เห็นใจครับ
แต่วัน/เดือน/ปี จะช่วยสมานแผลใจ ในเมื่อจิตใจเขาไม่มั่นในรักในเราเนี่ยนะ สักวันเขาต้องไปจนได้ครับ ไปสะตอนนี้ดีแล้ว ดีกว่าแต่งงานจนมีลูกด้วยกันแล้วทิ้งให้เราเลี้ยงลูกตามลำพัง อย่างนี้จะเจ็บลึกเจ็บนานกว่านี้อีก วันนี้สถานภาพเรายังโสดยังมีโอกาสมองคนที่ใช่อยู่ครับ
ส่วนงานบวชเพื่อนจะทำยังไงดี ไอ้จะไม่ไปก็ขัดใจเพื่อน ครั้นจะไปก็หวั่นจะเห็นภาพบาดตาบาดใจ เพราะต้องค้างคืนมีปาร์ตี้
ถ้ายังงั้นก็ไปวันบวชได้ เดินทางทันใหมครับ (ถ้าทันก็ไปวันรุ่งขึ้นวันบวช) หากเดินทางไม่ทันอีกทั้งเพื่อนบังคับให้ร่วมงานเลี้ยงให้ได้ ไม่ไปโกรธ ก็ชนเลยครับเพื่อรักษาน้ำใจเพื่อน (เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก) ส่วนเขาจะไปกับใครจะทำยังไงเรื่องของเรา ไม่ใช่เรื่องของเรา มองในแง่ดีก็ดี ดีสะอีกจะได้ฝึกจิตใจตนเองด้วย หลักปฏิบัติในอริยสัจ ท่านว่า ทุกข์พึงกำหนดรู้ ไม่ใช่เลี่ยงหนีหรือปิดตาไม่มองทุกข์ แต่พึงกำหนดรู้ทุกข์ แล้วจะเห็นทางออก
) ช่วงนั้นเราทำสมาธิเก่งมากเลย 
หนีทุกข์ พักใจที่เจ็บปวด 
) อารมณ์เสียใจ โกรธ น้อยใจของเราที่กำลังเกิดขึ้นนี่มันก็ต้องไม่เที่ยงเหมือนกัน !!! คิดอยู่แบบนั้นแหล่ะค่ะ คอยดูว่า บางทีเราก็เกิดเสียใจขึ้นมา บางทีทำงานเพลินๆเราก็ไม่เสียใจนิหว่า อิอิ 
