พยายามกู้ใจตัวเองกลับมาให้ปกติมันยากจัง...เดือนพฤศจิกายนนี้ก็จะครบ 10 ปีที่คบและอยู่ร่วมกันมาผ่านเรื่องราวความส่ำส่อนของแฟนมาไม่รู้ กี่ครั้งต่อกี่ครั้งโดนบอกเลิกมานับครั้งไม่ถ้วน แต่พอเขาง้อก็ยอม....ครั้งนี้เป้นฝ่ายที่จะเดินออกมาเองทำไมมันล้าเหลือเกิน ต้องไหวค่ะท่องไว้เสมอว่า "เมื่อก่อนไม่มีเขาเรายังอยู่ได้"

สวัสดีค่ะ.......

เป็นไงบ้างค่ะ......กู้ใจคืนมาได้ยังค่ะ...
ยังไงๆๆ ก็ใจเรา...เราต้องดูแลรักษา...ของคนอื่น...ไม่สามารถกำหนดได้.ก็ปล่อยไปตามสัจธรรมของชีวิตค่ะ...ให้พวกเขาเสพสุขตามที่พวกเขาคิดว่าสุขซ่ะให้พอ แล้วเบื้องหลังที่พวกเขาคิดว่าสุข เบื้องบน ตามกฏแห่งกรรม เที่ยงธรรมเสมอ ท่านก็กำลังทำงานอย่างเต็มที่ค่ะ.....
แล้วจะได้รู้ว่า จริงๆๆๆ สุขไม่มี ...มีแต่ทุกข์มาก ทุกข์น้อย......

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน...จริงๆๆ ค่ะ.....
ไม่มีรักใดเสมอรักตน...เป็นไม่มีค่ะ......
.......เป็นกำลังใจให้นะคะ.....เดี๋ยวก็ผ่านไปค่ะ.......

สวััสดีค่ะ คุณกล้วยไม้ม่วง...ขอบคุณที่ถามไถ่ถึง ช่วงนี้แย่มากๆเลยวันแรกๆที่เป็นคนบอกเลิกลาเหมือนทำใจได้นิ่งสงบ แต่พอหลายวันผ่านไปต่างฝ่ายต่างพูดจาตกลงไม่โกธรไม่เกลียดกัน แล้วถอยคนละก้าว แฟนหลุดพลั้งปากออกมาเองว่าถ้าไม่มีฉันคงง่ายกว่านี้ในการรับรองผู้หญิงคนนั้นกับลุกมาอยู่ด้วย ฉันเลยต้องถอยยาว ยอมรับว่าเธอคนนี้เก่งจริงๆพอสามีตายเธอก็หาที่เกาะใหม่แต่บังเอิญคนใหม่ไม่ชอบเด้กเล้กเธอจึงเริ่มปั่นหัวแฟนต่อโดยการเอาการฉีดวัคซีนของลุกมาอ้าง เขาก็ดิ้นใหญ่เลยเพราะเลยเวลาฉีดย้ำมาหลายเดื่อนแล้ว(แฟนโทรมาเล่าให้ฟังค่ะ)

พยายามขอร้องมาอย่าโทรฯมาเลยปล่อยฉันสักพักเพราะความห่วงใยของเขาทำให้ฉันนิ่งไม่ได้...บางวันเขาโทรมาเป็นสิบสายจนกว่าฉันจะรับ บางวันเขาก็เงียบหายไปเลย แต่ก้ยอมรับนะค่ะปากบอกอย่าโทรฯแต่ก้คอยว่าเมื่อไหร่เขาจะโทรฯมา ถึงแม้จะไม่รับแต่พอเห้นแค่เบอร์โทรความแน่นในอกมันคลายออก หายใจได้โล่งไม่อึดอัด ...บางคืนล้มตัวลงนอนน้ำตามันก้ไหลออกมาโดยไม่มีสาเหตุแล้วก็จะนอนไม่หลับ อาจเพราะอายุมากแล้ว ตั้งความหวังในปั้นปลายชีวิตไว้ว่าจะเดินไปกับเขาทำโน่น นี่ นั่น ด้วยกัน เหมือนนักวิ่งอีกไม่กี่ก้าวก็จะเข้าเส้นชัยแล้วโดนผลักให้ล้มลง เครียดมากๆเลยได้แต่ฮึดสู้หายใจแรงๆ "เวลามันจะดูแลตัวเอง" ปลอบใจตัวเองไว้แบบนี้ค่ะ

