มีสักกี่คนในโลกนี้ที่ทุกข์เพราะแฟนสนใจในธรรม คุณควรจะอนุโมทนาบุญให้เขาไปบวชชะเลยนะ หรือไม่ก็ทำตัวให้เข้าถึงธรรม ปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง แล้วคุณจะรู้ว่าทำไมแฟนคุณถึงสนใจที่จะเดินทางตามแนวของพระพุทธองค์ ดิฉันเคยมีสามีเคยเสียใจเพราะเขาไม่มีเราคนเดียว เคยทุกข์เพราะรักเขามากมายสิบกว่าปี แต่ตอนนี้ดิฉันรู้สึกโปร่งโล่งสบายเพราะได้ปฏิบัติธรรม ซึ่งถ้ายังมีเขาอยู่ ดิฉันคงไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนี้ เพราะเขาก็เหมือนคนทั่วไปที่รู้จักแค่การทำบุญทำทาน ไม่เคยคิดปฏิบัติธรรม แล้วบอกกับตนเองว่าฉันโชคดีจริงๆ นึกขอบคุณเขาซะด้วยที่ทิ้งเราไป ทุกวันนี้ดิฉันมีความสุขมากๆๆ ไม่มีคำว่าเหงาสักนิดในจิตใจ ใครๆเขาเรียกกันว่าสุขแท้ ความสุขที่ไม่อิงกับใครหรือสิ่งใด ไม่ต้องการสิ่งใดมาเติมเต็ม มีแต่อยากจะแบ่งปันความรู้สึกที่ดีๆๆให้กับคนรอบข้าง มีแต่ความรักความเมตตามอบให้ทุกคนด้วยใจจริง คิดใหม่นะคะ ตอนที่คุณเกิดมา คุณไม่มีเขา คุณไม่ทุกข์ แต่พอคุณมีเขา คุณเอาใจไปผูกพันกับเขาซึ่งเขาก็ดีกับคุณ คุณก็สุข แต่พอเขาหันหน้าเข้าทางธรรม คุณรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง เกิดความว้าเหว่ทางใจ นั่นคือสภาวะทางธรรม คือปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งที่ต้องการก็เป็นทุกข์ คุณไม่อยากให้เขาไปจากคุณ คุณอยากรั้งเขาไว้ อยากให้เขาแต่งงานกับคุณอยู่เป็นครอบครัวมีความสุขแบบชาวโลกทั้งหลาย ที่นักปฏิบัติธรรมทั้งหลายเขาเรียกว่า สุขเทียมๆๆ เป็นสุขที่อิงกับผู้อื่นหรือสิ่งอื่นๆ ดิฉันอยากให้คุณลองปฏิธรรมดูนะคะ ตอนแรกๆมันอาจจะลำบาก ทำใจยากสักหน่อย แต่นานๆๆไปจะดีขึ้นเอง และท้ายที่สุดคุณอาจจะอยู่ในสภาวะที่เหนือสุขเหนือทุกข์ ไม่มีสิ่งใดมาทำให้คุณหวั่นไหวได้อีก ธรรมมะแก้ทุกข์ไม่ได้ ถ้าไม่นำมาปฏิบัตินะคะ
