สวัสดีทุกคนนะคะ...นับว่าเป็นโชคดีมากที่ได้รู้จักับลานธรรมแห่งนี้
เหตุก็มาจากการได้รับความผิดหวังเสียใจในความผิดหวังจากความรัก
จึงไม่รู้จะทำอย่างไรที่จะให้ตัวเองได้ก้าวผ่านจุดๆนี้ไปให้ได้ จึงได้เข้ามาค้นหาอ่าน
เรื่องปัญหาชีวิตคู่ของคู่อื่นๆ เพื่อที่จะได้นำมาผ่อนปรนความเสียใจของตัวเอง

ดังนั้นจึงอยากขอฝากประสบการ์ณเรื่องความรักที่ไม่สมหวังให้ผู้อื่นที่กำลังเสียใจ
ได้อ่านและนำไปศึกษากับชีวิตของตนเองด้วยนะคะ ความรักของเราจากสายตาคนอื่น
อาจมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆเมื่อเทียบกับปัญหาของชีวิตครอบครัว แต่ก็อยากฝากไว้ น่าจะช่วยได้บ้างนะคะ

เราอายุ 30 แล้วและยังไม่เคยผ่านการมีครอบครัวมาก่อน มีแฟนแต่ก็มีเหตุให้เลิกกันไปทุกครั้ง
เหตุก็มาจากตัวเราบ้างตัวเค๊าบ้าง. จนกระทั่งเมื่อเดือน พ.ค ที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสรู้จักกับผูชายคนหนึ่งทางบีบี
เพื่อนของเพื่อนเป็นคนแนะนำมา เราคุยกับเค๊าทางบีบี จนเกิดความสนิทสนมจึงได้เริ่มนัดเจอกันไปดูหนัง และกินข้าว
วันหนึ่งเรารู้มาว่าเค๊ามีแฟนอยู่แล้วจึงคุยกับเค๊าว่าเราหยุดคุยกันแค่นี้ตอนนี้เถอะ ในตอนที่มันยังไม่มีอะไรเกินเลย
เค๊าก็ไม่ยอมบอกว่าอยากคุยกับเราไปแบบนี้เรื่อยๆ แล้วเค๊าก็เริ่มเล่าปัญหาของเค๊ากับแฟนให้ฟัง
แฟนของเค๊าเป็นคนสวยหน้าตาดี จึงมีปัญหาเรื่องผู้ชายอื่นเข้ามาจีบบ่อยครั้ง จนเค๊าเองก็จับได้ก็มี บ้างครั้งไปเจออยู่กับผู้ชายในห้องก็มี เราฟังเราก็สงสารนะ แต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไรมันเป็นเรื่องของเค๊าสองคน เรากับกับเค๊าก็คุยกันเป็นเพื่อนมาเรื่อยๆ จนวันนึงเค๊าก็บอกเราว่า เค๊าเลิกกับแฟนแล้ว แฟนย้ายของออกจากบ้านไปแล้ว เค๊ากับแฟนคบกันมา 6 ปีคบกันตั่งแต่อายุ 15 ปีี ตอนนี้เค๊าอายุ 21 คะ เราแก่กว่าเค๊า 9 ปี วันที่รู้เรื่องนี้ก็ตกใจมากไม่คิดว่าจะอายุน้อยขนาดนี้เนื่องจากความที่เค็าเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่จึงทำให้ดูโตมากกว่าอายุจิง จากนั้นเราก็ตกลงคบกันเป็นแฟนคะ ลืมบอกไปคะบ้านของเราสองคนใกล้กันมากเดินไม่เกิน 30 ก้าวก้อถึงบ้านเค๊าแล้วคะ แต่แปลกที่เราไม่เคยเจอกันเลยไม่รู้จักกันเลยนับเวลาก้อ7ปีที่เราย้ายบ้านมาอยู่ที่นี่ เราไม่เคยเจอเค๊าเลย จนได้มาคุยกันจึงรู้ว่าบ้านใกล้กัน แต่ที่ไม่เคยเจอกันคงด้วยเพราะเวลาคะ เราทำงาน8โมงเช้ากว่าจะกลับบ้านก็ 5-6โมง ส่วนเค๊าไม่ได้เรียนแล้วแต่ต้องช่วยที่บ้านขายของ ต้องเริ่มตั้งร้านทุกวันตอน5โมงเย็นกว่าจะเก็บร้านเสร็จก็เกือบเที่ยงคืนทุกวัน ส่วนเราก็หลับไปแล้ว แต่คงเป็นกรรมลิขิตต้องมาเจอกันจนได้