เข้าใจความรู้สึกมากมาย......เหมือนเรื่องราวของฉัน...และ คงอีกหลายคน.....เพราะและคน..ก็คาดหวังชีวิตคู่...อยู่ร่วมทุกข์-สุข...เคียงข้างดูแลกันและกัน ปิดตาส่งกัน......
...เมื่อมี เหตุการณ์พลิกล๊อค....ไม่เป็นดังคาด..ย่อมรู้สึก ไม่แตกต่างกันค่ะ......
....เดี๋ยวก็ดีขึ้น...รอเวลาอีกแป๊บหนึ่ง...บวก..ความมุ่งมั่นในใจ......
...ไม่ว่า จะเป็นอย่างไร.....ด้านไหน....เป็นกำลังใจให้กันและกัน..นะคะ....
...ฉันก็ใช่ว่าจะดีเริด.....พ้นทุกข์..เพราะว่า ไม่มีค่ะ...มีแต่ทุกข์น้อย-มาก---รับได้ อยู่ได้ตามอัตภาพ....มีงาน มีเงิน มีเพื่อนร่วมงานได้พูดคุย มีกลุ่มปฏิบัติธรรม สร้างกุศล...ไม่ปล่อยให้ตนเองได้ว่างเว้นความดี..

......... ........

ขอบคุณ คุณกล้วยไม้ม่วง ที่เข้ามาเป้นเพื่อนพูดคุยประจำอยากมีคนชี้แนะและนำพาไปในทางที่พอทุเลาได้

บ้างแผลยังสดอยู่คงต้องใช้เวลาเยียวยาพอสมควร พยายามนึกถึงแต่ข้อไม่ดีของเขาเพื่อมาเบรคความ

คิดของตัวเอง ความร้อนรุ่มดูเหมือนจะลดลงบ้างก็ได้แต่ภาวนาขอให้เป้นอย่างนี้ต่อไป ที่จริงแล้วชีวิตกว่า

จะถึงวันนี้ก็เคยผ่านการพลาดหวังในรักมาก่อนเหมือนกัน ทุกครั้งเกือบตายแต่ก็ไม่เห็นมันตายสักที...


คงอย่างที่ คุณกล้วยไม้ม่วงบอกเรามีความสุขได้เมื่อ มีงาน มีเงิน มีเพื่อน เสียอย่างเดียววัดไทยอยู่ไกลมาก เวลาไม่ค่อยมีเวลา

คิดว่าถึงแม้จะไม่ได้ใกล้วัด ใกล้พระ แต่ใจก็ตั้งมั่นในความดี ดีจนบางครั้งดีจนโง่ทำร้ายจิตใจตัวเอง

เหมือนเหตุการณ์ครั้งนี้ฉันยอมถอยเพื่อเด้กคนหนึ่งที่ต้องเกิดมาเป็นเครื่องต่อรองของคนมักง่ายและเห็น

แก่ตัว...อยากบอกว่าที่ทำไปไม่ได้อยากเป้นนางเอก หากแต่นั่นคือตัวตนของฉันค่ะ....

.........แค่นี้...คุณก็มีบุญบารมีแล้วค่ะ.......ด้วยจิตใจที่ดีงาม......
.......อาจจะถึงวาระกรรม..ของแฟนคุณ..และ กุศลกรรมของคุณ...ที่จะได้หลุดพ้น จากบ่วงกรรม บ่วงกาม...พบเจอสิ่งที่ดีงามในชีวิตต่อไป...ก็เป็นได้......
.....ขอให้คุณพบสิ่งที่ดี.งาม พ้นทุกข์ โศก โรคภัย..ตามบุญกุศลที่ได้กระทำมา โดยเร็วพลันค่ะ.......

...... .......

ใช่ค่ะ คุณกล้วยไม้ม่วง ที่นิ่งอยู่ได้(บางครั้งก็ยังเซอยู่)เพราะคิดว่าทุกสิ่งอย่างเกิดจากกรรมเก่าที่เคยกระทำ

มา กรรมคือตัวเกี่ยวให้เขาเข้ามาในวิถีชีวิตของเรา อยู่กันคนละฟากฟ้าคนละแผ่นดินยังดึงให้มาพบเจอกัน

มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่ไหม?...แล้วกับชายอื่นที่มีพฤติกรรมเหมือนเขาเราไม่เห้นเดือดร้อน เพราะเราไม่มี

กรรมต่อกันใช่ไหม? หรืออาจมาจากการยึดมั่น ตัวกู ของกู จนบางครั้งพอมีเรื่องราวที่ไม่สมหวังชีวิตก็แทบ

กู่ไม่กลับ....

