ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=34644
หน้า 1 จากทั้งหมด 5

เจ้าของ:  Hanako [ 23 ก.ย. 2010, 20:13 ]
หัวข้อกระทู้:  มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

...มีไหมคะ เพราะเขาเอื้อเฟื้อ เพราะเขาเมตตา เพราะเขาใจบุญ เพราะเขาไม่เคยโกรธเรา เพราะเขามีปณิธานเดียวกัน แล้วก็หลงรักเขาไป

อยากร้องไห้จังเลย T______________T เพราะ

1. เขาไม่ได้รักเรา เขาเมตตาเราฉันกัลยาณมิตร ฉันสหธรรมิก
2. และเรารู้ดีว่าการเป็นกัลยาณมิตร เป็นสหธรรมิกมันคือ ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดแล้ว ไม่มีความสัมพันธ์ไหนจะร่มเย็นเท่านี้
3. เราไม่อยากสูญเสียเขาไป เราจึงต้องเก็บๆๆๆไว้ในใจ ให้รุ้ไม่ไ่ด้เด็ดขาด ไม่อยากให้เสียมิตรภาพ อยากคบกันไปนานๆ
4....ข้อนี้สำคัญมาก.."เขาไม่ได้รักเรา" (อ้าว..วนมาซ้ำกับข้อ 1 TT อกหักแล้วเพี้ยน)

พี่ๆนักปฏิบัติคะ เคยมีใครรู้สึกแบบนี้บ้างไหม เรายังไม่ได้ร้องไห้สักหยดเลยค่ะ ไม่รู้สึกว่าอยากให้น้ำตามันไหลเลยเพราะน้ำตาไหลอยู่ในอกอ่ะ (มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ) ใจร้องไห้(แต่น้ำมุกไหลเหมือนคนร้องไห้เลย แต่ไม่มีน้ำตาค่ะ TT)

เห็นเขาหยอกกับเพื่อนผุ้หญิง(อาจจะเป็นคนพิเศษของเขา)ก็อิจฉามากมาย ก็เราเป็นเพื่อน จะให้มาหยอกอะไรใช่ไหม T_T

ขอบคุณค่ะ ได้ระบายแล้วรู้สึกเหมือนมีคนรับฟังรู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลยอ่ะ

:b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2:

เจ้าของ:  Yodyood [ 23 ก.ย. 2010, 20:25 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

ตั้งสมาธิแล้วหมั่นภาวนาว่ากายเราไม่ใช่ของเราควบคุมไม่ได้
(ลองนึกดูว่าอยากให้ไม่ป่วย ไม่แก่ ไม่ตายทำได้ไหม หมั่นย้ำเข้าไป)

อาจจะภาวนาว่ากายของคนอื่นก็ย่อมไม่ใช่ของเราควบคุมไม่ได้ ต่อเข้าไปด้วยก็ได้
(ขนาดร่างกายตนยังควบคุมไม่ได้ ไม่ต้องไปพูดถึงของนอกกายเลยครับ)

ทำเป็นประจำก็จะช่วยความยึดและลดความทุกข์ได้ครับ

เจ้าของ:  murano [ 23 ก.ย. 2010, 20:43 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

น่าจ๋งจ๋านจังเลย... อายุเท่าไรเอ่ย พอแก่เข้าๆ แก่สักแต่ว่าแก่ ก็จะหายเอง ฮิฮิ :b32: :b32: :b32:

โอ๊ะๆ ลืมไปว่า ต้องสำแดงธรรมสักเล็กน้อย...
คนเราพอยังไม่ได้ ก็จะแอบปลื้มแบบนี้แหล่ะ ครึ้มน้อยครึ้มใหญ่... พอได้ใกล้ขึ้น รู้สึกว่าชัวร์แระ ก็วาดฝันชีวิตคู่อันงดงาม เราจะมีลูก 2 คน ชายคนหญิงคน มีบ้านเล็กๆ อยู่กันเอง วันหยุดเราจะพากันไปเที่ยวที่ตรงนั้นตรงนี้ เป็นครอบครั้วที่อบอุ่น เราจะอยู่กันไปจนแก่เฒ่า ได้อุ้มหลานตัวน้อยๆ... พอลงหลักปักฐาน ข้าวหายใหม่ ปลาก็หายมัน

ไอ้นี่มันก็ไม่ได้ดีเด่ตรงไหนนี่ฝ่า กรูกลายเป็นอีเพิ้งอยู่ในบ้าน แต่มันนอนดูทีวี ลูกแม่งก็เอาแต่เที่ยวกับเพื่อน โอ มายก๊าด....
แต่ส่วนใหญ่จะไม่คิดแบบนี้ เพราะลืมไปว่าตอนแอบปลื้มครั้งแรกๆ นึกฝันเอาไว้ยังไง โอ อนิจจังหนอ...

