เวลาเจอทุกข์จากความรักให้คิดอย่างนี้
"ช่างมัน ชดใช้มันไปหมดในชาตินี้ ชาติหน้าไม่มีแล้วหมดแล้ว เราเคยไปทำเค้าไว้ เค้ามาเอาคืนก็เป็นแบบนี้" ไม่กี่อึดใจหรอก เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องเล็กๆ ของอนาคตที่ยิ่งใหญ่ของคุณ
สำหรับเรื่องความคิดฟ้งซ่านที่พรั่งพรูออกมา
อยากจะให้สังเกตุความคิดตัวเอง
ว่าเป็นไปในลักษณะนี้หรือไม่
คือคิดไปในอดีต นั่งเรียกความทรงจำขึ้นมาแล้วก็ครุ่นคิด จิตวิตก ร้องห่มร้องให้
เหมือนหางานให้จิตใจเศร้าหมองเล่นๆ
ดึงความทรงจำเรื่องนั้นมาทีก็ร้องไห้ ดึงเรื่องนี้มาทีก็น้ำลายฟูมปาก
ดึงเรื่องโน้นมาทีก็ปวดร้าวไปทั่วหัวใจ
เหนื่อยแล้วก้สลบ หลับตื่นแล้วไปเรียกมันกลับมาคิดอีก
อุปมาเหมือนคนทรมานตัวเองเล่น รู้ทั้งรู้ว่าเจ้บแต่ไม่หยุด
ทำไปเถิด ทำไปอีกสัก 100 ปี ... ก็ไม่แก้ไขอะไรคืนกลับมาได้
ถ้าจะใช้ความคิดไปในอดีตแบบนี้ ... พึงมองให้เห็นปัญญา
หรือที่พูดๆกันว่า อดีตคือบทเรียน .. จะยังพอนำมาใช้ประโยชน์ได้บ้าง
หรือใช้ความคิดไปในอนาคต
จิตก็ปรุงแต่งคิดไปเอง ต่างๆนาๆ ว่าเขาจะอยู่กับใคร ทำอะไร
ทั้งๆที่มันจะเป็นจริงหรือไม่ก็ไม่ทราบแค่ขอให้ได้คิดเถิด จะได้เอามาเศร้าเล่นๆ
นั่งสร้างฉาก จัดไฟ จัดแสง เขียนบท เมคอัพ แล้วก็สั่งแอคชั่นเอาเองทั้งนั้น
แล้วพอเรื่องมันได้ใจ เศร้าถูกใจ ก็นั่งร้องไห้ เจ็บปวดอยู่คนเดียว
หรือต่อให้คุณหยั่งรู้ดินฟ้า มีตาทิพย์มองเห็นว่าเขาทำอะไร มีหูทิพย์ได้ยินทุกอย่าง
แล้วท่านจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้หรือไม่
มั่นใจไหมว่าจะเปลี่ยนใจเขาได้ สั่งเขาให้รักเราได้หรือไม่ ?
เมื่อรู้ว่าไม่ได้ จะคิดไปทำไม อยากรู้ไปทำไม
ควรจะใช้ความสามารถในการคิดที่ย้อนอดีต ล้ำอนาคต
อันเป็นเฉพาะของสัตว์มนุษย์นี้ให้เชิงกุศลกรรมดีกว่า
อดีตก็เป็นบทเรียนอย่างที่ว่ากัน
อนาคตก็ควรจะคิดว่าจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร
สำคัญที่สุดคือต้องอยู่กับปัจจุบัน
อะไรจบแล้วจบ อะไรมาไม่ถึงต้องไม่คิด อะไรที่เรารู้ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยากรู้
เอาความคิดอยู่กับตัว .. ไม่ต้องเอาจิตตามไปที่บ้านเขา รถเขา แฟนเขา ...
ปัจจุบันคือความจริง มีพลัง เป็นเหตุ เป้นเชื้อ ของอนาคต
อนาคตจะเป็นอย่างไรอยู่ที่ทำปัจจุบัน
ถ้าทำปัจจุบันให้แหลวแหลก อนาคตก็ได้ผลอย่างที่ทำ ไม่มีผิด
อยากประชด ก็ขอให้ดีดลูกคิด คิดให้ดีว่าใช้หนี้ไหวไหม?
อันว่าเกิดเป็นมนุษย์ เราเป็นสัตว์ประเภทเดียวที่รู้ผิดชอบชั่วดี
มีความสามารถในการสำนึก ระลึกรู้
คิดย้อนอดีตได้ จินตนาการอนาคตได้
แต่ถ้าใช้ไม่เป็น ก็เหมือนสุภาษิตอีสาน ที่ว่า ... ซำบายปานหมา
หรือเป็นหมา ดูจะมีบุญกว่าเป้นคน เพราะไม่ต้องคิดมาก ไม่สามารถจะคิดมาก
กิ่นอิ่ม นอนหลับ ไม่ต้องทำงาน ...
พูดง่ายๆว่า .. ถ้าใช้ความสามารถของความเป็นคนไม่เป้น ... จะทุกข์กว่าเป็นหมา "
สิ่งควรจดจำ
1.อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
2.อะไรที่เป็นของเรา มันจะกลับมาหาเรา แต่ถ้าไม่ใช่ มันต้องหาทางไปจากเราอยู่ดี
3.คนเราจะทำอะไร ก็จะได้อย่างนั้นตอบแทน
4.แก้เหตุในอดีตไม่ได้ ก็ใช้ผลที่เจอเป็นประสบการณ์สอนตัว
ว่าสิ่งนี้ไม่ดี เราจะไม่ทำอีก และก็สร้างกรรมใหม่ที่ดีขึ้นมา
ไม่ว่าจะเป็นการให้ทานเพื่อรู้จักสละ รู้จักปล่อยวาง
ช่วยให้คนอื่นมีความสุข (ตนเองก็จะมีความสุข)
รักษาศีล ไม่เบียดเบียนใคร เป็นเกราะป้องกันตนเอง ไม่ให้โดนเบียดเบียนในอนาคต
ผลของบุญจะทำให้จิตใจขาว สว่าง เป็นสุข
และที่สำคัญมีบุญอีกอย่างหนึ่งที่คนเราไม่ค่อยรู้คือ การมีสติกับปัจจุบัน
หรือถ้าทำไม่เป็นก็พุทโธก็ได้
การมีสติ รักษาใจ ไม่ให้กิเลส ความทุกข์ ครอบงำใจได้นาน ก็จะช่วยให้เรามีความสุขขึ้น
ทันตาเห็นเลย
ลองดูนะ
ขอให้หายไวๆ
ชีวิตนี้มันสั้นแสนสั้น
อย่าเสียเวลาไปกับความทุกข์เนิ่นนานเลย
เราเลือกได้นะ
เพราะสุดท้ายแล้ว ~ สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม
