ไม่ต้องห้าม...แต่แสดงความเป็นห่วงให้มากๆ
หาอาหารที่ดีมีประโยชน์ให้ท่านทาน...สนทนากับท่านวันละนิด
วันละหน่อยเกี่ยวกับเรื่องของสุขภาพ ชี้แจงให้ท่านเห็นโทษ
ของเหล้า...มิใช่บังคับ มิใช่ขอร้อง พูดให้ท่านคิดเอง
ตัดสินใจเอง....
พ่อของลูกก็เป็นคนที่พิสมัย"เหล้า" เหมือนกัน ไม่ว่าจะพูดดี
หรือพูดร้าย เขาจะพูดคำเดียวว่า "ไม่เกี่ยวกัน" หมายถึงว่า
สิ่งที่เราพยายามชี้ให้เห็นถึงโทษของการดื่มเหล้าแบบไม่
รู้หัวรู้หางนั้น มันมีแต่เสีย ไม่ว่าจะเป็นอาชีพการงาน
หรือสุขภาพ เขาก็จะใช้คำนี้มายุติการสนทนา
ก็ได้แต่ปล่อยไป ไม่เถึยง...แต่ก็คอยหาโอกาสที่จะชี้แจงเสมอๆ
พูดวันนิด เตือนวันละหน่อย แบบไม่ให้เขารู้ตัว...อย่างไรเสีย
คำพูดทุกคำพูด ย่อมจะต้องคั่งค้างอยู่ในหูเขาบ้างไม่มากก็น้อย
พอมีใครตายเพราะโรคภัยไข้เจ็บในหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นโรคที่เกิดจาก
การกินเหล้าโดยตรง หรือไม่...แต่หากเขากินเหล้าเป็นประจำ
ก็จะโยงเข้าหาโทษของเหล้าทุกงานไป...ชี้ให้เขาเห็นว่า
ถ้าเขามีสุขภาพที่ดีกว่านี้ ไม่กินเหล้ามากอย่างนี้ เขาน่าจะมี
อายุยืนกว่านี้อีกสักสี่ห้าปี....หรือพร่ำรำพันให้ได้ยินว่า
น่าสงสารจัง ลูกๆกำลังจะได้รับปริญญา แต่พ่อกลับมาตายก่อน
ไม่มีโอกาสได้เห็นความสำเร็จของลูกๆ....ไม่ได้พูดกับเขาตรงๆ
ไม่ได้ตำหนิ ติเตียนเขาแบบตรงๆ...แต่พูดเฉียดให้เขาได้ยิน
จะฟังหรือไม่ฟัง ไม่สนใจ...คิดว่าอย่างน้อยๆ ก็น่าจะคั่งค้าง
อยู่ในใจเขาได้บ้าง.....
ทุกวันนี้ แม้เขาจะไม่เลิกโดยเด็ดขาด แต่ก็ลดระยะความถี่และ
ความเข้มข้นไปบ้าง....อาจจะกลัวว่าจะอยู่ไม่ถึงที่จะเห็นความ
สำเร็จของลูกๆก็ได้
วิธีที่จะใช้...คงต้องพิจารณาตามแต่วิสัยของบุคคล เป็นคนๆไป
ลองหาจุดอ่อนของคุณพ่อดูว่าท่านมีจุดอ่อนตรงไหน? แล้วใช้ตรงนั้น
ให้เป็นประโยชน์....เลือกสนทนาตอนที่ท่านไม่เมา แบบบ่อยๆดูนะค่ะ
อนุโมทนากับคำตอบครับ 