จิตตกอีกแล้ว ด้วยว่ามีเอกสารสำคัญที่ต้องทำร่วมกันปรึกษากันทางโทรฯ...เขาพูดจาเหมือนจะขอ

โอกาสขอเวลาให้เขาเคลียร์ปัญหาแล้วค่อยมาคุยกันว่า "เรา" จะเดินไปด้วยกันได้อีกไหม....จนต้อง

ตัดบทว่าอะไรที่ควรจะจบก็ขอให้มันจบไปเถอะ อย่าสร้างความหวังให้กันและกันเลย ปัญหานี้มันไม่ได้

แก้ง่ายๆ ...ผู้หญิงคนนั้นก็เรียกร้องโน่น นี่่ นั่นตลอด...เขาก็บอกว่าต้องการแต่ลุกไม่ต้องการแม่ แต่

ทางกฎหมายเขาไม่มีทางเลือกเลย เขาต้องรับรองบุตร ถ้าจะเอาแต่ลูกคงยากเพราะเด็กคนนี้เกิดมา

เพื่อเป็นเครื่องต่อรองอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเพื่อการแต่งงานหรือเพื่อเรียกร้องเงิน...

ถึงจุดนี้แล้วได้แต่สูดลมหายใจแรงๆ แล้วเรียกพลังความแกร่งทั้งหมดที่มีเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเอง

ให้หลุดพ้นจากบ่วงกรรม บ่วงกาม เสียที

คุณเก่งจังเลยค่ะ.......
ที่ควบคุมตนเอง...ฝืนว่ายทวนน้ำ...ทวนกระแส..กิเลส ไม่ไหลตามน้ำ ตามใจ ตามกิเลส........
............................. .......................

คุณกล้วยไม้ม่วง....ไม่ได้เก่งจริงตามที่คุณบอกหรอกค่ะ...พยายามฝืนตัวเองอย่างเต็มที่ บางครั้งอยู่คน

เดียวก็น้ำตาไหลออกมาเฉยๆ คิดถึงอยากพูดคุยแต่ก็ต้องห้ามตัวเองไว้อย่างสุดกำลัง ความรู้สึกมันยากที่

จะบอกให้ใครรับรู้ด้วยได้...ยิ้มทั้งที่ร้องไห้เป็นความสามารถพิเศษที่ต้องทำให้ได้ อย่างที่บอกแรกๆแผลสด

มันอาจชาอยู่ แต่พอนานวันเริ่มรับรู้ว่า "เจ็บ"...พยายามตั้งสติให้มั่นแต่บางครั้งก็ไม่ไหวเหมือนกัน

อยากไปไหนไกลๆสักพักขาดการติดต่อไปเลย มันจะช่วยได้ไหมนะ?

ใจเย็นๆๆ ค่ะ....ไม่แตกต่างกันหรอกค่ะ.....
...คน....ก็ เหมือนกัน...ความรู้สึก ความคาดหวัง ความต้องการ ไม่แตกต่างกันหรอกค่ะ....
......ความอดทน อดกลั้น....แผ่เมตตาให้ตนเอง....ยิ้มกับตนเองทุกวัน...ทุกเช้า....สั่งตนเองให้เราเข้มแข็ง....ผ่านไปให้ได้ ไม่ใช่มีแต่เรา..ทุกชีวิต ล้วนต่างมีทุกข์..... ไม่มีสุข.......อย่างแท้จริง....
ไม่ใช่ของเรา........บอกตนเองเช่นกันค่ะ.....
คาดว่าคุณจะผ่านไปได้ค่ะ...

สติไม่มีกำลัง เอาไม่อยู่หรอกค่ะ

แนะนำให้คุณทำสมาธิในขณะนั้นๆ ค่ะ ทั้งที่ยังลืมตาและพบปะผู้คนนั้นแหละค่ะ เอาจิตหลบไปทำสมาธิซะในตอนนั้น ทำแค่ สติอยู่จุดกระทบบริเวณจมูกหรือริมฝีปาก แล้วแต่รู้ว่ากระทบที่ใดค่ะ ให้มีสติรู้แค่ว่าลมเข้า-ลมออกที่จุดกระทบเท่านั้น หรือจะท่องพุทเวลาลมเข้า โธเวลาลมออกก็ได้ค่ะ แต่ให้มีสติที่จุดกระทบค่ะ

จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นค่ะ

ขอบคุณ คุณ SOAMUSA มากๆค่ะที่แนะแนวทางปฎิบัติ...ลองดูแล้วค่ะช่วยได้มากถึงแม้จะยังกำหนดจุด

กระทบยังไม่ค่อยได้นัก แต่ก็ช่วยผ่อนคลายได้เยอะ พยายามนึกถึงแต่ความไม่ดีของเขาไว้ค่ะ...และนับวัน

รับรู้ความเห้นแก่ตัวเห้นแก่ได้ของเขามากขึ้น คำพูดแต่ละคำที่เขาพูดออกมาทำให้ความรู้สึกดีๆเริ่มลดลง

เขาพยายามง้อหาข้อแก้ตัวต่างๆนาๆ หากคำพูดของเขากลับทำให้ฉันยิ่งถอยห่าง...ยังรักค่ะแต่คงยากจะอยู่

ด้วย...เขาไม่เคยรักใครเลยนอกจากตัวเขาเอง เขาไม่เคยทำอะไรให้ใครเลยนอกจากทำเพื่อความพอใจ

ของเขาเอง...ข้อสำคัญเขาไม่เคยทำผิดเลยแม้แต่ครั้งเดียวการมากชู้หลายเมียเป้นเรื่องปกติ ...

ถึงจะดีจะเลวอย่างไร รักก็คือรัก แต่จะให้ใช้ชีวิตร่วมคงยากและจะตัดให้ขาดทันทีก็ยากเช่นกัน...ได้แต่ภาว

นา ขอให้กรรมดีที่เคยทำมาช่วยนำพาชีวิตให้พ้นจากเขาได้ในเร็ววัน...

คุณกล้วยไม้ม่วงค่ะ....ตอนนี้ทั้งอดทั้งกลั้นทั้งสมเพชตัวเอง เขามาพูดดี พยายามง้อจนฉันพูดคุยด้วย

ลองดูว่าจะมาไม้ไหน เขาบอกว่ายกเลิกการทำเรื่องให้ผู้หญิงและลูกเพื่อที่จะมาอยู่กับเขาแล้ว คุยดีๆ

ได้ด้วย 3 วัน(โทรฯหาตลอด)ลายก็ออกค่ะ แรกๆก็พูดคุยเรื่องการเสียภาษี เงินรายได้ต่างๆ บราๆๆๆๆ

อยู่ด้วยกันมาวันที่ 1 พ.ย.นี้จะครบ 10 ปีแล้วค่ะเขาพึ่งขอจดทะเบียนสมรสเป้นจริงเป็นจังเป็นครั้งแรก

ก่อนๆก็เคยขอแต่พอเอาจริงเขาก็ถอย(สมบัติเยอะกลัวต้องแบ่ง)...คำพูดจาฟังดูดีมาก แต่...บทสรุป

คือต้องจดก่อน 31 ธันวาคม 2014 นี้...ใครก้ได้เพื่อมาลดย่อนภาษีให้เขา...ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้

ดี....ผู้หญิงกับลุกที่จะทำเอกสารให้มา ก็ไม่ได้ง่ายนักต้องรอไปต้นปีหน้า กฎหมายภาษีจะ

เปลี่ยนวันที่ 1 มกราคม 2015....เขายกเลิกการทำเรื่องแต่งงานและรับรองบุตรกระทันหัน และหันกลับ

มาทำดีกับฉันเพือผลประโยชน์ของเขาล้วนๆ ไม่มีความรัก... เพราะเขายื่นคำขาดว่าถ้าไม่จดทะเบียน

ภายในวันที่ 31 ธันวาคม 2014 ฉันกับเขา...จบแบบสมบูรณ์

คิดได้ไงแต่งงานเพื่อลดภาษี...เขาทำแบบนี้ก็ต้องถอยแบบไม่ต้องเบรคเลยค่ะ....ยังไม่หมดรักแต่คง

ยากที่จะเดินร่วมทางกันได้ ทีนี้ก็ต้องฝึกวิทยายุทธในการหักสวาทให้ได้ล่ะค่ะ...ขอกำลังใจด้วยนะค่ะ...