เรารักกันมา 6 ปี ระหว่างที่คบกันมาเราก็รู้มาตลอดว่าพ่อแม่เขาไม่ชอบเราแต่เขาดูถูกเราสารพัด กลัวว่าเราจะไปเกาะลูกชายเขากิน เขาอยากได้ลูกสะใภ้ที่รวยเพราะกลัวลูกชายจะลำบากถ้าแต่งงานกับเรา แต่เราก็ทำดีมาตลอดตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยขอร้องให้เขาช่วยเหลืออะไรเราเลยมีแต่เราเองตะหากที่เป็นฝ่ายคอยช่วยเหลือเขาทุกอย่างแต่ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของพ่อแม่เขาเลยเพราะเขาไม่เคยพูดให้พ่อแม่เขารับรู้เรื่องเหล่านี้เลย สุดท้ายพ่อแม่เขาก็ให้แต่งานกับผู้หญิงที่รวย ที่พ่อแม่เขาหาให้แต่เขาไม่เคยบอกเราเลยมีแต่เราเป็นฝ่ายโทรหาเขา เราต้องวิ่งตามเขาตลอดเวลา จนทุกวันนี้เขาก็แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว ตอนแรกเราก็รับไม่ได้พอเรารู้เราก็ไม่รู้จะอยู๋อย่างไร ร้องไห้ฟูมฟาย มันทรมานมากในวินาทีนั้นแต่เราก็พยายามที่จะรอให้เขากลับมาหาเราเพราะว่ารักเขามากยอมทุ่มเทให้ทุกอย่างให้จนไม่เหลือเผื่อใจให้ตัวเอง
ถึงตอนนี้เราก็ยังหวังว่าเขาจะกลับมา ยังคิดถึง ยังห่วงเขาเสมอแต่มันก็คงเป็นได้แค่ความหวังเท่านั้น
แต่ตอนนี้ก็พยายามหาอะไรที่ทำแล้วสบายใจ เพื่อที่จะลืมเขาให้ได้ สวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะ ก็พอจะช่วยได้บ้าง ชีวิตที่เหลือต่อไปนี้ก็คงต้องหันมาดูแลตัวเอง ทำอะไรเพื่อตัวเองเพราะที่ผ่านมาเราทำเพื่อเขามามากแล้ว ไม่ทราบว่ามีใครโดนอย่างดิฉันบ้างมันเจ็บจริงนะคะ ทุกวันนี้ก็ยังรักเขาอยู่
ใครพอจะมีิวิธีที่ทำให้คลายความโศกได้บ้างช่วยแนะนำด้วยนะคะ
