อนุโมทนาสาธุด้วยครับ
| ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
| แม่มดกับหญิงสาว http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=32144 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
| เจ้าของ: | Calla Lily [ 28 พ.ค. 2010, 07:53 ] |
| หัวข้อกระทู้: | แม่มดกับหญิงสาว |
แม่มดกับหญิงสาว กาล ครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีเรื่องเล่า ระหว่างสาวสวยและหนุ่มรูปงามผู้ซึ่งรักกันอย่างดูดดื่ม... ทั้งสองได้สาบานว่าแม้ความตายก็มิอาจจะพรากรักอันแสนจะมั่นคงนี้ลงได้ และในครั้งนั้นยังมีแม่มดตนหนึ่งผู้ซึ่งเชื่อมั่นว่า ไม่มีสิ่งใดที่จะแน่นอนเท่าความไม่แน่นอน แม่มดไม่เชื่อว่าความรักของทั้งสองจะมั่นคง จึงคิดหาทางพิสูจน์ขึ้นมา นางกล่าวว่า "หากพวกเจ้ามั่นใจในรักของอีกฝ่ายซึ่งยั่งยืนแม้ว่าความตายจะพราก ดังนั้นข้าก็อยากจะลองดูว่ามันจะเป็นอย่างไร... ข้าขอสาปให้นับแต่นี้เป็นต้นไป ไม่ว่าจะเกิดใหม่อีกสักกี่ชาติ บุรุษนี้จะไม่มีทางจำเจ้า เจ้าได้เขาจะไม่สามารถจำได้ว่าเคยรักเจ้า และตรงกันข้ามกับเจ้า เจ้าจะเป็นคนที่จำทุกอย่างได้ เพราะเจ้าจะยังคงอยู่เช่นนี้ตลอดไปไม่แก่ไม่เฒ่า ไม่มีวันตายจะอยู่อย่างนี้นิรันดร... เจ้าจะจำเวลาที่เคยรักเขาเคยเป็นที่รัก และต้องเฝ้ารอการกลับมาของเขาในชาติแล้วชาติเล่าตลอดกาล..." "... วันใดก็ตามที่เจ้าทำให้เขารู้ตัวว่ารัก เจ้าทำให้เขาจำเจ้าได้วันนั้น...คือวันที่ความเป็นนิรันดร์ของเจ้าสิ้นสุด ลง... เจ้าจะแก่และตายตามสภาพของอายุขัยที่ควรเป็น... และคราวนี้ก็จะเป็นทีของเจ้าหนุ่มนั่นแทนเขาจะต้องเป็นคนที่ค้นหาเจ้า บ้าง..." หลังจากนั้นมา ปีแล้วปีเล่า เวลาผ่านไปศตวรรษทบศตวรรษ ที่หญิงสาวเฝ้าตามหาชายหนุ่มคนรัก และทุกครั้งที่เธอได้พบเขาในสภาพของใครคนหนึ่ง ที่ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลยแม้แต่น้อย... เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาจำเธอได้ แต่มันไม่เคยสำเร็จชาติแล้วชาติเล่า... หลังจากการเกิดและดับของเขาผ่านไปนับสิบครั้ง เขาก็ยังไม่อาจระลึกได้ถึงความรักของเธอ... ความทุกข์ทรมานของหญิงสาวถูกเฝ้าดูอย่างเย้ยเยาะ โดยนางแม่มดผู้รอคอยเวลาที่หญิงสาวจะยอมรับว่า... รักแท้ที่แม้ความตายก็ไม่อาจพรากไม่มีจริง แล้วนางแม่ มดก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่า ในช่วงหลังๆ มาหญิงสาวไม่ได้พยายามที่จะทำให้ชายหนุ่มระลึกถึงตน ไม่พยายามให้ชายหนุ่มรักตน แต่กลับทำทุกอย่างที่คิดว่า จะทำให้เขามีความสุขและทำให้เขาเกิดรอยยิ้มแทน... แล้ววันหนึ่งนางแม่มดก็เก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว จึงปรากฏตัวเพื่อเอ่ยถามกับตัวหญิงสาวเอง... "...เจ้าได้ละทิ้งความพยายามของเจ้าเสียแล้วล่ะหรือ... ความพยายามที่จะพิสูจน์ให้ข้าเห็นอำนาจและพลังของรักแท้ ที่เหนือกว่าอำนาจใดๆแม้กระทั่งคำสาปของข้า..." "จริงๆแล้ว ข้าก็มีเหตุผลของข้า" หญิงสาวตอบนางแม่มดกลับไป "...ข้าไม่ได้ละทิ้งความพยายาม...เพียงแต่... ข้ากลัวว่าความพยายามของข้าจะสัมฤทธิ์ผล...แล้ว" "...