สงสัยเราจะเป็นนักทำลายฝัน ฮิฮิ :b32: :b32: :b32:

เจ้าของ:  Hanako [ 23 ก.ย. 2010, 21:02 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

แค่ 2 โพสต์ก็หูตาหายมัวกันเลยทีเดียวนะค้า :b29: :b29:


โอย..ขอบคุณค่ะที่ช่วยให้สตินะ ^_^

เจ้าของ:  กรัชกาย [ 23 ก.ย. 2010, 21:03 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

...อายัย

ไฟล์แนป:
id_07582_11.gif
id_07582_11.gif [ 94.02 KiB | เปิดดู 8344 ครั้ง ]

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 23 ก.ย. 2010, 21:07 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

murano เขียน:
น่าจ๋งจ๋านจังเลย... อายุเท่าไรเอ่ย พอแก่เข้าๆ แก่สักแต่ว่าแก่ ก็จะหายเอง ฮิฮิ :b32: :b32: :b32:

โอ๊ะๆ ลืมไปว่า ต้องสำแดงธรรมสักเล็กน้อย...



.. :b32: :b32: .. :b32: ..คิก..คิก..คิก.. :b12:

เจ้าของ:  กบนอกกะลา [ 23 ก.ย. 2010, 22:02 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

คิดแล้ว...ว่า..คงต้องแสดงความคิดเห็น..สักเล็กน้อย..(อย่างที่คุณมู..ว่าจริง ๆ )

Hanako เขียน:
...มีไหมคะ เพราะเขาเอื้อเฟื้อ เพราะเขาเมตตา เพราะเขาใจบุญ เพราะเขาไม่เคยโกรธเรา เพราะเขามีปณิธานเดียวกัน แล้วก็หลงรักเขาไป

มี....

แต่..พอดีที่ปฏิบัติธรรม..เขาสอน..เหตุของการเกิดมามีขันธ์ 5..เหตุของการอยากมีผัวมีเมีย..เหตุของการอยากมีลูก..

นำธรรมอันนั้นมาพิจารณา...

อ้อ..เราอยากมีความสุข..เห็นเขาดีอย่างนั้นอย่างนี้..ใจก็เลยอยากมีเขา..หากเรามีเขา..สุขเราคงมากขึ้น..สุขเราคงสุขนาน..(อยู่กับคนใจดี..มีเมตตา..ใคร ๆ ก็คิดว่าชีวาคงสุขสันติ์ทั้งนั้นแหละ..น่า)

ไม่ได้คิดเลย..เขาก็มีโกรธ..(แต่งไปแล้วนะ)..ยามที่เขาโกรธเขาว่า..เราก็ทุกข์..ไหนละสุขที่เราหา..
ไม่ได้คิดเลย..เขาก็มีขันธ์..ขันธ์ของเขาก็เจ็บ..ก็ป่วยเป็น..เขาป่วยเราก็ทุกข์ต้องค่อยเช็ดอุจาระ..ปัสสาวะเป็นภาระต้องดูแล..ไหนละสุขที่เราหา

พิจารณาแล้ว..ก็ได้เห็นชีวิตอีกมุมหนึ่ง..ซึ่งตอนที่รู้สึกชอบ..มันไม่มอง..หรือ..อาจจะมองไม่เห็น

แต่มันชอบไปแล้ว..จะทำยังงัยละ??

