ใบใต้น้ำ เขียน:
เพิ่งสมัครสมาชิกค่ะ เพราะมีความไม่สบายใจมาก บางครั้งคิดว่าตัวเองเป็นโรคจิต คือเราเป็นผู้หญิงที่มีแต่ความหวาดระแวง กลัวว่าแฟนจะมีผู้หญิงคนอื่น คือเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ นานๆเจอกันที พอเจอกันเราก็จะเอาเวลาส่วนใหญ่หาเรื่องและเช้คโทรศัพท์ และจะคอยถามเค้าว่ามีคนใหม่มั้ย ยังรักเราเหมือนเดิมมั้ย แรกๆก็เหมือนกับว่าเค้าพอทนได้ แต่ช่วงหลังๆมาดูเค้าเบื่อหน่ายรำคาญกับพฤติกรรมแบบนี้มาก และจิตใจเราก็จะคอยคิดแต่เรื่องแบบนี้วนเวียนไปมาตลอดที่ลืมตา หรือแม้แต่เวลานอน บางครั้งที่เครียดมากๆก็จะเก็บไปฝัน มันทุกข็ทรมานใจมาก รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่มีความสุขเลย สวดมนต์นั่งสมาธิก็ไม่หาย เป็นมาอย่างนี้ตลอด แต่เค้าก็เก่งนะที่ทนเรามาได้ตั้งสี่ปี เวลาถามว่าเค้ามีคนใหม่ใช่มั้ยแรกๆก็จะบอกว่าไม่มี แต่เราไม่เชื่อก็จะถามเค้าอีก เค้าตอบมาอีกทีว่ามี จนเรางงว่าที่ตอบแบบนี้เพราะประชด รำคาญที่เราถามเซ้าซี้ หรือว่ามีจริงๆก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าเราคิดมากแต่ทำไมเค้าไม่พูดกับเราดี ๆ เราเครียดสุดๆเลย เพื่อนช่วยให้คำแนะนำเราบ้างนะคะ พูดมาตรงๆได้ เราควรทำยังไงดี
ลองหัดหวาดระแวง หัดสะกัดกั้นความรู้สึกไม่ดีนั้นดูครับ อย่าเพิ่งให้มันชักจูงได้
ต้องไว้ใจเราให้ได้ก่อนครับ ว่าเราจะสามารถเป็นคู่ที่ดีให้แก่เขาได้
แล้วก็ให้ความไว้วางใจแก่คู่ของเรา
คุณลูกโป่งเคยนำคำของหลวงพ่อจรัญมาโพสต์ไว้ว่า
"แฟนแปลว่า เย็นใจ อยู่ด้วยแล้ว สบายใจ"
ถ้าเราคิดว่าเราเป็น "แฟน" เขา
เราก็ต้องมีส่วนทำให้เขาสบายใจ อยู่ด้วยแล้วเย็นใจ
เริ่มที่ตัวเรานี่แหละครับ สู้ ๆ นะ
"ความรักเป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ทุกข์เพราะรัก แต่ก็หายทุกข์เพราะรักนั่นเอง"
(ปิยะโสภณ)
