สวัสดีค่ะ นู๋มีเรื่องปัญหารักๆที่ไม่ค่อยสมหวังอยากปรึกษาและอยากให้ช่วยคิดหาคำตอบด้วยอ่าค่ะ ว่าควรทำยังไงต่อไปดี
นู๋คบกับผช.คนนึงได้เกือบ3เดือน เรารักกันพอสมควร คุยโทรศัพท์ทุกวัน ไม่ต่ำกว่า4-6ชม. (เค้าไปทำงานที่กทม.เดือนนึงเจอกัน1-2ครั้ง) แต่เรื่องมีอยุ่ว่าตัวผช.เนี่ยมีแฟนที่คบอยุ่กินด้วยกันแร้ว4ปี (นู๋อายุ20ผช.27 ผญ.คนนั้น26)เหมือนความรักที่ผช.มีต่อแฟนเค้ามันเริ่มหายไป เพราะมีปัญหากันตลอด คุยกันทีไรก็ทะเลาะรุนแรงทุกครั้ง จนตัวผช.เนี่ยเริ่มเบื่อและไม่อยากที่จะกลับบ้าน เค้าก้เริ่มคุยไปผญ.อื่นๆเล่นๆขำๆไปทั่ว จนมารุ้จักกับนู๋ ตอนแรกตัวนู๋เองเนี่ยไม่ได้จะจิงจังกับเค้าคิดจะคุยสนุกๆให้หัวใจกระชุ่มกระชวย และตัวนู๋เองก้เจ้าชุ้พอสมควรและนู๋ก้มีแฟนที่คบอยุ่แร้วด้วย แต่ไม่ได้เริ่มจากความรักหรือชอบ มันเป็นการคบที่พ่อแม่เห็นดีเห็นงามอยากให้ลองคบดูเพราะ ผช.คนนี้ มีฐานะดีมากร่ำรวย,นิสัยดี,ขยันทำมาหากิน,รักครอบครัว,ดูแลเอาใจใส่นู๋ทุกเรื่องคอยเปนห่วงเปนใย ยามเจ็บไข้ได้ป่วยก้มีแต่แฟนคนนี้ที่มาดูแล และที่สำคัญตัวเค้าก้รุ้นะว่านู๋ไม่ได้รักเค้าเรย.แต่เค้าก้ยังพูดว่า หวังว่าสักวันนึงความดีของเค้าจะเอาชนะใจนู๋ได้ คบกันมา3ปี เค้าไม่เคยนอกใจสักครั้งมีแต่ตัวนู๋ที่คุยไปทั่วทำให้เค้าต้องร้องไห้เสียใจหลายครั้งแต่เค้าก้ยังทนอยุ่กับนู๋ ....มาต่อกันเรื่องผช.คนที่2ที่แอบคบได้3เดือนบ้างดีกว่า นู๋ไม่รุ้ว่ามันคือความรักหรือหลง. เค้าพูดจาอ่อนหวาน อ่อนโยนเอาใจใส่และโรแมนติกมากๆ เค้าจะชอบพูดว่ารักนู๋ทุกวัน ขาดไม่ได้ถ้าไม่มีนู๋เค้าก้อยุ่ไม่ได้ ไม่เคยเปนแบบนี้กับผญ.คนไหนเราเคยตกลงกันไว้ว่าจะเลิกกับแฟนของตัวเองหลังเคลียปันหาจบมาอยุ่ด้วยกันถึงขั้นขอนู๋แต่งงานเงียบๆและขอแอบจดทะเบียนสมรสเพื่อเปนการพิสูจน์ว่ารักจริงแต่ที่ยังเลิกกับแฟนตัวจริงไม่ได้เพราะเค้าติดหนี้ผญ.3แสนกว่าๆและตัวผญ.ก้ไม่ยอมเลิกจนกว่าจะหาเงินมาคืนได้สำเร็จ บอกตรงๆเรยค่ะนู๋เชื่อใจเค้ามาก คือต่างฝ่ายต่างรุ้ว่ามีแฟนตัวจริงที่ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไร และเมื่อ4วันก่อนผญ.ของเค้าจับได้ว่าแอบนอกใจ มีปัญหาหนักพอสมควร จากที่แม่ของเค้าที่ไม่ค่อยชอบผญ.คนนั้นเพราะชอบหาเรื่องทะเลาะกับลูกชาย ก้เริ่มสงสารและเห็นใจ จึงขอให้เค้าเลิกติดต่อกับนู๋และหันไปสนใจผญ.คนนั้น ตัวเค้าเองก้บอกกับนู๋ตรงๆว่า
