ดีใจมาก...แต่เสียดายมากค่ะ...เสียใจด้วยนะคะ

สู้ๆ ค่ะ

งง มากมาย.....เจ้าค่ะ.... ไม่รู้ความหมาย ความนัย แปลว่าอะไร.......

ดีใจ ...เรื่อง.....
เสียดาย......
เสียใจ.......

....หมายถึง ...ดิฉัน....หรือว่าใคร......อารัยค๊า......ม่ายรู้เรื่องจริงๆๆๆ

ขอบคุณค๊า......กำลังสุข สดใส ....มีคิวในใจเยอะ...มากค่ะ....เพลงโดนใจเชียว..อินตาม....เลยล่ะ.....เริ่มฟังตั้งแต่ คุณใหม่ ฟังซิฟัง ลมเปลี่ยนทิศ ใจใส...วังน้ำวน จบที่เธอผุ้ไม่แพ้...น้ำตาไหล เพลงสุดท้ายแบบว่าโดนสุดๆๆๆ ใจแว๊บไปตอนที่นั่งกุมมือพ่อสวดมนต์ข้างเตียง ปิดตาส่งพ่อ....
เพียงลำพัง....ใจคน ย้อนไปไกล อดีต อนาคต รวดเร็ว เดินทางไป ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ จริงๆ

....ครึ่งชีวิต....ผ่านมาเร็ว...และครึ่งหลัง ขาลงเตรียมกลับบ้าน จะรวดเร็วยิ่งกว่า .....
...เตรียมตัวแต่เนิ่นๆๆ....จะได้สุข สบาย และ..เลือกภพภูมิที่ดี..เฉพาะตน..ผ่านภพภูมิที่ยุคศีลธรรมเสื่อม....ให้ไปโผล่ที่ยุคของพระศรีอริยะเมตตรัย.....กันเถอะ พวกเรา....ทำดี ทุกๆๆวินาที.....อยู่ในอารมณ์ .....พุทโธ.....เหมือนที่ครูบาอาจารย์ พร่ำบอกเรา.....

มีผู้มารับบริการช่วงพักเที่ยง ฉันก็ลุกบริการให้...ประทับใจทุกท่านค่ะ.....

...... .......ยิ้มละไมไทยแลนด์.........

เห็น..กล้วยหอม....ก้าวล่วงสู้ความสงบภายใน....รู้สึกอิ่มเอมใจไปด้วย.. ...แปลกใจตนเองว่า เราเป็นหรือเปล่า??? แบบไหน อย่างไร......อะไรที่แบบว่าใช่ .....เราเป็นมนุษย์เจ้าหลักการและเหตุผล .....ลังเลสงสัย.....หลักฐานเชิงประจักษ์...5555

......ใจฉันรกมากไปมั๊ง.......กวาดไม่หมด เช็ดถูไม่สะอาด...หรือว่า เพียรไม่พอ....เช็ดไม่ตรงจุด หรือว่า.... ไม่รู้ตัว.....

พระอาจารย์บอกว่า ฉันก้าวหน้ามาก ฝึกได้บุญบารมีมาก ไปเร็วมากกว่าที่คาดคิดไว้....ตอนนี้ได้การบ้านให้ฝึกเพ่ง เพื่อรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ไม่ทราบท่านทราบว่าจะเกิดอะไร???ไม่ทราบว่าเราจะรับมือไหว ไม่ไหว มั๊ง??? ก็เป็นงง กันไป........

ของกล้วยหอมคิดแบบง่ายๆ ว่าอยากสงบสุข ก็ปฏิบัติสิ่งที่สามารถนำไปสู่ความสงบสุขได้ แค่นั้นเองค่ะ
ไม่ได้ไปฝึกกับอาจารย์ที่ไหน แค่ฝึกอยู่กับปัจุบัน มีสติ คิดดี พูดดี ทำดี แต่ละวัน

กล้วยหอมถนัดแบบเบาๆ สบายๆ ค่ะ ไม่อยากสร้างความกดดันให้ตัวเองจ้ะ

เก่งจังเล้ย.......ดีใจด้วยค่ะ...สุขทุกวินาที....บุญเกิดทุกขณะจิต...ดี ค่ะ ดี.....