ช่วง2เดือนแรกที่คบกันทุกอย่างดีมากๆมีความสุขมากๆทั้งเค๊าและเรา จนเข้าเดือนที่ 3 เค๊าเริ่มเปลี่ยนไป ดูหงอยๆเหงาๆและไม่ค่อยมีเวลาให้เราเหมือนเมื่อก่อน อ้างนู้นนี่ไม่ว่างบ่อยมาก จนเราจับได้ว่าเค๊ากลับไปคุยกันกับแฟนเก่า เราเสียใจมาก เค๊าบอกจะกลับไปคบกับแฟนเก่า เราจะทำอะไรได้ก็ต้องปล่อยเค๊าไป ในคืนวันเดียวกันนั่นเองที่เค๊าบอกเลิกเรา เค๊าโทรมาตอนตี2 บอกว่าไม่กลับไปคบแฟนเก่าแล้ว เค๊ารักเราเค๊าจะอยู่กับเรา ด้วยความที่เรารักเค๊าเราให้อภัยและกลับมาคบกันเหมือนเดิม จากนั้นอีกไม่กี่วันปัญหาเก่าก็กลับมาอีก เค๊ายังติดต่อกับแฟนเก่าอยู่และบอกเลิกเราอีกครั้ง ครั้งนี้เลิกกันประมาน 4 วันเค๊าก็กลับมาหาเราอีก เราก็ยังรักเค๊าเราให้อภัยและกลับมาคบกันอีก คบๆเลิกๆอยู่ประมาน 3-4 ครั้ง
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 5 ที่เค๊าขอเลิกเราอีกครั้งแต่ครั้งนี้เค๊าบอกเราว่า. อยากอยู่คนเดียว เรางงและอึ้งไปเลย. ทั้งที่ตอนกลับมาง้อครั้งนี้เค๊าให้สัญญาสารพัดว่าจะไม่ทิ้งเราไปไหน จะดูแลเราจะไม่ทำให้เราเสียใจอีก แต่สุดท้ายเค๊าก้อไป เราถามว่าเพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้เค๊าตอบว่าเค๊าไม่รู้...ได้คำตอบแบบนี้เราก้อไม่รู้จะพูดอะไรอีก แต่เราคิดว่าปัญหาคงมาจากที่เค๊ายังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้ ทั้งที่ตอนนี้แฟนเก่าเค๊าก้มีแฟนใหม่ไปแล้ว ทุกวันนี้ทรมาณมากคะ ต้องแอบร้องไห้คนเดียวให้แม่เห็นก็ไม่ได้เด่วท่านจะทุกข์ไปกับเราด้วย เวลาออกไปนอกบ้านก้อจะเห็นบ้านเค๊าตลอดทุกครั้ง ทำใจยากเหลือเกินคะ คบกันไม่นานแต่ทำไมตัดยากขนาดนี้ ทำไมเค๊าถึงไม่รักและสงสารเราบ้าง ทำกับเราเจ็บก้อหลายครั้งแล้วน่าจะพอได้แล้ว ยังมีครั้งนี้อีก เป็นทุกข์และเสียใจมากคะ ว่าจะลองไปบวชชีพราฌคงช่วยเราได้บ้างไม่อยากฟุ้งซ่านแบบนี้เลยคะ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ หวังว่าเรื่องของเราคงจะพอช่วยใครที่กำลังเป็นทุกข์ได้บ้างนะคะ

เราก็เคยคบกับแฟนคนนึงมา 9 ปี ในเวลา 9 ปีนี้ เลิกกันมา 3 ครั้ง เหตุผลที่เลิกก็คือเค้าไปเจอผู้หญิงคนใหม่ เค้าบอกเราว่าเค้าเลือกผู้หญิงคนใหม่ คนที่เจอกันแค่ 2-3 วัน กับเราที่คบกันมาหลายปีเค้ายังตัดเราได้ พอเลิกกับผู้หญิงคนนั้น(สาเหตุที่เลิกเพราะผู้หญิงเค้ามีแฟนใหม่) ก็กลับมาหาเราตลอด ส่วนเราก็ตาบอด ยอมให้อภัยทุกครั้ง เพราะว่าเรารักเค้ามาก สุดท้ายก็เข้าแบบเดิมคือ เลิกกันอีก ตอนเลิกกันเค้าก็ยังทำตัวเหมือนเดิม คือ โทรหาเราทุกวัน เวลาคนใหม่ไม่ว่างก็มาหาเราตลอด จนถึงที่สุดแล้ว..เราไม่ไหวแล้วจริงๆ มันเจ็บจนไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะค่ะ ตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์เลยค่ะ ไม่ต้องติดต่อกันอีกเลย....