แล้วเจ้าก็ต้องแก่และตาย" นางแม่มดต่อให้ด้วยเสียงเย้ยหยัน "ที่แท้เจ้าก็กลัวที่จะตายเจ้ากลัวจะสูญเสียความเป็นอมตะของเจ้า... เฮอะนี่หรือรักแท้ของเจ้า" หญิงสาวไม่ปฏิเสธ นางเผชิญหน้ากับนางแม่มดและรับคำกล่าวหานั้น "อาจใช่...มันเป็นความจริงที่ข้ากลัวว่าหากข้าทำให้เขาจำข้าและรักข้าได้ ข้าจะต้องตายจากเขาไป" "และเจ้าก็ไม่เชื่อใจว่าเขาจะทำให้เจ้าจำได้เช่นนั้นหรือ?" หญิงสาวจ้องหน้าแม่มดนิ่งอยู่ ก่อนตอบ "สิ่งที่ข้าเกรงไม่ใช่เรื่องนั้น...ท่านรู้อะไรไหม... ตลอดเวลาอันยาวนานที่ข้าเฝ้าเดินทางตามหาเขา เฝ้ารอคอยวันแล้ววันเล่ารอวันที่เขาจะกลับมาหาข้าอีกครั้ง... ตลอดเวลาที่ข้าเฝ้ามองการเกิดและการตายของเขา มันคือความทรมานอันยาวนานที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ...และสำหรับข้าความทุกข์อันแสนสาหัสคือ การได้เห็นความทรมานของผู้เป็นที่รักโดย ที่เราไม่อาจเอื้อมมือเข้าไปช่วยเหลือได้... หลายครั้งที่ข้าอยากให้ตัวข้าเห็นแก่ตัวพอที่จะพยายามทำให้เขารัก ทำให้เขาระลึกถึงข้าได้อีกครั้งเพื่อที่ข้าจะได้เป็นอิสระต่อการพันธนาการ นี้... แต่ทุกครั้งที่ข้าคิดถึงมันความทุกข์ทรมานที่ข้าได้รับเนื่องจากการรอคอยที่ ไม่มี วันจบสิ้นก็ทำให้ข้าคิดได้ ...ข้าไม่อาจให้เขาต้องแบกรับความรู้สึกทรมานเช่นที่ข้าได้รู้สึก... ความรักของข้าอาจไม่แข็งแกร่งพอที่จะตัดสินใจพยายามให้เขาจำข้าได้ต่อไป และจากนี้ต่อไปแม้ว่าข้าจะต้องรอคอยไปชั่วนิรันดร์ สิ่งเดียวที่ข้าจะทำคือข้าจะทำให้เวลาของเขา มีแต่ความสุขเท่าที่พลังของข้าจะทำได้ ข้าอาจไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาก็จริง แต่ข้าก็ยังอยากเห็นรอยยิ้มของเขา... ข้าอาจเป็นคนอ่อนแอในสายตาของท่าน อย่างไรก็ตาม นี่ก็คือความรักของข้าคือสิ่งที่ข้าเป็น... แม้ชีวิตของข้าจะต้องเดียวดายตลอดกาล แต่ข้าก็มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งว่า คนที่ข้ารักจะไม่มีวันเดียวดายเช่นตัวข้า... เพราะเขาจะมีข้าข้างกายเขาชั่วนิรันดร์..." ในชีวิตของเรามีหลายช่วงต่อหลายช่วงที่เราคิดว่าเรารักใครสักคนมากมายเหลือ เกิน และหลายต่อหลายครั้งที่ความรักของเราก็ต้องการความรักตอบกลับมา หลายคนฟูมฟายกับโชคชะตาว่ารักที่ไม่ได้รักตอบคือการสูญเวลาเปล่า... แต่มีหลายต่อหลายคน...ที่ดีใจกับโชคชะตาที่เกิดมาสักครั้งแต่ยังได้รักใคร สักคน อย่างเต็มหัวใจ |
|
| เจ้าของ: | วรานนท์ [ 28 พ.ค. 2010, 09:15 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: แม่มดกับหญิงสาว |
| อนุโมทนาสาธุด้วยครับ
|
|
| เจ้าของ: | nuttida [ 29 พ.ค. 2010, 08:30 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: แม่มดกับหญิงสาว |
อนุโมทนาสาธุ ค่ะ
|
|
| เจ้าของ: | ข้ามขอบฟ้ามาพบเจอกัน [ 29 พ.ค. 2010, 08:57 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: แม่มดกับหญิงสาว |
อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ทำให้คนที่เรารักมีความสุขโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน |
|
| เจ้าของ: | yo_yo [ 29 พ.ค. 2010, 09:58 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: แม่มดกับหญิงสาว |
 โห..เหมือนความรู้สึกที่เรากำลังพยายามจะทำเลย แค่เห็นเธอมีความสุข ฉันก้อสุขใจ
|
|
| หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|