ช่วงนี้...พระจันทร์สวยงาม....บรรยากาศดีมาก...เมื่อคืนนี้ เดินจงกรมแล้ว ยืน ชมสวน....ก่อนเข้านอน...รู้สึกสุข สงบดีมากๆๆเลยค่ะ.....สวนสว่าง...ด้วยแสงนวลของพระจันทร์ หมาเดินนำหน้า และตามหลัง....มีหิ่งห้อยบินกลางสวน ...พอให้รู้ว่ามีสรรพสิ่ง..สรรพสัตว์...บินมาหา..ตัวใหญ่..แสงระยิบ ระยับ...2-3 ตัว...เงียบ...มีเสียง จิ้งหรีด จั๊กจั่น...เป็นระยะ.....นกร้องบ้าง...โอ...เหมือนสวนสวรรค์...ฉันเป็นสุข..จริงๆๆ.....
....ยิ่งเดิน.และ นั่ง.แล้ว...จึงมาชื่นชมบรรยากาศ...จิตใจยังอยู่ในช่วงของอารมณ์ฌาน...เป็นอะไรที่เกินบรรยายจริงๆเจ้าค่ะ....ทั้งก่อนนอน...ตื่นนอน.....
ความสุข..ทุกข์น้อย ที่พอจะทำให้ วงจรชีวิตหมุนไปสู่สิ่งที่ดีงาม....

.....แปลกใจตนเองที่ ไม่มีแว๊บหาเค๊าแล้ว..ใจปกติมาก....หรือว่า ความผูกพัน...สายใย เราขาดจากกันแล้วค่ะ.....เพราะ..ปกติ เขาชอบที่จะชมสวน...นอนดูดาวกัน.......

อนุโมทามิ.......

พระบาลีคาถาที่ ๒๑๙

สทา สเมติ สตา สํ สิมติ อสตา อสํ วายโส กุณปํ ยาติ กุสุมํ ยาติ ฉปฺปโท.

สัตบุรุษย่อมมาร่วมกับสัตบุรุษทุกเมื่อ อสัตบุรุษย่อมมาร่วมกับอสัตบุรุษ
เหมือนกาย่อมบินไปหาซากศพ ส่วนผึ้งย่อมบินไปหาดอกไม้ ฉะนั้น.

ธรรมะ จะมีสภาวะเหล่านี้ ถ้าบุคคลเข้าใจความต่างของธรรมะเหล่านี้ว่า ธรรมะแท้ๆ อย่างนี้ เป็นอย่างไร
ที่ไม่ใช่อย่างนี้เป็นอย่างไร คือต้องเห็นความต่าง การที่บุคคลสามารถเห็นความต่างเหล่านี้ เรียกว่า คนมีปัญญาแยกแยะออก เมื่อแยกแยะออก ก็จะรู้จักคน ว่าคนไหนศรัทธา คนไหนไม่ศรัทธา คนไหนขยัน คนไหนไม่ขยัน รวมถึงแยกจริตของคนออกว่า คนไหนราคะจริต(มักได้ ละโมบ มีแต่จะเอา) คนไหนโทสจริต (มากด้วยความขุ่นเคือง) คนไหนโมหะจริต(มากด้วยความหลง) คนไหนศรัทธาจริต(อ่อนน้อม เคารพ) คนไหนพุทธิจริต(ฉลาดมีปัญญา)

ดีใจ ...เรื่อง.....ท้อง...
เสียดาย......ที่แท้ง...
เสียใจ.......เสียใจกับคุณด้วยนะคะ

คุณกล้วยไม้ม่วงคะ...คุณทั้งอึด...ทั้งแข็งค่ะ...

ค่ะ...ฉันสวยถึกและบึกบึนจริงๆๆ....รับผิดชอบสูง...มั่นใจตนเองสูง ทำงานเก่ง บ้างาน...ได้รับรางวัลมากมาย.......ง...แต่ฉันก็มีข้อเสียเยอะอยู่......สารพัดขี้อยู่ที่ฉันเหมือนกัน ขี้งอน ....เอาแต่ใจตนเอง.....ชอบสั่งการ0....เจ้าหลักการและเหตุผล.....ลืมละเลยความรู้สึกแม้แต่ตนเองก็ไม่แคร์ตนเอง ........เอาเหตุผลนำ........
.........สามี เค๊าใช้อารมณ์นำ.........
.........จึงสวนทางกัน.........

