ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

ยากนักที่จะลืม
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=40048
หน้า 1 จากทั้งหมด 1

เจ้าของ:  โคอาล่า [ 07 พ.ย. 2011, 15:04 ]
หัวข้อกระทู้:  ยากนักที่จะลืม

สวัสดีค่ะ หนูชื่อโคล่านะ พอดีหนูมีปัญหากับชีวิตมากค่ะ s007
หนูเคยมีแฟนคนนึงบนโลกออนไลน์ แต่ไม่ได้เจอกันที่ facebook hi5 หรือ M

แต่เจอกันในบอร์ดค่ะ เป็นเว็บที่เกี่ยวกับนักร้องคนโปรดเอง
หนูไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงชอบหนู เขาชวนหนูคุยทั้งวันคุยกันใน M
แต่หนูไม่รู้สึกอะไร จนเขาบอกว่าชอบหนู เขาคิดกับหนูแบบแฟน
หนูก็ยอมคบกับเขา ตอนนั้นหนูยอมรับ หนูไม่รักเขาเลย หนูทิ้งเขาไปหลายครั้งมาก
เขาเคยร้องไห้ T T แต่สุดท้ายหนูก็กลับไปขอคืนดี ที่เลิกไปหนูไม่ได้มีใคร หนูสับสนเฉยๆ
เลิกกันไป 3 ครั้ง จนครั้งสุดท้ายหนูสัญญากับตัวเองแล้วว่ารักเขามากๆ จะไม่ทิ้งเขาไปไหนอีก
ตอนนั้นหนูรักเขามากๆ รักไม่รู้ตัวด้วย แต่อะไรก็ไม่แน่นอน เขาเองเป็นคนบอกว่า หมดรักหนูแล้ว
หนูร้องไห้แทบเป็นแทบตาย 555555

ขอข้ามตอนนะค่ะ

ตอนนี้เลิกกันแล้วครึ่งปีแล้วที่เลิกกัน หนูอยากรู้ค่ะว่าทำไมหนูถึงเลิกรักเขาไม่ได้
แถมเขายังชอบผู้ชายอีก หนูลืมเขาไม่ได้ คิดถึงเขาตลอดเลยค่ะ หนูเพ้อมาก ๆ
ร้องไห้แทบทุกวัน T T ที่หนูอยากรู้ก็คือ "ทำไมหนูถึงเลิกรักเขาไม่ได้ ทั้งๆที่เราก็อยู่ไกลมาก"

เจ้าของ:  bbby [ 07 พ.ย. 2011, 19:50 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ยากนักที่จะลืม

ก็หนูไปยึดเค้าไว้ในใจไงค่ะ หนูไม่ปล่อย ถ้าหนูปล่อยไปชีวิตของหนูก็จะหลุดพ้นจากความทุกข์ความทุกข์ที่มีอยู่ในใจของหนูตอนนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหนมาทำร้ายหนูเลยค่ะ
หนูทำร้ายตัวหนูเอง อายุยังน้อยทำไมทำชีวิตตัวเองให้มีความทุกข์ล่ะ
ทำให้ชีวิตเราสดใสไม่ดีกว่าเหรอ :b41: :b55: :b49:

เจ้าของ:  ศรัทธา4 [ 14 พ.ย. 2011, 03:00 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ยากนักที่จะลืม

เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะ :)

เวลาคิดถึงขึ้นมา ก็แค่รู้สึกตัวว่าอ้อ เรากำลังนึกถึงเค้า แล้วก็ดูไปว่า วันๆนึงเนี่ย เราไม่ได้คิดถึงเค้าได้ตลอดหรอก ครึ่งปีที่น้องว่า น้องไม่ได้คิดถึงเค้าตลอดทุกวินาทีหรือทุกลมหายใจแบบเพลงอกหักพร่ำเพ้อทั่วไปที่น้องได้ยินได้ฟังมันจนคุ้นหู (จนเชื่อไปว่ามันจริง เราจะเป็นจะตายได้เพราะรัก?)

ลองดูๆ ไปนะ บางทีเวลาคิดถึงเค้าขึ้นมา อาจจะรู้สึกรุนแรงมาก คิดถึงมาก แต่บางทีก็คิดถึงน้อย แค่นึกถึงเป็นแว่บๆเท่านั้น ซักพักก็หายไป แล้วซักพักก็อาจจะคิดอีก ดูไปเรื่อยๆ ก็จะเริ่มรู้และเข้าใจว่า ความรู้สึกพวกนี้เราบังคับมันไม่ได้ มันเกิดขึ้นเองตามเหตุปัจจัย หมดเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ถ้าอ่านแล้วยังไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้น้องลองสังเกตดูใจตัวเองไปเรื่อยๆนะ มันคิดถึงมากบ้าง น้อยบ้าง ไม่คิดถึงบ้างก็มี ยกตัวอย่างง่ายๆ เวลาน้องปวดท้องจะเข้าห้องน้ำเนี่ย น้องว่าน้องคิดถึงห้องน้ำ หรือคิดถึงเค้า :)

สังเกตการทำงานของใจตัวเองไปเรื่อยๆ พอเห็นบ่อยๆเข้าว่า มันคิดถึงได้ มันก็เลิกคิดถึงได้ เราก็จะไม่ไปทุกข์ ไม่ไปยึดติดอยู่กับมัน เพราะจะเริ่มมีปัญญาฉลาดรู้ทันว่าอ้อ จะทุกข์ไปทำไม เดี๋ยวความคิดถึงที่ว่านี่มันก็หายไปละ

แล้วก็.. น้องน่าจะยังอายุน้อย ชีวิตคนเรามีเรื่องให้ใส่ใจ ให้เรียนรู้ ให้ค้นหา เยอะแยะมากมาย หลายแง่มุม ความรักเป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น อย่าเอาเวลาที่มีไปเสียกับเรื่องนี้ทั้งหมด พัฒนาตัวเองทั้งกายและใจ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นเรื่อยๆดีกว่านะ :)

เจ้าของ:  ทักทาย [ 15 พ.ย. 2011, 01:18 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ยากนักที่จะลืม

ที่หนูชอบอยู่นั้น...แน่ใจหรือว่าเขามีตัวตนอยุ่จริง :b10:

เจ้าของ:  Hanako [ 15 พ.ย. 2011, 19:08 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ยากนักที่จะลืม

อยู่ทีใจเราเองค่ะ เขาไม่ได้มาทำอะไรเลย เราไปยึดในตัวเขาเอง รักเอง เออเอง

ก็ต้องใช้เวลาหน่อยและพิจารณาว่า ปัจจุบันขณะนี้เรามีเขาอยู่แน่หรือ เขาอยู่ตรงไหนคะ อยู่ที่ใจหรอ ไหนคะตัวเขา ไหนคะใจเราที่ว่ามีเขาอยู่ อะไรอยู่ตรงไหน มันก้ไม่เห็นมีอะไรนอกจากความยึดมั่นของเราเอง ถามตัวเองดูเรื่อยๆบ่อยๆเวลาคิดถึงเขาแล้วมันจะเริ่มได้สติอ่ะค่ะ

เราเป็นมาก่อนค่ะเคสนี้ Kiss

พยายามถ่ายถอนอารมณ์พวกนี้ออกจากใจค่ะ แล้วเดี๋ยวจะสร่างเมารักเอง



หน้า 1 จากทั้งหมด 1 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/