เครียดสงสารและรุ้สึกผิดกับแม่ที่ต้องมาคอยปวดหัวเรื่องนี้และผญ.คนนั้นที่เค้าชอบเยนชาใส่ไม่สนใจและไม่เคยรุ้มาก่อนว่าผญ.คนนั้นป่วยอยุ่และเริ่มสับสนความรุ้สึกตัวเองว่าคืออะไร แต่เค้าก้ยังบอกนะว่ารักนู๋มากเหมือนเดิม ตอนนี้เค้าทำไรไม่ได้ ได้แค่ยอมทำตามที่ผญ.คนนั้นต้องการ(เวลากลับบ้านจากที่เฉยชาก้ต้องใส่ใจมากขึ้น จากที่ไม่เคยกอดจูบมีอะไรกันมาเกือบปีก้ต้องทำเหมือนเดิม เค้าบอกไม่ได้อยากทำหรอกนะแต่ก้ต้องทำ นู๋ฟังเค้าพูดแบบนี้อึ้ง!ไปเรยค่ะ เหมือนมีอะไรทับหัวแรงๆพูดไม่ออกเรย จากผช.ที่เคยสัญญาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรกับเค้าเด็ดขาด และไม่มีวันทำ เพราะแคร์ความรุ้สึกเรามากมันหายไปไหน พอถามเค้าว่ารุ้สึกยังไงกับผญ.คนนั้น เค้าบอกไม่รุ้สิก้รักมั้งแต่สงสารรุ้สึกผิดรุ้สึกอย่างอื่นมากกว่า
บอกตรงๆเรยค่ะว่าเสียใจมากๆที่ได้ยินแบบนี้จากที่เสียใจเสียน้ำตาอยุ่แร้วที่เค้ามีอิกคน ก้ยิ่งไม่มีความมั่นใจคำพูดของเค้าตอนนี้มันไม่เหลือเรย เพราะจากที่เค้าเปนคนพูดจาหนักแน่นก้เริ่มไขว้เขว เริ่มคิดไม่ออกว่าควรทำไง ได้แต่ขอให้นู๋รอไปก่อนอย่าไปไหนเพราะรักนู๋มาก ในใจก้ยังทำใจไม่ได้หรอกค่ะเสียใจมากๆ แต่ก้รุ้ตัวเองดีว่าสักวันนึงนู๋ก้ต้องเลิกกับเค้าอยุ่แร้ว เพราะฐานะทางการเงินของที่บ้านนู๋ก้มีพอสมควรและไหนจะฐานะของเค้า(พนักงานปกติ+รายได้เสริมนิดหน่อยไม่เกิน3-4หมื่น/เดือนแถมต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านเอง)ซึ่งเทียบไม่ได้เรยกับที่บ้านแฟนของนู๋(เปนเจ้าของบริษัททำธุรกิจรายได้ไม่ต่ำกว่า7-8หลัก/เดือน) และเวลาไปไหนหรือกินเที่ยวช๊อปปิ้งนู๋ก้จะเปนฝ่ายที่ต้องจ่ายให้เค้าซะมากกว่าจะบอกว่าทุกครั้งเรยก้ว่าได้นู๋ไม่ได้ซีเรียสนะคะเรื่องเงิน แต่คนเป็นพ่อแม่คนในครอบครัวก้ต้องอยากได้คนที่มาเปนคู่ชีวิตของลูกสาวตัวเองที่โอเคๆสามารถดูแลไม่ให้ลำบาก
นู๋ควรทำไงดีค่ะ เครียดมากค่ะ รุ้สึกผิดและบาปนะที่เหมือนไปเปนมือที่3 และก้รุ้สึกผิดกับแฟนตัวเองที่เปนแบบนี้ ทำไงได้ล่ะในเมื่อใจนู๋ไม่ได้รักเพียงแค่รุ้สึกดีด้วยแค่นั้น.....
นู๋ไม่รุ้ว่ารักหรือหลงผช.อิกคน รุ้แค่ว่าไม่อยากเสียเค้าไปและไม่พร้อมที่จะถอยออก ทำใจไม่ได้ค่ะไม่พร้อมที่จะเจอหน้าหรือทำอะไรด้วยเหมือนที่เคยทำถ้าเค้าต้องทำกับอิกคน แค่ทุกวันนี้คุยโทรศัพท์ด้วยยังรุ้สึกแย่ๆเรยค่ะ ดีใจที่เค้ายังเอาใจใส่นู๋เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงแต่ก้นะพอนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใจมันก้ยิ่งเจ็บจนเริ่มชิน ตอนนี้ได้แต่ใจเย็นๆนิ่งๆเข้าวัดทำบุญ อ่านหนังสือกรรม สวดมนต์ อุทิศส่วนกุศลทุกวัน ภาวนาในใจทุกวันว่าขอให้หมดกรรมนี้ไวๆด้วยเถิด เหนื่อยมากแร้วเวลารักใครจริงๆไม่เคยสมหวังเรยสักครั้ง
|
เรื่องผู้ชายของคุณเหมือนผู้ชายของฉันเลย ยังกับเป็นเรื่องเดียวกัน 