วันนี้ เขียน:
ผู้หญิงทุกคนรักสามีตัวเองทั้งนั้น
ยอมแม้กระทั่งถูกตราหน้าว่าโง่
หลายคนยอมรอ ยอมทุกข์ทน
เพราะเรายังเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา

การเข้ามาเว็บบอร์ดแห่งนี้
ดิฉันก็ยอมรับว่าเขียนและตอบในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
มิอาจใช้ภาษาสนทนาธรรมได้ลึกซื้ง

ยังมีคนอื่นๆที่ดิฉันพยายามจะชักชวนเข้ามา
เมื่อเจอปัญหาแบบผู้หญิงอย่างเราๆ
เชื่อไม๊คะ ทุกคนตอบคล้ายกัน
คือขออ่านเพื่อหาข้อคิดและคำตอบให้ตัวเอง
แต่ไม่สามารถเขียนแบบสนทนาธรรมกับใครได้

ขอให้ทุกคนก้าวพ้นสภาพความทุกข์ใจได้กันนะคะ




ค่ะ...เห็นด้วย ...ชอบค่ะ.....คือ ควาย..จะซื่อสัตย์ อดทน...ทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค.....น่าสรรเสริญ...น่านับถือ.... มีพระคุณต่อแผ่นดินค่ะ...

กำหนด...พุทโธ...ไม่ทัน...จิตตกต่ำ......สารพัดภพภูมิ....เชียวค่ะ........เศร้าหมอง...เสียใจ ผิดหวัง....คาดคิดไม่ถึง....ลังเลสงสัย ไม่มั่นใจ.......ฯลฯ อยู่ในหมวดโทสะ...โมหะ.....

กำหนด...พุทโธ...ไม่ทัน...จิตตกต่ำ......สารพัดภพภูมิ....เชียวค่ะ........เศร้าหมอง...เสียใจ ผิดหวัง....คาดคิดไม่ถึง....ลังเลสงสัย ไม่มั่นใจ.......ฯลฯ อยู่ในหมวดโทสะ...โมหะ.....

ไม่เป็นไรค่ะ รักษาจิตใหม่ค่ะ มีสติแล้วก็คิดว่าเราจะรักษากาย วาจา ใจของเราให้ตั้งอยู่ในกุศล
มีการทำทาน ศีล ภาวนา ไปค่ะ มีสติดูจิตที่กำลังมีโทสะ ต้องมีสติตามดูค่ะ ถ้ามีสติแล้วโทสะยังไม่ลด ก็ให้ไปทำสมาธิก่อนค่ะ มีสติเพ่งสบายๆที่จุดกระทบที่จมูก ลมหายใจเข้าสั้นออกสั้น เพราะขณะนั้นโทสะเกิด ลมหายใจของเราจะผิดปกติคือ หายใจสั้น ก็ดูลมหายใจที่สั้นนั้นไป จนลมเข้ายาวออกยาว นั่นคือลมหายใจของคนปกติ แต่ไม่ใช่ลมหายใจที่เกิดจากการกระทำของเรานะคะ แต่เกิดตามธรรมชาติ คราวนี้ลมหายใจจะสั้น หรือยาว เราก็เพ่งสบายๆ ที่จุดกระทบไปค่ะ จนใจเรารู้สึกสบายๆ แล้วก็มีสติมาดูโทสะอีกว่า โทสะยังอยู่มั้ย ถ้ายังอยู่ก็ตามดูโทสะไปเรื่อยๆ มันจะเห็นอาการค่อยๆ ลดลงของโทสะค่ะ

เมื่อโทสะแรงมากๆ เอาไม่อยู่ ให้ทำสมาธิก่อนค่ะ แล้วค่อยมีสติมาตามดูโทสะค่ะ

การทำสมาธิ(อานาปานสติ)ต้องเพ่งสบายๆที่จุดกระทบที่จมูกค่ะ ถ้าเพ่งที่จุดกระทบ มันจะสงบระงับได้

ช่วงนี้...โอค่ะ.....เป็นช่วงที่รับโทรฯ....กำลังคุย คุมได้-ไม่ได้...เป็นระยะ.....เท่านั้นเองค่ะ....

เวลาผ่านไป ...ดูแลผู้มาใช้บริการ 35 คน ...ได้สบายมากค่ะ.....

หัวเราะปกติ.......คุยกับพวกเขาว่า ผิดศีลข้อ4 นินทา เค๊าแซวว่า โดนปรับ...คนเล่า 1000 คนฟัง500 คนอื่นที่รับรู้ 250 ก็หัวเราะพร้อมกันค่ะ.....ขอบคุณพวกเขา...ที่ให้มุมมอง...