บางคนเห็นทุกข์แล้ว..ก็อาจละไปได้เองเลย..แต่บางคนก็ยังละไม่ได้..ก็ต้องมาตั้งจิตตั้งใจละ

กระผมเคยใช้วิธี..ตั้งจิตอธิฐานเพื่อการละ..โดยทำอย่างนี้..
บุญกรรมที่เราเคยทำร่วมกันมาแต่ชาติไหน ๆ ...จนทำให้เราเห็นเขาแล้วรู้สึกรักเขา..บุญอันนั้นเราไม่เอามันอีก..อาจจะเคยตั้งจิตอธิฐานร่วมกันมา...เราเกิดไหม่แล้ว..จิตดวงนั้นเราไม่เอาอีกแล้ว

..ดู ๆ ไปแล้วอาจจะไม่มีทางวิชาการรองรับ..ดูเหมือน..ทำแบบโง่ ๆ..แต่มันได้ผลกับตัวกระผม..
ตั้งจิตอธิฐานแค่ครั้งเดียว..นับแต่นั้นมา..ตาเห็นรูป(เขา)..หูได้ยินเสียง(เขา)..ใจเรามันกวัดแกว่งน้อยลง..น้อยลง..จนเป็นปกติ
(ที่จริงกระผมมีสมมุติฐานสนับสนุน..การกระทำแนวนี้..มีเหตุมีผลอย่างไร..)

อ้างคำพูด:
ขอบคุณค่ะ ได้ระบายแล้วรู้สึกเหมือนมีคนรับฟังรู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลยอ่ะ

:b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2: :b2:


กดข่มได้..มันก็สบาย..แต่สบายชั่วคราวนะ
หากกอยากสบายตลอดไป..ต้องพิจารณาจนเห็นความจริง..ด้วยธรมมะ
ขอให้โชคดีนะครับ :b4: :b4: :b4:

เจ้าของ:  ชาติสยาม [ 23 ก.ย. 2010, 23:10 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

คนทั่วไป เวลาลูกเกิด ก็แนบแน่นผูกสมัครรักใคร่
พากันอุทานว่า ต่อนี้ไป พ่อแม่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก

แต่พระพุทธเจ้าอุทานว่า "บ่วง ๆ"

เจ้าของ:  กรัชกาย [ 23 ก.ย. 2010, 23:17 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

จะปลายฝนต้นหนาวแล้ว ยามเย็นตะวันคล้อยลงต่ำอากาศจะเย็นๆ หากมีอาการคัดจมูกน้ำมูกไหลจาม

เล็กน้อย ก่อนนอนกินยาลดไข้ ห่มผ้าหนาๆให้เหงื่อออกแล้วอาการดังกล่าวจะทุเลาเบาบางลงมาก

มาย ตื่นเช้ามาจะมองโลกสดใส :b1: :b20:

ไฟล์แนป:
2038264y1a3fut64v.gif
2038264y1a3fut64v.gif [ 25.81 KiB | เปิดดู 8268 ครั้ง ]

เจ้าของ:  Hanako [ 24 ก.ย. 2010, 07:08 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

ขอบคุณทุกคำชี้แนะค่ะ เช้านี้เราดีขึ้นแล้ว พิจารณาและเจริญสติด้วย ใจจดจ่อกับลมหายใจตัวเอง

อะไรก้ไม่เที่ยงเนาะ อารมณืเศร้า ความเจ็บปวดใจมันก็ไม่เที่ยงเหมือนกันไม่งั้นเช้านี้ตื่นมาต้องแทบดิ้นสิ แต่ทำไมมันดีขึ้นได้ล่ะ ใช่ไหมคะ :b1:

เจ้าของ:  กรัชกาย [ 24 ก.ย. 2010, 07:38 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

ตอนนี้ยังเช้าอยู่ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เที่ยงแล้ว :b1: :b20:

เจ้าของ:  ทักทาย [ 24 ก.ย. 2010, 07:44 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

