ninja95 เขียน: อยากได้ข้อคิดจากเพื่อนกัลยา ณ มิตรทุกท่านค่ะ
หากมีคนมาทำร้ายร่างกายของบุคคลอันเป็นที่รักของท่าน อยากทราบว่าท่านจะทำอย่างไรกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ ถึงแม้ว่าทุกวันนี้พยายามที่จะชำระล้างใจ ไม่ให้เป็นทุกข์ ไม่ให้กังวล และไม่ให้ผูกพยาบาทผู้อื่น แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดและเราไม่สามารถที่จะยอมรับมันได้ ทั้ง ๆ ที่พยายามแล้ว และคิดว่าเราต้องเอาผิดกับบุคคลเหล่านั้นให้ได้
ความรู้สึกดังกล่าวนี้ของเราบอกตรง ๆ ค่ะ ว่าขุ่นข้องหมองใจมากทีเดียว เพราะเรารู้ตัวค่ะว่าเราโกรธ เราเจ็บแค้น ขณะเดียวกันเราก็รับรู้อีกว่าระบบภายในจิตใจของเราเริ่มสูญเสียแล้ว
จึงขอความคิดเห็นจากเพื่อนกัลยา ณ มิตรนะคะ ว่าควรทำอย่างไรดี ทั้งในแง่ของทางโลก(กฎหมาย)และทางธรรม
แยกเป็นสองตอน
ตอนแรกแจ้งความทันทีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ติดตามคนทำร้ายร่างกายบุคคลอันเป็นที่รักเรามาลงโทษ
ตามกฏหมาย
ตอนที่สอง คือ กฏแห่งกรรมหรือกฎธรรมชาติ ณ ภายในตนเอง
เมื่อเราทำตามกฏข้อแรกก่อนแล้ว คนผิดถูกลงโทษแล้ว กฏข้อสองก็บรรเทาลงได้ระดับหนึ่ง
แต่จะหลุดไปสะทีเดียวคงต้องมีตัวช่วยอีกพอสมควร
จะเล่าประสบการณ์ตนเองประกอบ สมัยเด็กจำความได้แล้วล่ะ มีชายสองคนทำร้ายทุบตีผู้ให้กำเนิด
เรา ซึ่งก็แน่ล่ะคนๆเดียว ไหนเลยจะสู้สองคนได้ซ้ำในมือมีไม้เป็นอาวุธ ช่วยกันทุบตี
ผู้ให้กำเนิดเราร้องๆๆๆ ยกมือไหว้บอกกลัวแล้วๆๆ แต่พวกเขาก็ไม่ยอมรามือ
เหตุการณ์นั้นแม้จะล่วงกาลมานานปีแล้ว แต่ความรู้เจ็บแทนยังค้างอยู่ภายใน ปกติเหมือนไม่มีอะไร
แต่เมื่อมีเหตุปัจจัยใกล้เคียงกันกระทบ ความรู้สึกนั้นผุดขึ้นมารบกวนเหมือนบอบช้ำ
จึงพิจารณาว่าเหตุการณ์นานมาแล้ว ผ่านมาแล้ว ทำอะไรไม่ได้แล้ว
บางคนก็ล้มหายตายจากไปแล้วก็มี ความรู้สึกนั้นก็วูบไป
|