เรื่องของเราผ่านมาประมาณ 2 ปีแล้วอ่ะค่ะ...

สู้ๆนะค่ะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปัญหาความทุกข์เพราะผิดหวังกับความรักนี้ ส่วนมากเป็นเพราะมีความเห็น ความเข้าใจที่ถ่ายทอดกันมา สืบกันมา ขอใช้คำนี้นะ เชื่อกันมาว่า เกิดมาแล้วจะต้องมีคู่ จะต้องมีลูก เป็นธรรมเนียมที่จะต้องออกเรือนมีครอบมีครัว จนเห็นไปว่า เป็นเรื่องธรรมดา หากได้คู่ครองที่ดี ก็เป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต แต่หากได้คู่ครองที่ไม่ดี ก็ฉิบหายสำหรับชีวิต บางคนคบกันยังไม่ทันได้แต่งงาน แต่ตั้งความหวังไว้สูง พอพลาดมาก็ทุกข์โศก เสียใจ นี่ก็เป็นเพราะเชื่อว่า จะมีคู่ให้ได้ แล้วใครไปบังคับ ใครไปตั้งกฎเกณฑ์อย่างนั้น ถ้ารู้ถึงโลกแห่งชีวิต รู้ว่าชีวิตมันมีดีอะไรมากกว่านั้น มีอะไรที่ยิ่งยวดกว่านั้น จะมัวแต่จะหาคู่ไหม จะต้องเป็นอย่างนั้นไหม ไม่หรอก ถ้าไม่พร้อม ไม่จำเป็นอะไรก็ไม่แสวงหรอก ถ้าเกิดมาแล้ว เขาบังคับว่า ต้องมีคู่ให้ได้ อย่างนั้นถึงเวลาที่เหมาะสมก็คงจะมีได้สมปราถนา แต่ขอให้ความเห็นบ้างว่า ทำความเห็น ความเข้าใจให้กว้างมากออกไปอีก ทุกอย่างมันมีความสมเหตุสมผล เหมือนที่พระกล่าวไว้ ทุกสิ่งในโลกนี้น่ะ มันถูกต้องของมันแล้ว แต่คนไม่ถูกต้อง อะไรๆก็จะเป็นของๆตนหมด ปล่อยวางบ้างซี่ ปล่อยให้เป็นไปตามปกติของโลกนั้น หน้าที่จะต้องทำก็ควรทำไป หน้าที่ของตน คือดุแลตนได้ คนอื่นก้ดุแลช่วยเหลือได้

ขอบคุนคะ....แล้วตอนนี้ชีวิตคุนเปนยังไงบ้างคะ ลืมเขาได้แล้วหรือยัง

ขอบคุนคะ...ใช่คะ
คนข้างๆบ้านหรือญาตๆจะชอบถาม เมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อไหร่จะมีลูก เบื่อมากคะ
ถามหมือนมีกันง่ายๆ เซงมากคะ

เมื่อไหร่จะพ้นจากความอยากมีแฟนซะทีนะ
เบื่อเหมือนกันคะ

แต่มันเบื่อๆอยากๆเลยตัดไม่ได้สักทีคะ

ถ้าถามว่าลืมหรือเปล่า..ก็ไม่ลืมหรอกค่ะ แต่ก็ไม่ได้รักใคร่อะไรเค้าแล้วอ่ะค่ะ..เห็นหน้าก็ทักกันได้ปกติ

อยากทำใจได้เร็วๆจังคะ

ตอนนี้รู้แล้วว่าเค๊าไม่ได้เลิกกับเราเพราะอยากอยู่คนเดียว แต่เพระาอยากอยู่กับอีกคน
พอได้รู้ก็ทุกข์หนักเข้าไปอีก แต่จะทำใจให้ได้คะ