมาถาม “อันหยัง (ทําไม)”
อาตมาก็เลยขึ้นไปบนกุฏิแล้วถามว่า “ทําไมท่านพระอาจารย์มั่นจึงดุเอา”
ได้ไล่เลียงท่านแดงอย่างหนัก
อยากรู้ว่าทําไมท่านแดงจึงถูกท่านพระอาจารย์มั่นดุเอา
ฝ่ายท่านแดงก็อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่ยอมตอบ เลยต้องขู่ว่า
“อ้าว ไม่บอกไม่ได้นะ เราเป็นพระ อ้ำอึ้งไม่บอกเป็นอาบัตินะ”
ท่านแดงกลัวอาบัติก็เลยบอกว่า “กระผมเองตั้งแต่มองหน้าแม่สาวงามแล้ว
โอ้ย...มันมัก (รัก) แท้ๆ มันมักบ่ถอย ใจมันบ่ลง อารมณ์ปรุงแต่งก็บ่ลง”
อ้อ...เป็นอย่างนี้เอง อาตมาก็เลยรู้ชัด
ท่านพระอาจารย์มั่นท่านรู้ได้อย่างไรกันนะ นี่มันเรื่องอัศจรรย์
อาตมาก็เลยถามท่านแดงว่า “แล้วเดี๋ยวนี้ล่ะ”
ท่านแดงตอบว่า “โอ๊ะ...หาบ่เจอะ”
ท่านพระอาจารย์มั่นท่านดุไล่กิเลสของบรรดาศิษย์ทุกองค์
ท่านดุชนิดแผ่นดินดิ้นเลยเชียวละ ทั้งขุดทั้งเกลา ทั้งถอนรากถอนโคน
ไม่งั้นจะสู้กิเลสไม่ไหว กิเลสภายในจิตนี้สำคัญ
มันหลอกล่อให้ลุ่มหลงไปได้เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
กิเลสไล่ตามแทะกินจิตใจมนุษย์ผู้ตกเป็นทาสของมัน
อย่างไม่ยอมให้ใครตั้งตัวได้เลย
ปัจจุบันนี้จะหาครูบาอาจารย์อย่างนี้ได้อีกหรือ จะมีไหม ?
ท่านแดงบอกว่าเข็ดแล้ว อาตมาก็เข็ดกลัวจริงๆ
แต่ท่านแม้จะดุก็จริงแต่ความวิเศษมีมากกว่านะ
มีมากดังมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล นับว่าเป็นบุญวาสนาแก่ผู้พบเห็น
อาตมาก็เป็นผู้มีวาสนาอยู่บ้าง ไม่เช่นนั้นก็คงจะวุ่นวายไม่รู้จักจบสิ้น
พระครูอรัญญาภิรัต (หลวงปู่ถวิล จิณฺณธมฺโม)
วัดธรรมหรรษาราม (วัดยางระหง)
บ้านยางระหง ต.เขาบายศรี อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี
หนังสือ บูรพาจารย์ รวบรวมและจัดพิมพ์โดย มูลนิธิพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๑ หน้า ๔๙๓
•• รวมคำสอน “หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43188
•• มุตโตทัย ธรรมเทศนาของหลวงปู่มั่น (ฉบับสมบูรณ์)
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=80&t=58492
•• รวมคำสอนของครูบาฯ เกี่ยวกับเรื่อง “กามกิเลส”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=48213