ตราบใดที่ยังขัดเกลากิเลสไม่หมด
"โลภ โกรธ และหลง" ย่อมเกิดขึ้นได้ง่าย

ถ้าปล่อยใจให้เผลอทีไร...ก็ถูกกิเลสลากเข้าปาเข้าดงทุกทีเหมือนกัน
หากมีอาการเช่นที่ว่านี้...ก็จะหยุด...แล้วถามตัวเองว่า...พึงพอใจอะไรใน "เขา" คนนั้น
ก็มักจะได้คำตอบกลับมาแทบทุกครั้งว่า...พีงพอใจในคำพูด ที่ชี้แนะ ปลอบใจ และกำลังใจ
ที่มีให้มา.....สรุป ก็คือมิใช่ความรัก..แค่ "หลง" ยินดี ที่รู้สึกว่าเรามิได้อยู่คนเดียวบนโลกนี้
ยังมีใครสักคนที่เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา...เป็นครูเมื่อต้องการคำแนะนำ...เมื่อพูดคุยด้วยแล้ว
สบายใจ ก็ทำให้เคลิ้มเคลิ้ม....กิเลสก็เพิ่มเติม อยากเป็นมากกว่าที่เป็นอยู่เท่านั้นเอง....
หากไม่อยากให้ความรู้สึกดีๆเหล่านี้เลยเถิดไปมากกว่านี้...ก็ควรจะรู้จักห่างบ้าง....
อย่าปล่อยตามอารมณ์ที่อยากมากเกินไป.... :b12:

เจ้าของ:  บัวไฉน [ 24 ก.ย. 2010, 08:42 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

กรัชกาย เขียน:
...อายัย

:b27: น่ารักจัง..
(หมายถึงเจ้า 2 สองตัวนั่นน่ะ)

เจ้าของ:  ทักทาย [ 24 ก.ย. 2010, 09:33 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

กรัชกาย เขียน:
ตอนนี้ยังเช้าอยู่ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เที่ยงแล้ว :b1: :b20:


ตอบให้ตรงประเด็นหน่อยซิค่ะท่านฯ
อ่านกี่ครั้ง กี่ครั้ง ก็ไม่เข้าใจว่าท่านเคยหรือไม่เคย
หรือมีใครเคยกับท่านหรือไม่เคย.... :b13:

เจ้าของ:  ปริตา [ 24 ก.ย. 2010, 09:45 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: มีนักปฏิบัติท่านใดเคยหลงรักกัลยาณมิตรตัวเองบ้างไหม

taktay เขียน:
ตราบใดที่ยังขัดเกลากิเลสไม่หมด
"โลภ โกรธ และหลง" ย่อมเกิดขึ้นได้ง่าย

ถ้าปล่อยใจให้เผลอทีไร...ก็ถูกกิเลสลากเข้าปาเข้าดงทุกทีเหมือนกัน
หากมีอาการเช่นที่ว่านี้...ก็จะหยุด...แล้วถามตัวเองว่า...พึงพอใจอะไรใน "เขา" คนนั้น
ก็มักจะได้คำตอบกลับมาแทบทุกครั้งว่า...พีงพอใจในคำพูด ที่ชี้แนะ ปลอบใจ และกำลังใจ
ที่มีให้มา.....สรุป ก็คือมิใช่ความรัก..แค่ "หลง" ยินดี ที่รู้สึกว่าเรามิได้อยู่คนเดียวบนโลกนี้
ยังมีใครสักคนที่เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา...เป็นครูเมื่อต้องการคำแนะนำ...เมื่อพูดคุยด้วยแล้ว
สบายใจ ก็ทำให้เคลิ้มเคลิ้ม....กิเลสก็เพิ่มเติม อยากเป็นมากกว่าที่เป็นอยู่เท่านั้นเอง....
หากไม่อยากให้ความรู้สึกดีๆเหล่านี้เลยเถิดไปมากกว่านี้...ก็ควรจะรู้จักห่างบ้าง....
อย่าปล่อยตามอารมณ์ที่อยากมากเกินไป.... :b12:


ประโยคนี้ของพี่ทักทาย เด็ดและโดนใจปอนด์เลยค่ะ
ตอนนี้ได้คำตอบให้ตัวเองแล้ว ที่คิดว่ารักเขา เพราะพึงใจในคำพูดที่ชี้แนะ
ปลอบใจ และกำลังใจที่มีให้มา และคงเป็นแค่ความหลงจริงๆ
แต่ตอนนี้ยังมี "หลง" เหลืออยู่เลยค่ะ เหนื่อยจริงๆ... :b2: :b23:

คุณเจ้าของกระทู้ค่ะ...ยอมรับความจริงตามที่เป็นอยู่ให้ได้
ก็ช่วยให้อะไรๆดีขึ้นเยอะเหมือนกันนะคะ...

หน้า 1 จากทั้งหมด 5 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/